Віленскае ваяводства (1926—1939): Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
др арфаграфія |
др вырашэнне неадназначнасцяў, typos fixed: падпольле → падполле, → (9) using AWB (8032) |
||
Радок 63: | Радок 63: | ||
== Месцазнаходжанне == |
== Месцазнаходжанне == |
||
Ваяводства размяшчалася ў паўночна-ўсходняй частцы дзяржавы, межавала з [[СССР|Савецкім Саюзам]] на ўсходзе, [[Літва]]й на захадзе, [[Латвія]]й на поўначы [[Наваградзкае ваяводства (1919—1939)|Наваградзкім ваяводствам]] на поўдні і [[Беластоцкае ваяводства (1919—1939)|Беластоцкім ваяводствам]] на паўднёвым захадзе. Мясцовасць была раўнінная, месцамі гарыстая, у склад ваяводства ўваходзілі некалькі азёраў (напрыклад, [[Нарач]] — найвялікшае возера [[Беларусь|Беларусі]] і найвялікшае возера Польшчы ў міжваенны перыяд). На [[1 студзеня]] [[1937]] году лясы займалі 21.2% плошчы тэрыторыі ваяводства. |
Ваяводства размяшчалася ў паўночна-ўсходняй частцы дзяржавы, межавала з [[СССР|Савецкім Саюзам]] на ўсходзе, [[Літва]]й на захадзе, [[Латвія]]й на поўначы [[Наваградзкае ваяводства (1919—1939)|Наваградзкім ваяводствам]] на поўдні і [[Беластоцкае ваяводства (1919—1939)|Беластоцкім ваяводствам]] на паўднёвым захадзе. Мясцовасць была раўнінная, месцамі гарыстая, у склад ваяводства ўваходзілі некалькі азёраў (напрыклад, [[Возера Нарач|Нарач]] — найвялікшае возера [[Беларусь|Беларусі]] і найвялікшае возера Польшчы ў міжваенны перыяд). На [[1 студзеня]] [[1937]] году лясы займалі 21.2% плошчы тэрыторыі ваяводства. |
||
== Гарады і адміністрацыйны падзел == |
== Гарады і адміністрацыйны падзел == |
||
Радок 71: | Радок 71: | ||
У 1922—1939 гадах Віленскае ваяводства падзялялася на 9 [[павет]]аў: |
У 1922—1939 гадах Віленскае ваяводства падзялялася на 9 [[павет]]аў: |
||
* [[Браслаў]]скі павет (плошча 4 217 |
* [[Браслаў]]скі павет (плошча 4 217 км², нас. 143 100), |
||
* [[Дзісна|Дзісноўскі]] павет (плошча 3 968 |
* [[Дзісна|Дзісноўскі]] павет (плошча 3 968 км², нас. 159 900), |
||
* [[Маладзечна|Маладэчанскі]] павет (плошча 1 898 |
* [[Маладзечна|Маладэчанскі]] павет (плошча 1 898 км², нас. 91 300), |
||
* [[Ашмяны|Ашмянскі]] павет (плошча 2 362 |
* [[Ашмяны|Ашмянскі]] павет (плошча 2 362 км², нас. 104 600), |
||
* [[Паставы|Пастаўскі павет]] (плошча 3 050 |
* [[Паставы|Пастаўскі павет]] (плошча 3 050 км², нас. 99 900), |
||
* [[Свянцяны|Свянцянскі]] павет (плошча 4 017 |
* [[Свянцяны|Свянцянскі]] павет (плошча 4 017 км², нас. 136 500), |
||
* [[Вілейка|Вялейскі павет]] (плошча 3 427 |
* [[Вілейка|Вялейскі павет]] (плошча 3 427 км², нас. 131 100), |
||
* павет горада [[Вільня|Вільні]] (з [[1930]] году) (плошча 105 |
* павет горада [[Вільня|Вільні]] (з [[1930]] году) (плошча 105 км², нас. 195 100), |
||
* Віленска—[[Трокі|Троцкі]] павет (плошча 5 967 |
* Віленска—[[Трокі|Троцкі]] павет (плошча 5 967 км², нас. 214 500. Гэта быў найвялікшы павет ва ўсёй міжваеннай Польшчы, большы за [[Сілезскае ваяводства (1920—1939)|аўтаномнае Сілезскае ваяводства]]). |
||
Сталіцы паветаў па звестках на [[1931]] год налічвалі: Вільня — 190 172 жыхароў, Браслаў — 1587 жыхароў, Дзісна — 4413 жыхароў, Маладэчна — 1997 жыхароў, Ашмяны — 6000 жыхароў, Паставы — 974 жыхары, Свянцяны — 6000 жыхароў, Вялейка — 3417 жыхароў. |
Сталіцы паветаў па звестках на [[1931]] год налічвалі: Вільня — 190 172 жыхароў, Браслаў — 1587 жыхароў, Дзісна — 4413 жыхароў, Маладэчна — 1997 жыхароў, Ашмяны — 6000 жыхароў, Паставы — 974 жыхары, Свянцяны — 6000 жыхароў, Вялейка — 3417 жыхароў. |
||
Радок 85: | Радок 85: | ||
== Падзел 1939 году == |
== Падзел 1939 году == |
||
У [[1939]] годзе выяводства было падзеленае паміж [[СССР]] і [[Літва|Літовскай рэспублікай]], а польскія дзяржаўныя дзеячы сышлі ў |
У [[1939]] годзе выяводства было падзеленае паміж [[СССР]] і [[Літва|Літовскай рэспублікай]], а польскія дзяржаўныя дзеячы сышлі ў падполле.<ref>[http://w.icm.edu.pl/ak/txt/delegWiln.htm Заява рэгіянальнага ўраду ў Вільні] {{ref-pl}}</ref> |
||
== Літаратура == |
== Літаратура == |
Версія ад 15:34, 22 сакавіка 2012
Артыкул вымагае праверкі арфаграфіі Удзельнік, які паставіў шаблон, не пакінуў тлумачэнняў. |
Віленскае ваяводства | |||
---|---|---|---|
|
|||
Краіна | Польская Рэспубліка | ||
Статус | ваяводства | ||
Уваходзіць у | |||
Адміністрацыйны цэнтр | |||
Дата ўтварэння | 1926 | ||
Дата скасавання | 1939 | ||
Кіраўнік | апошні — Артур Марушэўскі | ||
Насельніцтва (1931) | 1 276 000 | ||
Шчыльнасць | 44 чал./км² | ||
Нацыянальны склад |
палякі — 59,7% беларусы — 22,7% яўрэі — 8,5% літоўцы — 5,2% расейцы — 3,4% іншыя — 0,3%. |
||
Плошча | 29 011 км² | ||
Код аўтам. нумароў | WN | ||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Віленскае ваяводства (польск.: województwo wileńskie, літ.: Vilniaus vaivadija) — ваяводства ў складзе міжваеннай Польскай Рэспублікі з 1926 году да перадачы гэтай тэрыторыі Савецкім Саюзам Літве і Беларускай ССР у верасні 1939 году. Было ўтворанае ў 1923 годзе. Сталіца ваяводства знаходзілася ў Вільні.
Апісанне
Большасць тэрыторыі ваяводства складала Сярэдняя Літва, якая была інкарпараваная да Польшчы ў 1922 годзе. З 6 красавіка 1922 году да 22 снежня 1925 году тэрыторыя ваяводства была вядомая пад назвай Віленская Зямля.
Плошча ваяводства складала 29 011 квадратных кіламетраў, а колькасць насельніцтва паводле перапісу насельніцтва ў Польшчы ў 1931 годзе — 1 276 000 чалавек. Большасць насельніцтва складалі палякі (59,5%) і беларусы (22,7%). Таксама былі літоўцы (5,2%), расейцы (3,4%) і іншыя (0,3%) ўключна ў караімамі. У гарадох (за выняткам Вільні) значную колькасць насельніцтва складалі жыды (8.5% ад усяго насельніцтва).[1] 61,2% былі прызнаныя рыма-каталікамі, 26,9% — праваслаўнымі, 9,4% — юдэйцамі, 2,4% прыпадалі на іншыя веравызнанні.
Месцазнаходжанне
Ваяводства размяшчалася ў паўночна-ўсходняй частцы дзяржавы, межавала з Савецкім Саюзам на ўсходзе, Літвай на захадзе, Латвіяй на поўначы Наваградзкім ваяводствам на поўдні і Беластоцкім ваяводствам на паўднёвым захадзе. Мясцовасць была раўнінная, месцамі гарыстая, у склад ваяводства ўваходзілі некалькі азёраў (напрыклад, Нарач — найвялікшае возера Беларусі і найвялікшае возера Польшчы ў міжваенны перыяд). На 1 студзеня 1937 году лясы займалі 21.2% плошчы тэрыторыі ваяводства.
Гарады і адміністрацыйны падзел
Вільня з'яўлялася пятым па велічыні горадам у Польшчы (у 1939 годзе налічвала 195 тысячаў месцічаў). Віленскае ваяводства налічвала 14 гарадоў.
У 1922—1939 гадах Віленскае ваяводства падзялялася на 9 паветаў:
- Браслаўскі павет (плошча 4 217 км², нас. 143 100),
- Дзісноўскі павет (плошча 3 968 км², нас. 159 900),
- Маладэчанскі павет (плошча 1 898 км², нас. 91 300),
- Ашмянскі павет (плошча 2 362 км², нас. 104 600),
- Пастаўскі павет (плошча 3 050 км², нас. 99 900),
- Свянцянскі павет (плошча 4 017 км², нас. 136 500),
- Вялейскі павет (плошча 3 427 км², нас. 131 100),
- павет горада Вільні (з 1930 году) (плошча 105 км², нас. 195 100),
- Віленска—Троцкі павет (плошча 5 967 км², нас. 214 500. Гэта быў найвялікшы павет ва ўсёй міжваеннай Польшчы, большы за аўтаномнае Сілезскае ваяводства).
Сталіцы паветаў па звестках на 1931 год налічвалі: Вільня — 190 172 жыхароў, Браслаў — 1587 жыхароў, Дзісна — 4413 жыхароў, Маладэчна — 1997 жыхароў, Ашмяны — 6000 жыхароў, Паставы — 974 жыхары, Свянцяны — 6000 жыхароў, Вялейка — 3417 жыхароў.
Падзел 1939 году
У 1939 годзе выяводства было падзеленае паміж СССР і Літовскай рэспублікай, а польскія дзяржаўныя дзеячы сышлі ў падполле.[2]
Літаратура
Зноскі
- ↑ Паводле перапісу насельніцтва Польшчы 1931 году. «Drugi Powszechny Spis Ludności z dnia 9 XII 1931 r». Statystyka Polski D (34). 1939.
- ↑ Заява рэгіянальнага ўраду ў Вільні (польск.)