Венанцы Бутрым

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Венанцы Бутрым
Род дзейнасці мастак, пісьменнік
Дата нараджэння 9 верасня 1936(1936-09-09)
Месца нараджэння
Дата смерці 16 жніўня 2003(2003-08-16) (66 гадоў)
Месца смерці
Грамадзянства

Венанцы Вікенцьевіч Бутрым (9 верасня 1936, Баранавічы — 16 жніўня 2003, Баранавічы) — беларускі пісьменнік і мастак.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

У 1965 годзе скончыў Мінскае мастацкае вучылішча па спецыяльнасці чарчэнне і маляванне. Падчас вучобы, у 1963—1965 гадах, працаваў настаўнікам чарчэння і малявання ў СШ № 9 Мінска. Па заканчэнні вучобы вярнуўся ў Баранавічы і два гады працаваў настаўнікам па сваёй спецыяльнасці ў СШ № 1.

З 1967 года і да выхаду на пенсію ў 1996 годзе працаваў мастаком у Баранавічах у Брэсцкіх мастацка-вытворчых майстэрнях, перайменаваных пазней у камбінат «Мастацтва» Мастацкага фонду БССР.

Творчасць[правіць | правіць зыходнік]

Мастацкая творчасць[правіць | правіць зыходнік]

Па працы аформіў частку экспазіцый Баранавіцкага краязнаўчага музея, экспазіцыі Музея гісторыі чыгуначнага транспарту, школьных музеяў. Зрабіў вітражы для ЗАГСа, якія цяпер аздабляюць Палац дзіцячай творчасці ў Баранавічах.

У вольны ад працы час ствараў у жывапісе і графіцы. Аўтар каля 30 карцін, таксама засталіся эцюды і малюнкі. Ілюстраваў свае кнігі «У барвах зямлі» і «Паралелі», а таксама кнігу паэзіі Івана Лагвіновіча «Разлукі выраёвыя».

Літаратурная творчасць[правіць | правіць зыходнік]

Пісаў вершы і прозу беларускай і рускай мовамі.

Дэбютаваў у друку ў кастрычніку 1974 года ў часопісе «Маладосць» чатырма вершамі [1]. У студзеньскім нумары «Маладосці» за 1976 год апублікавана яго апавяданне «Ліпеньскім днём». У чэрвені 1976 года часопіс «Нёман» надрукаваў яго аповесць «Юнгі».

На творчасць Бутрыма звярнуў увагу Барыс Сачанка ў аглядным артыкуле газеты «Літаратура і мастацтва» за 24 снежня 1976 года. Брэсцкая абласная газета «Заря» ад 30 красавіка 1977 года надрукавала артыкул Уладзіміра Калесніка «Санеты Бутрыма» і тры санеты. Венацыя Бутрыма.

У 1998 годзе ў зборніку выбранай беларускай паэзіі «Агледзіны» апублікаваны верш Бутрыма «Варта», у зборніку «Дзень паэзіі» за 1989 год — верш «Каляровая літаграфія». Сем вершаў Бутрыма выйшлі ў альманаху «Дзядзінец. Паэзія Берасцейшчыны» ў 1999 годзе. У 1997, 2000 і 2006 гадах падборкі вершаў Бутрыма надрукаваны ў літаратурным альманаху Баранавіч «Святліца». Друкаваўся і ў мясцовай прэсе, а таксама ў газеце «Наша слова».

Кнігі[правіць | правіць зыходнік]

  • 2001 — «У барвах зямлі», паэзія
  • 2003 — «Паралелі», паэзія
  • 2007 — «В пространстве и времени», паэзія
  • 2011 — «Маўклівыя сумныя птушкі», проза
  • 2014 — «Дзён маіх лепшыя дні», проза

Памяць[правіць | правіць зыходнік]

У Баранавічах ёсць памятная шыльда Венацыю Бутрыму [2].

Зноскі[правіць | правіць зыходнік]

  1. Алесь Бакач. «О, тонкі майстра…». Памяці паэта, празаіка, мастака Венанцыя Бутрыма. dziejaslou.by. — Дзеяслоў № 23. Праверана 22 сакавіка 2024.
  2. Баранавічы паэтычныя – Новости Барановичей, Бреста, Беларуси, Мира. Intex-press. web.archive.org (16 красавіка 2021). Архівавана з першакрыніцы 16 красавіка 2021. Праверана 22 сакавіка 2024.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]