Аляксандр Лаўрэнцьевіч Ісачанка

Аляксандр Лаўрэнцьевіч Ісачэнка
Аляксандр Лаўрэнцьевіч Ісачэнка
Дата нараджэння	14 сакавіка 1919
Месца нараджэння	Хоўхла, Чабатовіцкая воласць[d], Гомельскі павет, Магілёўская губерня, РСФСР;
Дата смерці	7 кастрычніка 1942 (23 гады)
Месца смерці	Гомель, Гомельская вобласць, БССР, СССР;
Месца пахавання	Плошча Працы; Гомель;
Альма-матар	Rechitsa Pedagogical Training School[d];
Грамадзянства	СССР;
Бітвы/войны	Вялікая Айчынная вайна;
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Аляксандр Лаўрэнцьявіч Іса́чанка^[1] (14 красавіка 1919 — 7 кастрычніка 1942) — удзельнік падпольнай барацьбы на тэрыторыі Беларусі ў гады Вялікай Айчыннай вайны, сакратар Гомельскага падпольнага гаркома камсамола.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся 14 сакавіка 1919 года ў вёсцы Хоўхла (цяпер Буда-Кашалёўскага раёна Гомельскай вобласці) ў сялянскай сям'і. Беларус.

Скончыў Рэчыцкае педагагічнае вучылішча. Працаваў сакратаром Гомельскага гаркома камсамола. Член ВКП (б)/КПСС з 1939 года

Са жніўня 1941 года быў у партызанскім атрадзе «Бальшавік» Гомельскай вобласці: разведчык, падрыўнік, сакратар Гомельскага падпольнага гаркома камсамола. А. Л. Ісачанка паказаў вялікую актыўнасць у наладжванні сувязяў з гомельскімі падпольшчыкамі.

Ён выпрабаваў шмат варыянтаў і ў выніку дасягнуў мэты. Спачатку А. Л. Ісачанка ўсталяваў сувязь з падпольнай камсамольскай арганізацыяй, якая дзейнічала ва Уваравіцкім раёне. З дапамогай гэтай групы А. Л. Ісачанка мог прабірацца на ўскраіну Гомеля і сустракацца з асобнымі падпольшчыкамі.

Узначаленая ім група падрыўнікоў пусціла пад адхон 58 варожых эшалонаў, знішчыла 87 танкаў, аўта- і бронемашын, шмат іншай баявой тэхнікі і жывой сілы ворага.

Загінуў 7 кастрычніка 1942 года падчас выплаўкі толу з не разарваўшыхся, сабраных на месцах баёў снарадаў. Пахаваны ў брацкай магіле ў Гомелі.

Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 1 студзеня 1944 года за ўзорнае выкананне заданняў камандавання ў барацьбе супраць нямецка-фашыстскіх захопнікаў, паказаныя пры гэтым мужнасць і гераізм Александру Лаўрэнцьевічу Ісачэнка пасмяротна нададзена званне Героя Савецкага Саюза^[2].

Узнагароджаны ордэнам Леніна.

Памяць[правіць | правіць зыходнік]

У вёсцы Хоўхла ўсталяваны абяліск.
Імя Героя носяць вуліца ў Гомелі, судна МРФ.
На вуліцы яго імя ў Гомелі ўсталявана мемарыяльная дошка.
Да канца 1990-ых імем героя быў названы кінатэатр у Гомелі. Але, у ходзе будаўніцтва моладзевага цэнтра, кінатэатр быў ліквідаваны, а яго частка увайшла ў склад новага будынка.

Зноскі

↑ Беларусь 1995.
↑ Указ Президиума Верховного Совета СССР «О присвоении звания Героя Советского Союза белорусским партизанам» от 1 января 1944 года // Ведомости Верховного Совета Союза Советских Социалистических Республик : газета. — 1944. — 6 января (№ 1 (261)). — С. 1

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Іса́чанка Аляксандр Лаўрынавіч // Беларусь: энцыклапедычны даведнік / Рэдкал. Б. І. Сачанка (гал. рэд.) і інш.; Маст. М. В. Драко, А. М. Хількевіч. — Мн.: БелЭн, 1995. — С. 349. — 800 с. — 5 000 экз. — ISBN 985-11-0026-9.
Герои Советского Союза: Краткий биографический словарь / Пред. ред. коллегии И. Н. Шкадов. — М.: Воениздат, 1987. — Т. 1 /Абаев — Любичев/. — 911 с. — 100 000 экз. — ISBN отс., Рег. № в РКП 87-95382.
Люди легенд. Выпуск 1. — М., 1965. (руск.)
Навечно в сердце народном. 3-е изд., доп. и испр. — Минск, 1984. (руск.)

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Исаченко Александр Лаврентьевич на сайце «Героі краіны»

[FOOTNOTEБеларусь1995-1] Беларусь 1995.

[2] Указ Президиума Верховного Совета СССР «О присвоении звания Героя Советского Союза белорусским партизанам» от 1 января 1944 года // Ведомости Верховного Совета Союза Советских Социалистических Республик : газета. — 1944. — 6 января (№ 1 (261)). — С. 1

[1]

[2]