Алвар Аалта

Алвар Хуга Хенрык А́алта
Дата нараджэння:	3 лютага 1898(1898-02-03)[…]
Месца нараджэння:	Куартанэ[d], Вазаская губерня[d], Вялікае Княства Фінляндскае, Расійская імперыя
Дата смерці:	11 мая 1976(1976-05-11)[…] (78 гадоў)
Месца смерці:	Хельсінкі, Усіма, Нюландская губерня[d], Фінляндыя
Месца пахавання:	Хіетаніемі
Грамадзянства:	Фінляндыя
Муж:	Aino Aalto[d] і Elissa Aalto[d]
Альма-матар:	Вышэйшая тэхнічная школа Універсітэта Аалта[d]
Працы і дасягненні
Член у:	Амерыканская акадэмія мастацтваў і навук[d] Congrès International d'Architecture Moderne[d] Амерыканская акадэмія мастацтваў і літаратуры[d]
Архітэктурны стыль:	мадэрнізм, функцыяналізм
Найважнейшыя пабудовы:	Санаторыя ў Пайміё Выбаргская бібліятэка Віла Майрэ Бэйкер-хаўс Палац «Фінляндыя» Політэхнічны інстытут у Отаніемі
Узнагароды:	Каралеўскі залаты медаль[d] (1957) Alvar Aalto Medal[d] (1967) Залаты медаль Амерыканскага інстытута архітэктуры[d] (1963) член Амерыканскай акадэміі мастацтваў і навук[d]
Алвар Хуга Хенрык А́алта на Вікісховішчы

Алвар Хуга Хенрык Аалта (фінск.: Hugo Alvar Henrik Aalto, 3 лютага 1898, Куартанэ — 11 мая 1976, Хельсінкі) — фінскі архітэктар і дызайнер, «бацька мадэрнізму» у Паўночнай Еўропе, адзін з заснавальнікаў сучаснага дызайну.

Адзін з буйнейшых архітэктараў XX ст. Скончыў Тэхналагічны інстытут у Хельсінкі (1923). Працаваў у розных краінах свету (Швецыя, ЗША, Германія і інш.). Праектаваў жылыя комплексы, друкарні, санаторыі, бібліятэкі, навучальныя ўстановы, культурныя цэнтры, прамысловыя аб’екты (заводы, фабрыкі) і інш.

У сваёй творчасці спалучаў нацыянальныя фінскія традыцыі з прынцыпамі функцыяналізму і арганічнай архітэктуры, дабіваўся выразнасці аб’ёмна-прасторавай кампазіцыі, арганічна ўпісанай у прыродны ці гарадскі ландшафт. Лічыцца адным са стваральнікаў фінскага дызайну.

Палац «Фінляндыя» ў Хельсінкі — адна з найбольш значных пабудоў А. Аалта

Сярод найбольш значных твораў А. Аалта — галоўны будынак Політэхнічнага інстытута ў Атаніемі (1963-66), санаторый у Пайміо (1929-30), палац «Фінляндыя» ў Хельсінкі; бібліятэка ў Выбаргу; культурны цэнтр у Вольфсбургу (1962); будынак Пенсійнага кіравання і інш. У творчасці А. Аалта адлюстраваўся шматслойны характар фінскай культуры (змяшэнне розных элементаў заходняй цывілізацыі, рэшткаў дагістарычных і сярэднявечных часоў). Значную ўвагу архитэктар удзяляў арганізацыі асвятлення ў будынках, паколькі лічыў, што святло фармуе прастору, выяўляе пластыку канструкцый, служыць магутным сродкам ўздзеяння на чалавечыя эмоцыі.

Літаратура

• Аалта // Культуралогія: Энцыкл. даведнік Уклад. Э. Дубянецкі. — Мн.: БелЭн, 2003. ISBN 985-11-0277-6
• Aalto A. Bde I—III. Ed. Fleig K. Zürich, 1963—1978.
• Schildt G. A. Aalto. [Vol.] 1—4. N. Y., 1984—1994.

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Алвар Аалта
• Музей Алвара Аалта ў Ювяскюля
• Алвар Аалта
• Artek
• Биография Аалто
• Alvar Aalto’s Savoy Vase (1936)
• Чарцяжы пабудоў Алвара Аалта