Домса
Домса | |
---|---|
Характарыстыка | |
Даўжыня | 8,5 км |
Вадацёк | |
Выток | |
• Месцазнаходжанне | на паўднёвай ускраіне вёскі Ветка |
• Каардынаты | 54°03′00,40″ пн. ш. 29°50′53,40″ у. д.HGЯO |
Вусце | Запакулка |
• Месцазнаходжанне | за 1 км на поўдзень ад вёскі Шылавічы |
• Вышыня | 160,8[1] м |
• Каардынаты | 53°59′30″ пн. ш. 29°47′44,10″ у. д.HGЯO |
Размяшчэнне | |
Водная сістэма | Запакулка → Няропля → Друць → Дняпро → Чорнае мора |
|
|
Краіна | |
Рэгіён | Магілёўская вобласць |
Раён | Бялыніцкі раён |
— выток, — вусце |
До́мса — рака ў Бялыніцкім раёне Магілёўскай вобласці Беларусі, правы прыток ракі Запакулка (басейн Дняпра).
Назва[правіць | правіць зыходнік]
Назва Домса балцкага паходжання.
Корань Dom- таксама ў літоўскіх рачных назвах Domija (< *Domė), Dom-antas, роднасны корань Dam- у гідроніме Damaša[2]. Корань параўноўваецца з латышскім duoms «глыбокае месца ў рацэ»[3].
Гэты ж корань у назве Домша (рэкі ў басейнах Сожа і Дзясны)[4], у назве жыздрынскай ракі Дамаслаўка на Верхнім Павоччы[5] (з пашыральнікам -sl-).
Пашыральнік -s- як у рачной назве Водса (< *Vad-(u)s-a) на Верхнім Дняпры[6].
Значэнне назвы Домсы можна перадаць як «Глыбокая (рака)» («Глыбачка»).
У басейне ракі Друць, дзе працякае Домса, балцкія назвы таксама ў рэк Няропля, Рэкта.
Гідраграфія[правіць | правіць зыходнік]
Даўжыня ракі 8,5 км[7]. Пачынаецца на паўднёвай ускраіне вёскі Ветка, вусце за 1 км на поўдзень ад вёскі Шылавічы.
Ад вытоку да вёскі Вялікі Кудзін (1,9 км) рэчышча каналізаванае. Асноўны прыток — рака Баран (злева).
Заўвагі[правіць | правіць зыходнік]
- ↑ Ліст карты N-35-84. Выданне 1982 года. Стан мясцовасці на 1979 год. (руск.)
- ↑ P. Skardžius. Rinktiniai raštai. T. 4. Vilnius, 1998. C. 889.
- ↑ A. Vanagas. Lietuvių hidronimų etimologinis žodynas. — Vilnius, 1981. — С. 88—89.
- ↑ В. Н. Топоров, О. Н. Трубачев. Лингвистический анализ гидронимов Верхнего Поднепровья. Москва, 1962. С. 184.
- ↑ Г. П. Смолицкая. Гидронимия бассейна Оки. Москва, 1976. С. 35.
- ↑ В. Н. Топоров, О. Н. Трубачев. Лингвистический анализ гидронимов Верхнего Поднепровья. Москва, 1962. С. 168.
- ↑ Агульная характарыстыка рачной сеткі Магілёўскай вобласці // Даведнік «Водныя аб’екты Рэспублікі Беларусь» (руск.)
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Блакітная кніга Беларусі : Энцыклапедыя / рэдкал.: Н. А. Дзісько і інш. — Мн.: БелЭн, 1994. — 415 с. — 10 000 экз. — ISBN 5-85700-133-1.
- Ліст карты N-35-84. Выданне 1982 года. Стан мясцовасці на 1979 год. (руск.)
- Ліст карты N-35-72. Выданне 1981 года. (руск.)