Андрэй Фёдаравіч Самусеў
| Андрэй Фёдаравіч Самусеў | ||||
|---|---|---|---|---|
| Дата нараджэння | 5 кастрычніка 1908 | |||
| Месца нараджэння | вёска Высокае, Рагачоўскі раён, Гомельская вобласць | |||
| Дата смерці | 8 мая 1965 (56 гадоў) | |||
| Месца смерці | вёска Высокае, Рагачоўскі раён, Гомельская вобласць | |||
| Прыналежнасць |
 СССР |
|||
| Род войскаў | пяхота | |||
| Гады службы | 1930—1945 (з перарывам) | |||
| Званне |
 |
|||
| Бітвы/войны | Вялікая Айчынная вайна | |||
| Узнагароды і званні |
|
|||
Андрэй Фёдаравіч Самусеў (1908—1965) — чырвонаармеец Рабоча-сялянскай Чырвонай Арміі, удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, Герой Савецкага Саюза (1943).
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Андрэй Самусеў нарадзіўся 5 кастрычніка 1908 года ў вёсцы Высокае (цяпер Рагачоўскі раён Гомельскай вобласці Беларусі). Пасля заканчэння сямі класаў школы працаваў у калгасе. У 1930—1932 і 1939—1940 гадах праходзіў службу ў Рабоча-сялянскай Чырвонай Арміі. У 1941 годзе Самусеў у трэці раз быў прызваны ў армію. З таго ж года — на франтах Вялікай Айчыннай вайны[1].
Да кастрычніка 1943 года чырвонаармеец Андрэй Самусеў быў мінамётчыкам 685-га стралковага палка 193-й стралковай дывізіі 65-й арміі Цэнтральнага фронту. Вызначыўся падчас бітвы за Дняпро. 15 кастрычніка 1943 года Самусеў пераправіўся праз Дняпро у раёне вёскі Каменка Рэпкінскага раёна Чарнігаўскай вобласці Украінскай ССР і прыняў актыўны ўдзел у баях за захоп і ўтрыманне плацдарма на яго заходнім беразе. Асабіста ўдзельнічаў у адбіцці нямецкіх контратак, знішчыўшы некалькі салдат праціўніка[1].
Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 30 кастрычніка 1943 года за «ўзорнае выкананне баявых заданняў камандавання на фронце барацьбы з нямецкімі захопнікамі і паказаныя пры гэтым мужнасць і гераізм» чырвонаармеец Андрэй Самусеў быў удастоены высокага звання Героя Савецкага Саюза з уручэннем ордэна Леніна і медалі «Залатая Зорка» за нумарам 1600[1].
Пасля заканчэння вайны Самусеў быў дэмабілізаваны. Пражываў і працаваў на радзіме, пасля заканчэння курсаў старшыняў калгасаў працаваў па спецыяльнасці. Памёр 8 мая 1965 года[1].
Быў таксама узнагароджаны ордэнам Чырвонай Зоркі і шэрагам медалёў[1].
Зноскі
- ↑ а б в г д Андрэй Фёдаравіч Самусеў на сайце «Героі краіны»
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Герои Советского Союза: Краткий биографический словарь / Пред. ред. коллегии И. Н. Шкадов. — М.: Воениздат, 1988. — Т. 2 /Любов — Ящук/. — 863 с. — 100 000 экз. — ISBN 5-203-00536-2.
- Навечно в сердце народном. 3-е изд., доп. и испр. Минск, 1984. (руск.)
- Самусёў Андрэй Фёдаравіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 14: Рэле — Слаявіна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 14. — С. 142. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0238-5 (т. 14).
Тэматычныя сайты |
|---|
