Рэймскі сабор

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Кафедральны сабор
Рэймскі сабор
Cathédrale Notre-Dame de Reims
49°15′13″ пн. ш. 4°02′03″ у. д.HGЯO
Краіна  Францыя
Горад Рэймс
Канфесія Рымска-каталіцкая царква
Епархія Рэймскае архібіскупства
Благачынне Q100981916?[1]
Архітэктурны стыль готыка
Архітэктар Jean d'Orbais[d]
Дата заснавання XIII стагоддзе
Будаўніцтва 12111275 гады
Вышыня 81 м
Сайт cathedrale-reims.com
Праблемы з <mapframe>:
  • Атрыбут «latitude» мае няслушнае значэнне
  • Атрыбут «longitude» мае няслушнае значэнне
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Рэймскі сабор (фр.: Notre-Dame de Reims) быў пабудаваны ў XIII ст., гэта значыць пазней Сабора Парыжскай Божай Маці і Шартрскага сабора, але значна раней, чым саборы ў Страсбургу, Ам’ене і Бавэ.

Рэймскі сабор з’яўляецца адным з самых вядомых узораў гатычнага мастацтва ва Францыі дзякуючы сваёй архітэктуры і скульптурным кампазіцыям і ўваходзіць у спіс сусветнай спадчыны ЮНЕСКА. Пачынаючы з перыяду Сярэднявечча і да XIX стагоддзя гэты сабор быў месцам каранацыі практычна ўсіх французскіх манархаў.

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

V стагоддзе: Першы сабор, пабудаваны святым біскупам Ніказіем (Saint Nicaise) на месцы гала-рымскіх тэрм. Ужо тады ён быў прысвечаны Маці Божай.

Каля 498: Святы Рэмігій хрысціў у Рэймскім саборы Хлодвіга I.

816: Сын Карла Вялікага Людовік Набожны абраў Рэймс месцам, дзе ён каранаваўся ў якасці імператара.

1027: Каранацыя Генрыха I. Легенда пра сасуд з міро (фр.: Sainte Ampoule) і палітычная магутнасць Рэймскага архібіскупства сталі прычынамі таго, што сабор стаў сталым месцам каранацыі французскіх кіраўнікоў.

1210: Пажар знішчыў стары сабор.

1211, 6 мая: Архібіскуп Рэймса Абры дэ Умбер (фр.: Aubry de Humbert) заклаў тут новы сабор Маці Божай, які існуе і дагэтуль.

У будаўніцтве новага будынка сабора бралі ўдзел чатыры архітэктара:

XVI стагоддзе — у Рэймскі сабор трапляе славянскае Рэймскае евангелле, на якім, як на таямнічым рукапісе, прысягаюцца каралі.

1825, 29 мая: Апошняя каранацыя ў Рэймсе — Карл X.

Зноскі

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Сцяг ЮНЕСКА Сусветная спадчына ЮНЕСКА, аб’ект № 601
рус.англ.фр.