Ашмянскі мясакамбінат
| «Ашмянскі мясакамбінат» | |
|---|---|
| Тып | адкрытае акцыянернае таварыства |
| Заснаванне | 27 студзеня 1903 |
| Размяшчэнне | Беларусь, Гродзенская вобласць, Ашмяны, вул. Піянерская, д. 52 |
| Ключавыя постаці | Іван Лупіш, Міхаіл Філіповіч |
| Галіна | прамысловасць |
| Прадукцыя | кураціна, ялавічынныя ныркі, печань і сэрца, свіныя адбіўныя, вяндліна, грудзінка, катлеты, кілбаса, кумпяк, паляндвіца, паштэт, пельмені, рулет, сардэлькі, сасіскі, стэйк, фарш, цяфцелі, шніцэль і шпік |
| Абарот | ▲96,997 млн руб.[1] (2017 г.; $50,172 млн) |
| Аперацыйны прыбытак | ▼10,551 млн руб. (2017 г.; $5,458 млн) |
| Чысты прыбытак | ▲8,021 млн руб. (2017 г.; $4,149 млн) |
| Аўдытар | УП «ЭвертанАўдыт» (Ждановічы, Мінскі раён) |
| Дэвіз | З павагай да якасці |
| Матчына кампанія | ААТ «Гроднамясамалпрам» |
| Сайт | oshmiasko.by |
«Ашмянскі мясакамбінат» — дзяржаўнае мясаперапрацоўчае прадпрыемства Беларусі, заснаванае ў студзені 1903 года ў Ашмянах у якасці гарадскай бойні.
Ёсць найстарэйшым мясакамбінатам Беларусі[2]. На канец 2018 года прадпрыемства ўключала наступныя ўчасткі: цэх першаснай перапрацоўкі, цэх тэхнічных паўфабрыкатаў, цэх апрацоўкі скуры, кілбасны цэх з 4 аддзяленнямі (сыравінным, машынным, ліверным і тэрмічным), цэх паўфабрыкатаў з лініяй катлетаў і пельменяў, лядоўня на 500 тонаў, лабараторыя, газавая кацельня з хімічнай водаачысткай, сталярная і электрамеханічная майстэрні. Фірмовая сетка налічвала 26 уласных крамаў «Пачастунак» у 7 гарадах Гродзенскай вобласці: 8 у Ашмянах, 7 у Смаргоні, 4 у Астраўцы, 3 у Гродна, 2 у Шчучыне і па адной у Іўі і Наваельні (Дзятлаўскі раён)[3]. «Ашмянскі мясакамбінат» вырабляў кураціну, ялавічынныя ныркі, печань і сэрца, свіныя адбіўныя, вяндліну, грудзінку, катлеты, кілбаса, кумпяк, паляндвіцу, паштэт, пельмені, рулет, сардэлькі, сасіскі, стэйк, фарш, цяфцелі, шніцэль і шпік.
Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]
27 студзеня 1903 годзе ў Ашмянах адчынілі гарадскую бойню, якую пачалі будаваць у 1900 годзе. У 1936 годзе пры бойні будавалі за 9000 злотых бактэрыялагічную лабараторыю, вагавую і артэзіянскі калодзеж. У 1938 годзе механізаваная бойня мела магутнасць 50—60 галоваў за дзень. У 1940 годзе магутнасць вырасла ўдвая. На пачатак 1940 года на бойні працавала 22 работнікі. У 1945 годзе Ашмянскі мясакамбінат выпускаў бараніну, ялавічыну, свініну, паўвэнджаную кілбасу і жывёльны тлушч. У верасні 1946 года камбінат пераўтварылі ў забойны пункт Маладзечанскага мясакамбінату. У жніўні 1954 года прадпрыемства пераўтварылі птушкакамбінат. У 1958 годзе запусцілі падвясную лінію. У 1967 годзе Ашмянскі птушкакамбінат паўторна стаў мясакамбінатам. У студзені 1971 года прадпрымества пераўтварылі ў аддзяленне Лідскага мясакамбіната. У студзені 1991 года Ашмянскі мясакамбінат зноў становіцца самайстойным прадпрыемствам і адчыняе базу перадзабойнага знаходжання быдла. У 1993 годзе дабудавалі цэх першаснай перапрацоўкі з 2 канвеерамі для буйнога рагатага быдла і свіней. У 1994 годзе запусцілі цэх тэхнічных фабрыкатаў, скурапасолачны цэх і аўтамайстэрню. 30 студзеня 1995 года Ашмянскі мясакамбінат стаў акцыянерным таварыствам.
У 1995 годзе паўторна адчынілі кілбасны цэх. У 2000 годзе пусцілі новы кілбасны цэх плошчай 1500 м². 7 ліпеня 2005 года мясакамбінат адчыніў у Ашмянах уласную кавярню «Галактыка». У 2007 годзе Інстытут мяса-малочнай прамысловасці НАНБ распрацаваў для ААТ «Ашмянскі мясакамбінат» паўфабрыкаты з рубленага мяса для дзіцячага харчавання: катлеты «Школьныя» з лактулозай і «Здравачка» з марской капустай, дзіцячыя сасіскі з малаком, цяфцелі «Казка», сардэлькі «Лапачка» і пельмені «Сібірскія экстра». У жніўні 2009 года ўсталявалі лядоўню на 500 тонаў. На 2013 год «Ашмянскі мясакамбінат» збываў свае вырабы ў больш як 500 крамах Беларусі, у тым ліку праз 18 фірмавых крамаў «Пачастунак». Уласныя крамы размяшчаліся ў Мінску па вуліцы Платонава і ў 5 гарадах Гродзенскай вобласці: Астраўцы, Ашмянах, Наваельні (Дзятлаўскі раён), Смаргоні і Шчучыне. У іх вырабы завозілі двойчы на дзень. Экспарт ажыццяўлялі ў Літву і Расію. Выпускалі 200 відаў кілбасы і 60 відаў паўфабрыкатаў, частку якіх з 2005 года прыпраўлялі духмяным лафантам вытворчасці мясцовага фермера[2].
Кіраўнікі[правіць | правіць зыходнік]
- К. Руткоўскі (1926—1927)
- Фёдар Ваяводаў (1 кастрычніка 1945—1954)
- Тамара Філіповіч (1980—2014)
- Іван Лупіш (з 2015 года)
Зноскі
- ↑ "Справаздача за 2017 год" [руская]. ААТ «Ашмянскі мясакамбінат». 29 сакавіка 2018. Праверана 12 снежня 2018. Архівавана 16 кастрычніка 2018.
- ↑ а б Таццяна Лазоўская, Віктар Пазнякоў. Гісторыю пішуць людзі // Звязда : газета. — 21 верасня 2013. — № 178 (27543). — С. 6. — ISSN 1990-763x.
- ↑ Фірмовы гандаль (руск.)(недаступная спасылка). ААТ «Ашмянскі мясакамбінат» (25 красавіка 2018). Архівавана з першакрыніцы 28 лістапада 2018. Праверана 12 снежня 2018.
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
- Форма заказу (руск.)(недаступная спасылка). ААТ «Ашмянскі мясакамбінат» (25 красавіка 2018). Архівавана з першакрыніцы 27 лістапада 2018. Праверана 12 снежня 2018.
- Партнёрам Архівавана 5 снежня 2018. (руск.)
- Спіс цэнаў Архівавана 28 лістапада 2018. (руск.)