Адокса мускусная
Выгляд
Адокса мускусная | |||||||||||||||||
![]() | |||||||||||||||||
Навуковая класіфікацыя | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||
Міжнародная навуковая назва | |||||||||||||||||
Adoxa moschatellina L. | |||||||||||||||||
Сінонімы | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
|
Адокса мускусная[1] (Adoxa moschatellina) — від кветкавых раслін роду Адокса (Adoxa) сямейства Адоксавыя (Adoxaceae).
Батанічнае апісанне
[правіць | правіць зыходнік]
Шматгадовая травяністая расліна з кароткім паўзучым карэнішчам і прамастойным сцяблом. Вышыня 5—10 см. Мае слабы мускусны пах. Лісце супраціўнае. Прыкаранёвае лісце двойчытрайчастае, сцябловае трайчастае. Кветкі дробныя, жаўтавата-зялёныя, у верхавінкавых галоўках. Плод — зялёная касцянка з 1—5 костачкамі.
Распаўсюджанне
[правіць | правіць зыходнік]Распаўсюджана ва ўмераных зонах Паўночнага паўшар’я. Сустракаецца на ўсёй тэрыторыі Беларусі Расце ў цяністых сырых лясах і хмызняках, на схілах, у старых парках. Цвіце ў маі — чэрвені.
Значэнне
[правіць | правіць зыходнік]Лекавая расліна. Карані збіраюць увосень, выкарыстоўваюць як антысептычны і гаючы сродак.
Зноскі
- ↑ Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 9. — 160 с. — 2 350 экз.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Лярскі А. М. Адокса // Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 1. Ааліты — Гасцінец / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1983. — С. 39. — 575 с., іл. — 10 000 экз.
- Беларуская ССР: Кароткая энцыклапедыя. Т. 2. — Мн.: БелСЭ, 1979.
- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 1: А — Аршын / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 1. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0036-6 (т. 1).
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- Адокса мускусная — Adoxa moschatellina: інфармацыя пра таксон у праекце «Плантариум» (вызначальнік раслін і ілюстраваны атлас відаў). (руск.)
- Адокса // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907. (руск.)