Падгорыца
Выгляд
(Пасля перасылкі з Горад Падгорыца)
| ||||||||||||||||||||||||||||
Падгорыца (чарн.: Подгорица, Podgorica) (раней Цітаград (1946—1992 гг.) і Рыбніца (раней 1326 г.) — адміністрацыйны цэнтр і найбуйны па насельніцтве горад Чарнагорыі. (У адпаведнасці з артыкулам 7 канстытуцыі, сталіцай Чарнагорыі з'яўляецца горад Цэтынэ. Аднак большасць дзяржаўных устаноў, у тым ліку ўрад і парламент, раскватараваныя ў Падгорыцы, якая вызначаная канстытуцыяй (артыкул 7) як «галоўны горад».)
Насельніцтва
[правіць | правіць зыходнік]
|
Гарады-пабрацімы
[правіць | правіць зыходнік]- Naoussa[d], Грэцыя
- Бары, Італія (23 красавіка 2004)[5][6][…]
- Бялград, Сербія
- Дублін, Ірландыя
- Ерэван, Арменія
- Заграб, Харватыя
- Кіеў, Украіна (10 верасня 2021)[7]
- Лондан, Вялікабрытанія
- Лос-Анджэлес, ЗША
- Лугана, Швейцарыя
- Масква, Расія
- Скоп’е, Паўночная Македонія (2008)[8]
- Трані, Італія
- Тырана, Албанія
- камуна Стакгольм, Швецыя
Вядомыя асобы
[правіць | правіць зыходнік]- Саша Старавіч (нар. 1988) — сербскі валейбаліст.
- Душан Бакіч (нар. 1999) — чарнагорскі футбаліст.
- Іван Мараш (нар. 1999) — чарнагорскі баскетбаліст.
Крыніцы
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ а б в archINFORM — 1994. Праверана 15 чэрвеня 2024.
- ↑ а б https://it-ch.topographic-map.com/map-l7mpf3/Podgorizza/?zoom=19¢er=42.44162%2C19.26127&popup=42.44175%2C19.2613
- ↑ Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. — Т. 25. — С. 582.
- ↑ Большой словарь географических названий / под ред. В. М. Котляков — Екатеринбург: Русское географическое общество, 2003. — С. 510. — 832 с. — ISBN 5-94799-148-9
- ↑ http://www.comune.bari.it/documents/20181/24574850/Protocollo+di+Gemellaggio+-+23.4.2004.pdf/a24ec614-149f-47c9-b113-11263d169de7
- ↑ http://www.comune.bari.it/gemellaggi/-/asset_publisher/tfQJLAc084vx/content/montenegro-podgorica?inheritRedirect=false&redirect=http%3A%2F%2Fwww.comune.bari.it%2Fgemellaggi%3Fp_p_id%3D101_INSTANCE_tfQJLAc084vx%26p_p_lifecycle%3D0%26p_p_state%3Dnormal%26p_p_mode%3Dview%26p_p_col_id%3Dcolumn-2%26p_p_col_count%3D1
- ↑ https://kyivcity.gov.ua/kyiv_ta_miska_vlada/pro_kyiv/mista-pobratimi_z_yakimi_kiyevom_pidpisani_dokumenti_pro_poridnennya_druzhbu_spivrobitnitstvo_partnerstvo/
- ↑ https://starportal.skopje.gov.mk/DesktopDefault.aspx?tabindex=0&tabid=172
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Подго́рица // Большой словарь географических названий (руск.) / Гл. ред. В. М. Котляков. — Екатеринбург: У-Фактория, 2003. — С. 510. — 832 с. — 10 000 экз. — ISBN 5-94799-148-9.
- Подго́рица // Географические названия мира: Топонимический словарь: Ок. 5000 единиц (руск.) / Е. М. Поспелов; Отв. ред. P. A. Агеева. — 2-е изд., стереотип.. — М.: Русские словари: ООО «Издательство Астрель»: ООО «Издательство ACT», 2002. — С. 333—334. — 512 с. — ISBN 5-17-001389-2 (ООО «Издательство ACT»), ISBN 5-271-00446-5 (ООО «Издательство Астрель»), ISBN 5-93259-014-9 (Издательство «Русские словари»).
- Титогра́д // Т. 25. Струнино — Тихорецк. — М. : Советская энциклопедия, 1976. — С. 582. — (Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров; 1969—1978). (руск.)
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Падгорыца