Алэўск
Горад
Алэўск на карце Украіны ±   | ||||||||||||||||||||||||||||||
![Герб[d]](/wiki/%D0%A4%D0%B0%D0%B9%D0%BB:COA_of_Olevsk.png)
![Сцяг[d]](/wiki/%D0%A4%D0%B0%D0%B9%D0%BB:Flag_of_Olevsk.png)
Алеўск[1] ці Алэўск[2] (укр.: Олевськ) — горад у Жытомірскай вобласці Украіны, на рацэ Убарць. Адміністрацыйны цэнтр Алэўскага раёна. Насельніцтва 11 тыс. чал. (2005).
Знаходзіцца за 180 км ад Жытоміра. Чыгуначная станцыя на лініі Сарны — Корасцень.
Этымалогія назвы[правіць | правіць зыходнік]
Назву горада звязваюць з іменем оўруцкага князя Алега Святаславіча, які жыў і княжыў у канцы X стагоддзя. Падчас свайга княжання Алег Драўлянскі заснаваў Алегава Гарадзішча, якое неўзабаве пачалі зваць Олегск, а потым для спрашчэння вымаўлення — Волеўск[3] або Олеўск.
Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]
- 1488: першы пісьмовы ўспамін пра Алэўск, у складзе Вялікага Княства Літоўскага; у горадзе існаваў драўляны замак.
- 1569: згодна з умовамі Люблінскай уніі ўвайшоў у склад Каралеўства Польскага, валоданне Нямірычаў.
- 20 верасня 1641: атрымаў Магдэбургскае права.
- 1793: у выніку другога падзелу Рэчы Паспалітай апынуўся ў складзе Расійскай імперыі.
- 1796: мястэчка ў Оўруцкім павеце Валынскай губерні, цэнтр воласці.
- 1831: у Алэўску працавалі 2 вінакурні, дзейнічала вучэльня пры кармеліцкім кляштары.
- 1870: у мястэчку дзейнічалі царква, касцёл, капліца і сінагога, працавалі 2 млыны.
- 1903: праз Алэўск прайшла чыгунка Кіеў — Ковель.
- 2003: атрымаў статус горада.
Насельніцтва[правіць | правіць зыходнік]
Эканоміка[правіць | правіць зыходнік]
Прадпрыемствы харчовай прамысловасці, завод трактарных дэталяў.
Славутасці[правіць | правіць зыходнік]
У Алэўску захаваўся помнік архітэктуры дзяржаўнага значэння — мураваная царква Святога Міколы (1596).
Зноскі
- ↑ Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 6: Дадаізм — Застава / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 6. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0106-0 (т. 6). С. 474 — карта Жытомірскай вобласці
- ↑ Напісанне ў адпаведнасці з ТКП 177-2009 (03150) «Спосабы і правілы перадачы геаграфічных назваў і тэрмінаў Украіны на беларускую мову»
- ↑ а б Olewsk // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom VII: Netrebka — Perepiat (польск.). — Warszawa, 1886. S. 480.
- ↑ Олевск // Большая советская энциклопедия, 3-е изд.: в 30 т. / Гл. ред. А.М. Прохоров. — М.: Сов. энциклопедия, 1969—1978.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Olewsk // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom VII: Netrebka — Perepiat (польск.). — Warszawa, 1886. S. 480
  Населеныя пункты Алэўскага раёна (да 2020) | ||
|---|---|---|
| Горад |  | |
| Пгт | ||
| Вёскі | Абышчэ · Азэранкы · Андрыіўка · Артынск · Бацэвэ · Білакаровычы · Балярка · Будкы · Варварыўка · Дэржаніўка · Джэрэла · Жубравычы · Журжэвычы · Забарачэ · Замыславычы · Зольня · Зубкавычы · Калыніўка · Кам’янка · Кышын · Каваліўка · Капышчэ · Карошчынэ · Ліскы · Лісавэ · Лапатычы · Майдан · Майдан-Капышчэнскы · Мыхайліўка · Млынок · Пакроўскэ · Паяскы · Пэрга · Радавэль · Рудня · Рудня-Быстра · Рудня-Замыславыцка · Рудня-Азэранска · Рудня-Пэрганска · Рудня-Радавэльска · Рудня-Хочынска · Сарніўка · Сэрдзюкы · Сасніўка · Стоўпынка · Сушчаны · Тэпэныця · Устыніўка · Хмэліўка · Хочынэ · Шэбэдыха · Юравэ | |
| Пасёлкі | ||
