Вяз
Вяз | ||||||||||||||||
Навуковая класіфікацыя | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||||||||||
Міжнародная навуковая назва | ||||||||||||||||
Ulmus L. | ||||||||||||||||
Сінонімы | ||||||||||||||||
Chaetoptelea Liebm.
| ||||||||||||||||
|
Вяз, Лём[3] (Ulmus) — род лістападных дрэў, радзей кустоў сямейства Вязавыя (Ulmaceae).
Батанічнае апісанне
[правіць | правіць зыходнік]Дрэвы вышынёй да 40 м. Крона шырокацыліндрычная, густая. Лісце нераўнабокае, зубчастае. Кветкі непрыкметныя, у каташках. Плод — крылаты арэшак.
Экалогія
[правіць | правіць зыходнік]На Беларусі ў дзікай прыродзе 4 віды:[4] вяз гладкі (Ulmus laevis), бераст ці вяз коркавы (Ulmus minor), вяз прысадзісты (Ulmus pumila) і вяз шурпаты (Ulmus scabra) (у Брэсцкай, Гомельскай абласцях); растуць у шыракалістых і мяшаных лясах, асабліва ў поймах рэк. Цвітуць у красавіку-маі. Некалькі відаў інтрадукаваны, з іх вяз прысадзісты вырошчваецца як дэкаратыўная расліна ў садах і парках.
Класіфікацыя
[правіць | правіць зыходнік]Таксанамія
[правіць | правіць зыходнік]Род Вяз уваходзіць у сямейства Вязавыя (Ulmaceae) парадку Ружакветныя (Rosales).
яшчэ 8 сямействаў (па Сістэме APG II) |
||||||||||||
каля 40 відаў | ||||||||||||
парадак Ружакветныя | род Вяз | |||||||||||
аддзел Кветкавыя, ці Пакрытанасенныя | сямейства Вязавыя | |||||||||||
яшчэ 44 парадкі кветкавых раслін (па Сістэме APG II) |
яшчэ каля 9 родаў | |||||||||||
Віды
[правіць | правіць зыходнік]Паводле базы данных The Plant List, род уключае 40 відаў[5][6]. У квадратных дужках у канцы радка — спасылка на старонку таксону на сайце GRIN.
- Ulmus alata Michx. [1]
- Ulmus americana L. [2]
- Ulmus bergmanniana C.K.Schneid.
- Ulmus canescens Melville
- Ulmus castaneifolia Hemsl.
- Ulmus changii W.C.Cheng
- Ulmus chenmoui W.C.Cheng
- Ulmus crassifolia Nutt. [3]
- Ulmus davidiana Planch. [4]
- Ulmus densa Litv. [5]
- Ulmus divaricata C.H.Mull.
- Ulmus elliptica K.Koch [6]
- Ulmus elongata L.K.Fu & C.S.Ding
- Ulmus gaussenii W.C.Cheng
- Ulmus glabra Huds. [7]
- Ulmus glaucescens Franch.
- Ulmus harbinensis S.Q.Nie & K.Q.Huang [8]
- Ulmus ×hollandica Mill. [9]
- Ulmus ismaelis Todzia & Panero
- Ulmus laciniata (Trautv.) Mayr [10]
- Ulmus laevis Pall. — Вяз гладкі, ці Вяз звычайны, ці Вяз, ці Габіна, ці Вяз разложысты [11]
- Ulmus lamellosa C.Wang & S.L.Chang
- Ulmus lanceifolia Roxb. ex Wall.
- Ulmus macrocarpa Hance [12]
- Ulmus mexicana (Liebm.) Planch. [13]
- Ulmus mianzhuensis T.P.Yi & Lin Yang
- Ulmus microcarpa L.K.Fu
- Ulmus minor Mill. — Бераст, ці Вяз малы, ці Вяз грабалісты, ці Карагач, ці Вяз ліставаты, ці Вяз палявы, ці Лём, ці Вяз, ці Ільмак [14]
- Ulmus multinervosa C.H.Mull.
- Ulmus parvifolia Jacq. [15]
- Ulmus prunifolia W.C.Cheng & L.K.Fu
- Ulmus pseudopropinqua Wang & Li
- Ulmus pumila L. — Вяз прысадзісты, ці Лём прысадзісты [16]
- Ulmus rubra Muhl. [17]
- Ulmus serotina Sarg. [18]
- Ulmus szechuanica W.P.Fang [19]
- Ulmus thomasii Sarg. [20]
- Ulmus uyematsui Hayata
- Ulmus villosa Brandis ex Gamble [21]
- Ulmus wallichiana Planch. [22]
У базе даных The Plant List, на верасень 2016 года, статус віда Ulmus androssowii Litv. не вызначаны[7].
Значэнне і выкарыстанне
[правіць | правіць зыходнік]Вяз — каштоўная лясная парода, выкарыстоўваецца на пасадкі ў парках, на жывыя агароджы. Драўніна прыдатная для вырабу мэблі.
Зноскі
- ↑ Ужываецца таксама назва Пакрытанасенныя.
- ↑ Пра ўмоўнасць аднясення апісанай у гэтым артыкуле групы раслін да класа двухдольных гл. артыкул «Двухдольныя».
- ↑ Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 135. — 160 с. — 2 350 экз.
- ↑ База Растения Беларуси
- ↑ Ulmus (англ.). The Plant List. Version 1.1. (4 лістапада 2013). Праверана 27 верасня 2016.
- ↑ Ярмоленко А. В. Род 369. Ильм, Вяз или Берест — Ulmus L. // Флора СССР. В 30-ти томах / Главный редактор и редактор тома акад. В. Л. Комаров. — М.—Л.: Издательство Академии Наук СССР, 1936. — Т. V. — С. 360—373. — 762 + XXVI с. — 5 175 экз.
- ↑ Ulmus androssowii (англ.). The Plant List. Version 1.1. (4 лістапада 2013). Праверана 27 верасня 2016.