(181) Эўхарыда

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(181) ЭўхарыдаM:
Адкрыццё
Першаадкрывальнік Пабла Катэнот
Месца выяўлення Марсель
Дата выяўлення 2 лютага 1878
Эпанім Eucharis[d][1]
Альтэрнатыўныя абазначэнні A906 GA
Арбітальныя характарыстыкі
Эпоха 14 сакавіка 2012 года
JD 2456000.5
Эксцэнтрысітэт (e) 0,20230
Вялікая паўвось (a) 468,107 млн км
(3,12910 а.а.)
Перыгелій (q) 373,409 млн км
(2,49608 а.а.)
Афелій (Q) 562,805 млн км
(3,76212 а.а.)
Перыяд абарачэння (P) 2 021,751 сут (5,535 г)
Сярэдняя арбітальная скорасць 16,664 км/с
Схіленне (i) 18,888°
Даўгата ўзыходнага вузла (Ω) 143,265°
Аргумент перыгелія (ω) 318,524°
Сярэдняя анамалія (M) 1,190°
Фізічныя характарыстыкі
Дыяметр 106,66 км
Маса 1,2×1018 кг
Шчыльнасць 2,000 г/см³
Паскарэнне свабоднага падзення на паверхні 0,0296 м/с²
2-я касмічная скорасць 0,0560 км/с
Перыяд вярчэння 52,23 гад
Спектральны клас S
Абсалютная зорная велічыня 7,84m
Альбеда 0,1135
Сярэдняя тэмпература паверхні 156 К (−117 °C)

(181) Эўхарыда (стар.-грэч.: Εύχαρις) — гэта даволі вялікі і яркі астэроід галоўнага пояса, прыналежны да светлага спектральнага класа S. Яго характэрнай асаблівасцю з’яўляецца вельмі нізкая хуткасць кручэння, суткі на гэтым астэроідзе доўжацца цэлых 52 гадзіны 31,8 хвілін. Астэроід быў адкрыты 2 лютага 1878 года французскім астраномам Пабла Катэнотам у Марсельскай абсерваторыі і названы ў гонар грэчаскай німфы Эўхарыды  (англ.). Гэта быў першы і адзіны адкрыты ім астэроід[2].

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. Dictionary of Minor Planet Names — 6 — Springer Science+Business Media. — P. 29. — ISBN 978-3-642-29717-5
  2. Lutz D. Schmadel, International Astronomical Union. Dictionary of Minor Planet Names. — 5-th Edition. — Berlin Heidelberg New-York: Springer-Verlag, 2003. — P. 31. — ISBN 3-540-00238-3.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]