Джон фон Нейман

Джон фон Нейман
англ.: John von Neumann
Джон фон Нейман у 1940-я
Дата нараджэння	28 снежня 1903(1903-12-28)[…]
Месца нараджэння	Будапешт, Венгрыя
Дата смерці	8 лютага 1957(1957-02-08)[…] (53 гады)
Месца смерці	Walter Reed Army Medical Center[d], Вашынгтон, ЗША
Месца пахавання	Прынстанскія могілкі[d]
Грамадзянства	Венгрыя  ЗША  Аўстра-Венгрыя
Жонка	Klara Dan von Neumann[d]
Дзеці:	Marina von Neumann Whitman[d]
Род дзейнасці	матэматык, спецыяліст у галіне інфарматыкі, хімік, фізік, інжынер, вынаходнік, эканаміст, вучоны-ядзершчык, выкладчык універсітэта
Навуковая сфера	Шаблон:Матэматык, Шаблон:Фізік
Месца працы	Прынстанскі ўніверсітэт Берлінскі ўніверсітэт імя Гумбальта Камісія па атамнай энергіі ЗША
Альма-матар	Швейцарская вышэйшая тэхнічная школа Цюрыха Будапешцкі ўніверсітэт Швейцарская вышэйшая тэхнічная школа Цюрыха
Навуковы кіраўнік	Ліпат Феер[d]
Узнагароды і прэміі	медаль Карла-Густава Росбі[d] (1956) Прэмія імя М. Бохера[d] (1938) Прэмія Энрыка Фермі[d] (1956) Гібсаўская лекцыя[d] (1944) член Амерыканскага фізічнага таварыства[d] Silliman Memorial Lectures[d]
Джон фон Нейман на Вікісховішчы

Джон фон Нейман (англ.: John von Neumann; або Іаган фон Нейман, ням. Johann von Neumann; пры нараджэнні Янаш Лаёша Нейман, венг. Neumann János Lajos; 28 снежня 1903, Будапешт — 8 лютага 1957, Вашынгтон) — венгра-амерыканскі матэматык, які зрабіў важны ўклад у квантавую фізіку, квантавую логіку, функцыянальны аналіз, тэорыю мностваў, інфарматыку, эканоміку і іншыя галіны навукі. Найбольш вядомы як прабацька сучаснай архітэктуры камп'ютараў (так званая архітэктура фон Неймана), ужываннем тэорыі аператараў да квантавай механікі (алгебра фон Неймана), а таксама як удзельнік Манхэтэнскага праекта і як стваральнік тэорыі гульняў і канцэпцыі клеткавых аўтаматаў.

Таксама вядомасць Джон фон Нейман заслужыў як вынаходнік, паліглот і энцыклапедыст.

У гонар Джона фон Неймана названы кратар на Месяцы.

Асобныя навуковыя працы

• 1923. On the introduction of transfinite numbers, 346-54.
• 1925. An axiomatization of set theory, 393—413.
• 1932. Mathematical Foundations of Quantum Mechanics, Beyer, R. T., trans., Princeton Univ. Press. 1996 edition: ISBN 0-691-02893-1.
• 1944. Theory of Games and Economic Behavior, with Morgenstern, O., Princeton Univ. Press, online at archive.org. 2007 edition: ISBN 978-0-691-13061-3.
• 1945. First Draft of a Report on the EDVAC TheFirstDraft.pdf
• 1963. Collected Works of John von Neumann, Taub, A. H., ed., Pergamon Press. ISBN 0-08-009566-6
• 1966. Theory of Self-Reproducing Automata, Burks, A. W., ed., University of Illinois Press. ISBN 0-598-37798-0

Літаратура

• Steve Heims. John Von Neumann and Norbert Wiener: from mathematics to the technologies of life and death. — MIT Press, 1980. — 568 p. — ISBN 0262081059.
• William Aspray. John von Neumann and the Origins of Modern Computing. — MIT Press, 1990. — 376 p. — ISBN 0262011212. (англ.) 
• Данилов Ю. А.. Джон фон Нейман. — М.:Знание, 1981.
• Norman Macrae. John von Neumann: The Scientific Genius who Pioneered the Modern Computer, Game Theory, Nuclear Deterrence, and Much More, Random House, 1992. Перавыдадзена AMS у 2008 г. (англ.) 
• Монастырский М. И. Джон фон Нейман — математик и человек. // Историко-математические исследования. — М.: Янус-К, 2006. — № 46 (11). — С. 240—266. (руск.) 
• «Bulletin of the American Mathematical Society», 1958, v. 64, № 3, pt 2. (англ.) 

Гл. таксама

• Архітэктура фон Неймана
• Зонд фон Неймана

Спасылкі

• Guenter Albrecht-Buehler. Cell Intelligence.
• Профіль Неймана на Google Scholar