Сядзіба (Дзям’янкі): Розніца паміж версіямі

Кіякоўская сядзіба
	Сядзіба
Кіякоўская сядзіба
	; Сядзібны дом
	52°31′45″ пн. ш. 31°28′18″ у. д.HGЯO
Краіна	Беларусь
Вёска	Дзям’янкі
Архітэктурны стыль	псеўдарускі стыль
Будаўніцтва	XIX—XX стагоддзі

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

[дагледжаная версія]

← Папярэдняя праўка Наступная праўка →

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразметка

Лінейны

Версія ад 20:50, 9 лістапада 2020

Сядзіба ў Дзям’янках — сядзіба ў в. Дзям’янкі, Добрушскі раён, Гомельская вобласць. Пабудаваны ў канцы XIX — пачатку XX ст.

Гісторыя

Сядзібны дом і парк закладзены ў другой палове XIX стагоддзя ў маентку Герардаў. Двухпавярховы будынак складанай асіметрычнай аб’ёмна-прасторавай кампазіцыі. Цэнтр галоўнага фасада вылучаны развітай уваходнай часткай з высокім ганкам і стылізаваным порцікам на 2 калонках. Сцены 1-га паверха гарызантальна руставаны, прарэзаны высокімі прамавугольнымі аконнымі праёмамі ў ліштвах. На 2-м паверсе вокны паўцыркульныя, у прасценках — філёнгавыя лапаткі. Бакавыя і дваровы фасады асіметрычныя. Аб’ёмна-прасторавую кампазіцыю будынка ўзбагачаюць вуглавы паўкруглы эркер, вялікая тэраса, дзве прыбудоўкі да дваравога і бакавога фасадаў.

Парк займае параўнальна высокі ўзгорак са стромкім, тэрасападобным схілам, рассечаны папярочным ярам, і нізіну ў яго падставы. Разам з садам плошча каля 7 га. Вялікую дэкаратыўную ролю мае масіўны чатырохарачны каменны мост. Яго праезная частка шырынёй 7 м аформлена дзвюма невялікімі агароджамі тыпу балюстрад. Уезд на мост фіксаваны адзінкавымі ліпамі.

Уздоўж грэбня схілу размешчаны сядзібны дом, пабудаваны ў канцы XIX — пачатку XX ст. за старым будынкам ужо пасля закладкі парку. Ад дома адкрываецца маляўнічая панарама на атачальную тэрыторыю. Блізкі план перспектывы ўтвараў вадаём, створаны каля падножжа тэрасы (спушчаны). Удалечыні за сядзібай віднеецца рэчышча р. Іпуць. Пейзажны парк пабіты з двух бакоў яра і каля сядзібнага дома. У сувязі з будаўніцтвам будынка школы ад яго захаваліся толькі невялікія фрагменты і адзінкавыя экзоты: хвоя чорная, конскі каштан, рабіннік. У апошнія гады ўпаў клён вастралісты Шведлера. Верхні парк з ніжнім быў злучаны ўсходамі па стромкім схіле ўзгорка. Ніжні парк займаў плоскую нізіну з сажалкай і двума вузкімі каналамі. Ад старых насаджэнняў тут захаваліся асобныя буйныя дрэвы вярбы белай. Паўночная яго частка переувлажнена і занята алешнікам. У ахоўным абсаджванні па перыметры выкарыстоўваўся ясень звычайны. З трох бакоў тэрыторыя парку мае схілы рознай крутасці. Паўднёва-ўсходні схіл найбольш стромкі вышынёй больш 10 м, з’яўляецца, мабыць, часткай старажытнай тэрасы. Схілы добра замацаваны, маюць важнае дэкаратыўнае і кампазіцыйнае значэнне. На галоўным схіле — разрэджаны дрэвастой дуба. У другім ярусе атрымала распаўсюджанне белая акацыя, у падлеску — адзінкава ірга каласістая.

Парк мае агароджу, добра захаваўся ў ранейшых межах. Ён не вылучаецца памерамі, маляўнічасцю і якасцю насджэнняў, але мае маляўнічыя перспектывы і формы рэльефу^[1].

Зноскі

↑ Звесткі аб гісторыка-культурных каштоўнасцях

[1] Звесткі аб гісторыка-культурных каштоўнасцях

[1]

@@ Радок 41: / Радок 41: @@
 == Гісторыя ==
 [[Файл:Dziamjanki, Gierard. Дзям’янкі, Герард (1901-18).jpg|thumb|злева]]
-Сядзібны дом і парк закладзены ў другой палове XIX стагоддзя ў маентку Герардаў. Двухпавярховы будынак складанай асіметрычнай аб’ёмна-прасторавай кампазіцыі. Цэнтр галоўнага фасада вылучаны развітай уваходнай часткай з высокім ганкам і стылізаваным порцікам на 2 калонках. Сцены 1-га паверха гарызантальна руставаны, прарэзаны высокімі прамавугольнымі аконнымі праёмамі ў ліштвах. На 2-м паверсе вокны паўцыркульныя, у прасценках — філёнгавыя лапаткі. Бакавыя і дваровы фасады асіметрычныя. Аб’ёмна-прасторавую кампазіцыю будынка ўзбагачаюць вуглавы паўкруглы эркер, вялікая тэраса, дзве прыбудоўкі да дваравога і бакавога пасадаў.
+Сядзібны дом і парк закладзены ў другой палове XIX стагоддзя ў маентку [[род Герардаў|Герардаў]]. Двухпавярховы будынак складанай [[асіметрыя|асіметры]]чнай [[Аб’ёмна-прасторавая кампазіцыя|аб’ёмна-прасторавай кампазіцыі]]. Цэнтр галоўнага [[фасад]]а вылучаны развітай уваходнай часткай з высокім ганкам і стылізаваным [[порцік]]ам на 2 [[калона|калонка]]х. Сцены 1-га паверха гарызантальна [[руст]]аваны, прарэзаны высокімі прамавугольнымі [[аконны праём|аконнымі праёмам]]і ў [[ліштва]]х. На 2-м паверсе вокны [[паўцыркульная арка|паўцыркульн]]ыя, у прасценках — [[філёнга]]выя [[Лапатка (архітэктура)|лапатк]]і. Бакавыя і дваровы фасады асіметрычныя. Аб’ёмна-прасторавую кампазіцыю будынка ўзбагачаюць вуглавы паўкруглы [[эркер]], вялікая [[тэраса]], дзве прыбудоўкі да дваравога і бакавога фасадаў.
-Парк займае параўнальна высокі ўзгорак са стромкім, тэрасападобным схілам, рассечаны папяречным ярам, і нізіну ў яго падставы. Разам з садам плоўа каля 7 га. Вялікую дэкаратыўную ролю мае масіўны чатырохарачны каменны мост. Яго праезная частка шырынёй 7 м аформлена дзвюма невялікімі агароджамі тыпу балюстрад. Уезд на мост фіксаваны адзінкавымі ліпамі.
+[[Парк]] займае параўнальна высокі ўзгорак са стромкім, тэрасападобным схілам, рассечаны папярочным [[яр|яра]]м, і нізіну ў яго падставы. Разам з садам плошча каля 7 [[га]]. Вялікую дэкаратыўную ролю мае масіўны чатырохарачны каменны [[мост]]. Яго праезная частка шырынёй 7 м аформлена дзвюма невялікімі агароджамі тыпу [[балюстрада|балюстрад]]. Уезд на мост фіксаваны адзінкавымі [[ліпа]]мі.
-Уздоўж грэбня схілу размешчаны сядзібны дом, пабудаваны ў канцы XIX — пачатку [[XX стагоддзе|XX ст.]] за старым будынкам ужо пасля закладкі парку. Ад дома адкрываецца маляўнічая панарама на атачальную тэрыторыю. Блізкі план перспектывы ўтвараў вадаём, створаны ў падножжа тэрасы (спушчаны). Удалечыні за сядзібай віднеецца рэчышча р. Іпуць. Пейзажны парк пабіты з двух бакоў яра і каля сядзібнай хаты. У сувязі з будаўніцтвам будынка школы ад яго захаваліся толькі невялікія фрагменты і адзінкавыя экзоты: хвоя чорная, конскі каштан, рябінік. У апошнія гады выпаў клён востралісты Шведлера. Верхні парк з ніжнім быў злучаны ўсходамі па стромкім схіле ўзгорка. Ніжні парк займаў плоскую нізіну з сажалкай і двума вузкімі каналамі. Ад старых насаджэнняў тут захаваліся асобныя буйныя дрэвы вярбы белай. Паўночная яго частка переувлажнена і занята ольсом. У ахоўным абсаджванні па перыметры выкарыстоўваўся ясень звычайны. З трох бакоў тэрыторыя парку мае схілы рознай крутасці. Паўднёва-ўсходні схіл найбольш стромкі вышынёй больш 10 м, з’яўляецца, мабыць, часткай старажытнай тэрасы. Схілы добра замацаваны, маюць важнае дэкаратыўнае і кампазіцыйнае значэнне. На галоўным схіле — разрэджаны дрэвастой дуба. У другім ярусе атрымала распаўсюджанне белая акацыя, у падлеску — адзінкава ірга каласістая.
+Уздоўж грэбня схілу размешчаны сядзібны дом, пабудаваны ў канцы XIX — пачатку [[XX стагоддзе|XX ст.]] за старым будынкам ужо пасля закладкі парку. Ад дома адкрываецца маляўнічая панарама на атачальную тэрыторыю. Блізкі план перспектывы ўтвараў [[вадаём]], створаны каля падножжа тэрасы (спушчаны). Удалечыні за сядзібай віднеецца рэчышча р. [[Іпуць]]. Пейзажны парк пабіты з двух бакоў яра і каля сядзібнага дома. У сувязі з будаўніцтвам будынка школы ад яго захаваліся толькі невялікія фрагменты і адзінкавыя [[экзот]]ы: [[хвоя чорная]], [[конскі каштан]], [[рабіннік]]. У апошнія гады ўпаў [[Клён вастралісты|клён вастралісты Шведлера]]. Верхні парк з ніжнім быў злучаны ўсходамі па стромкім схіле ўзгорка. Ніжні парк займаў плоскую нізіну з [[сажалка]]й і двума вузкімі [[Канал (гідраграфія)|канал]]амі. Ад старых насаджэнняў тут захаваліся асобныя буйныя дрэвы [[Вярба белая|вярбы бела]]й. Паўночная яго частка переувлажнена і занята [[алешнік]]ам. У ахоўным абсаджванні па перыметры выкарыстоўваўся [[ясень звычайны]]. З трох бакоў тэрыторыя парку мае схілы рознай крутасці. Паўднёва-ўсходні схіл найбольш стромкі вышынёй больш 10 м, з’яўляецца, мабыць, часткай старажытнай тэрасы. Схілы добра замацаваны, маюць важнае дэкаратыўнае і кампазіцыйнае значэнне. На галоўным схіле — разрэджаны дрэвастой [[дуб|дуба]]. У другім ярусе атрымала распаўсюджанне [[белая акацыя]], у падлеску — адзінкава [[ірга каласістая]].
-Парк мае агароджу, добра захаваўся ў ранейшых межах. Ён не вылучаецца памерамі, маляўнічасцю і якасцю насджэнняў, але мае маляўнічыя перспектывы і формы рэльефу<ref>[http://dobrush.gov.by/ru/ist-kult/ Звесткі аб гісторыка-культурных каштоўнасцях]</ref>.
+Парк мае [[агароджа|агародж]]у, добра захаваўся ў ранейшых межах. Ён не вылучаецца памерамі, маляўнічасцю і якасцю насджэнняў, але мае маляўнічыя перспектывы і формы рэльефу<ref>[http://dobrush.gov.by/ru/ist-kult/ Звесткі аб гісторыка-культурных каштоўнасцях]</ref>.
 {{зноскі}}