Віка пасяўная
Jump to navigation
Jump to search
| Віка пасяўная | |||||||||||||||||||||||
 | |||||||||||||||||||||||
| Навуковая класіфікацыя | |||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
прамежныя рангі
| |||||||||||||||||||||||
| Міжнародная навуковая назва | |||||||||||||||||||||||
|
Vicia sativa L. (1753) | |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
Ві́ка пасяўная, Віка яравая, Гарошак пасяўны[3] (Vicia sativa) — аднагадовая травяністая расліна роду гарошак сямейства бабовых.
Назва[правіць | правіць зыходнік]
Гарошак пасяўны, віка, віка сеўная[4], выка[5], выка сеўная[6][7].
Батанічнае апісанне[правіць | правіць зыходнік]
Сцябло тонкае, галінастае, даўжынёй 40—110 см, палягае. Лісце парнаперыстае, кветкі сядзячыя, фіялетава-пурпуровыя, ружовыя. Плод — шматнасенны струк.
Падвіды[правіць | правіць зыходнік]
Значэнне і выкарыстанне[правіць | правіць зыходнік]
Культывуецца з XVIII ст. Кармавая расліна. Добра расце на някіслых гліністых і сугліністых або тарфяна-балотных глебах. У севазваротах размяшчаецца пасля збожжавых і прапашных культур. Абагачае глебу азотам. У сумесі з аўсом дае высакаякасны зялёны корм, сена, сілас.
Зноскі
- ↑ Ужываецца таксама назва Пакрытанасенныя.
- ↑ Пра ўмоўнасць аднясення апісанай у гэтым артыкуле групы раслін да класа двухдольных гл. артыкул «Двухдольныя».
- ↑ Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь.. — Минск: «Наука и техника», 1967. — С. 141. — 160 с. — 2 350 экз.
- ↑ З. Верас, Беларуска-польска-расейска-лацінскі ботанічны слоўнік, Выданне газеты «Голас беларуса», Друкарня С. Бэкэра. Вiльня, Субач 2, 1924
- ↑ Шатэрнік М. В. Краёвы слоўнік Чэрвеньшчыны. Мінск, 1929
- ↑ Васількоў І. Г. Матэрыялы да флоры Горацкага раёна. Праца навуковага таварыства па вывучэнню Беларусі, т. III. Горы-Горкі, 1927
- ↑ Ганчарык М. М. Беларускія назвы раслін. Праца навуковага таварыства па вывучэнню Беларусі, т. II і IV. Горы-Горки, 1927
- ↑ Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь.. — Минск: «Наука и техника», 1967. — С. 141. — 160 с. — 2 350 экз. — у крыніцы пад назвай Vicia angustifolia
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Рабцэеіч Г. Віка // Беларуская ССР: Кароткая энцыклапедыя. Т. 2. — Мн.: БелСЭ. 1979.
- Віка // БЭ ў 18 т. Т. 4. — Мн.: БелЭн. 1997.
|
