Георгій Мікалаевіч Каржанеўскі
Георгій Мікалаевіч Каржанеўскі | |
---|---|
Род дзейнасці | грамадскі актывіст |
Дата нараджэння | 2 студзеня 1949 |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 20 верасня 2014 (65 гадоў) |
Месца смерці | |
Месца пахавання | |
Грамадзянства | |
Альма-матар | |
Член у |
Георгій Мікалаевіч Каржанеўскі (2 студзеня 1949, в. Аўдзеевічы, Навагрудскі раён — 20 верасня 2014, г. Валожын) — беларускі грамадскі актывіст.
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]Паходзіў са старажытнага шляхецкага роду Каржанеўскіх, першая згадка пра які датуецца яшчэ часамі ВКЛ. Продкі Георгія Мікалаевіча былі ўдзельнікамі паўстання 1794 года, паўстання 1830—1831 гадоў, паўстання 1863 года[1].
Нарадзіўся 2 студзеня 1949 г. у вёсцы Аўдзеевічы Навагрудскага раёна[1].
У 1951 годзе бацьку Георгія Каржанеўскага, Мікалая Навумавіча, які адмовіўся ўступаць у калгас, абвінавацілі па трох артыкулах, у тым ліку ў шпіянажы і падрыхтоўцы ўзброенага паўстання супраць савецкай улады. Бацьку выслалі ў рэспубліку Комі, дзе той знаходзіўся спачатку ў турме, а потым на пасяленні. Георгій Мікалаевіч шмат разоў наведваў Комі, дамагаючыся вызвалення бацькі. Мікалай Навумавіч быў у 1990 годзе, але дамоў патрапіць змог толькі ў 1993 годзе[1].
У 1967 годзе скончыў Пінскі гідратэхнікум, а ў 1977 годзе — Беларускую сельскагаспадарчую акадэмію па спецыяльнасці інжынер-гідратэхнік. У 1977 годзе быў уганараваны дыпломам «За лепшую навуковую студэнцкую працу ў СССР»[1].
Працаваў на будаўніцтве Ленінградскай АЭС, Вілейска-Мінскай воднай сістэмы, на прадпрыемстве «Мінсквадбуд», пазаштатным карэспандэнтам выданняў «Полесская правда», «Знамя Юности», «Советская Беларусь», «Сельская газета», «Слава працы» і інш[1].
Памёр 20 верасня 2014 года ад інсульту. Імша на пахаванне прайшла ў Валожынскім касцёле святога Юзафа. Пахаванне адбылося 21 верасня ў вёсцы Нягневічы Навагрудскага раёна[1].
Грамадская дзейнасць
[правіць | правіць зыходнік]Сабраў і апублікаваў звесткі аб загінуўшых ахвярах ГУЛАГу, усталяваў на месцы лагерных пахаванняў Беларускія Крыжы памяці. Ушанаванне продкаў заўсёды было для Георгія Мікалаевіча адным з галоўных правіл у жыцці[1].
Апошнія некалькі год жыцця змагаўся супраць будаўніцтва жылых дамоў на месцы масавых пахаванняў ахвяраў Халакосту на Валожынскім стадыёне і за тое, каб ушанаваць памяць загінулых. Праз сваю дзейнасць, як у савецкія часы, так і ў навейшай гісторыі, Георгій Мікалаевіч неаднаразова падвяргаўся ціску[1].
Каардынатар аргкамітэту БХД у Валожыне[1].
Рыхтаваў да выдання сваю кнігу «Мікола Гусоўскі і яго час», але апублікаваць не паспеў[1].
Сям’я
[правіць | правіць зыходнік]Меў сына Сяргея (нар. 1978), беларускага краязнаўца, гісторыка і публіцыста.
Зноскі
- Асобы
- Нарадзіліся 2 студзеня
- Нарадзіліся ў 1949 годзе
- Нарадзіліся ў СССР
- Памерлі 20 верасня
- Памерлі ў 2014 годзе
- Памерлі ў Валожынскім раёне
- Пахаваныя ў Навагрудскім раёне
- Выпускнікі Беларускай дзяржаўнай сельскагаспадарчай акадэміі
- Члены Беларускай хрысціянскай дэмакратыі
- Грамадскія дзеячы Беларусі
- Памерлі ад інсульту
- Выпускнікі Пінскага дзяржаўнага аграрна-тэхнічнага каледжа імя А. Я. Кляшчова