Ваенная тапаграфія
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/a3/%D0%A1%D1%85%D0%B5%D0%BC%D0%B0_%D0%BE%D0%BF%D0%BE%D1%80%D0%BD%D0%BE%D0%B3%D0%BE_%D0%BF%D1%83%D0%BD%D0%BA%D1%82%D0%B0_%D0%BC%D0%BE%D1%82%D0%BE%D1%81%D1%82%D1%80%D0%B5%D0%BB%D0%BA%D0%BE%D0%B2%D0%BE%D0%B9_%D1%80%D0%BE%D1%82%D1%8B.png/220px-%D0%A1%D1%85%D0%B5%D0%BC%D0%B0_%D0%BE%D0%BF%D0%BE%D1%80%D0%BD%D0%BE%D0%B3%D0%BE_%D0%BF%D1%83%D0%BD%D0%BA%D1%82%D0%B0_%D0%BC%D0%BE%D1%82%D0%BE%D1%81%D1%82%D1%80%D0%B5%D0%BB%D0%BA%D0%BE%D0%B2%D0%BE%D0%B9_%D1%80%D0%BE%D1%82%D1%8B.png)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/f8/Infantry_Company_Nato.svg/180px-Infantry_Company_Nato.svg.png)
Вае́нная тапагра́фія[1] — галіна тапаграфіі, спецыяльная ваенная дысцыпліна, якая вывучае спосабы і сродкі ацэнкі мясцовасці, арыентавання на ёй і выканання палявых вымярэнняў для забеспячэння баявой дзейнасці войскаў, правілы вядзення рабочых тапаграфічных карт камандзіраў і распрацоўкі графічных баявых дакументаў.
Ваенная тапаграфія грунтуецца на дасягненнях геадэзіі, картаграфіі і асновах ваеннай навукі і ўключае распрацоўку тэорыі і практыкі тапографа-геадэзічнага забеспячэння баявых дзеянняў, арганізацыю і методыку тапаграфічнай падрыхтоўкі войскаў, вывучэнне тапаграфічных карт, аэрафотаздымкаў і іншых дакументаў пра мясцовасць і выкарыстанне іх для кіравання войскамі; распрацоўку спосабаў, сродкаў і метадаў разведкі мясцовасці, арыентавання і вымярэнняў; складанне баявых графічных дакументаў і іншыя. У ваеннай тапаграфіі выкарыстоўваюцца спецыяльныя ўмоўныя знакі, якімі на картах адлюстроўваецца інфармацыя аб стане войскаў, іх складзе, аб пунктах дыслакацыі, пазіцыях, напрамках дзеянняў.
Ваенная тапаграфія як від падрыхтоўкі (дысцыпліна) уваходзіць у склад праграм ваенна-навучальных устаноў і ў праграмы баявой падрыхтоўкі частак і падраздзяленняў радоў войскаў.
Зноскі[правіць | правіць зыходнік]
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Явід П. П. Тапагра́фія вае́нная // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 428—429. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
- Вое́нная топогра́фия // Т. 5. Вешин — Газли. — М. : Советская энциклопедия, 1971. — С. 214. — (Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров; 1969—1978). (руск.)
- Топогра́фия вое́нная // Военный энциклопедический словарь / Отв. ред. Еремина Н.. — М.: Эксмо, 2007. — С. 915. — 1024 с. — 5 000 экз. — ISBN 978-5-699-23223-9. (руск.)
- Топогра́фия вое́нная // Военно-морской словарь (руск.) / Гл. ред. В. Н. Чернавин. — М.: Воениздат, 1989. — С. 431. — 511 с. — 100 000 экз. — ISBN 5-203-00174-X.
- Евдокимов А. А. Военная топография. Пособие для практических занятий. — Санкт-Петербург: ГУАП, 2008. — 152 с. (руск.)
- Шульдешов Л. С. Военная топография : учебное пособие / Л. С. Шульдешов, В. А. Родионов, В. А. Софронов, В. В. Углянский. — Москва : КНОРУС, 2019. — 164 с. — (Военная подготовка). — ISBN 978-5-406-06569-3. (руск.)
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
- Топография военная (руск.) // Сайт Міністэрства абароны РФ