Касцёл Найсвяцейшай Тройцы (Росіца)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Каталіцкі храм
Касцёл Найсвяцейшай Тройцы
55°55′11″ пн. ш. 27°45′33″ у. д.HGЯO
Краіна  Беларусь
Вёска Росіца
Канфесія Каталіцтва
Епархія Віцебская дыяцэзія
Ордэнская прыналежнасць Марыяне
Архітэктурны стыль неаготыка і неараманскі стыль
Дата заснавання 1911
Статус Ахоўная шыльда гісторыка-культурнай каштоўнасці Рэспублікі Беларусь. Гісторыка-культурная каштоўнасць Беларусі, шыфр 213Г000250шыфр 213Г000250
Стан Дзяржаўны спіс гісторыка-культурных каштоўнасцей Рэспублікі Беларусь
Map
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Касцёл Найсвяцейшай Тройцы — каталіцкі храм рымскага абраду, помнік архітэктуры неараманскага стылю. Знаходзіцца ў цэнтры вёскі Росіца (Верхнядзвінскі раён, Віцебская вобласць), пабудаваны ў 1906 годзе з цэглы (завод у в. Сар’я) на месцы драўлянага парафіяльнага (фарнага) храма 1778 года, фундаванага разам з каталіцкай царквой візантыйскага абраду М. Т. Лапацінскім. Аб’ект Дзяржаўнага спісу гістарычна-культурных каштоўнасцяў Рэспублікі Беларусь.

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

Першыя звесткі пра рымска-каталіцкую святыню ў Росіцы датуюцца другой паловай XVI стагоддзя. У 1778 годзе з фундацыі Лапацінскага ў мястэчку збудавалі невялікую драўляную каталіцкую царкву, асвечаную ў 1792 годзе. Новую царкву з чырвонай цэглы пачалі будаваць у 1906 годзе, а ўрачыстая кансекрацыя святыні адбылася 20 студзеня 1911 года.

Пасля 1917 года рымска-каталіцкая царква была зачынена савецкай уладай. Пасля савецка-польскай вайны 1919—1920 гадоў царкву вярнулі каталікам, якая дзейнічала да пачатку Вялікай Айчыннай вайны, пасля якой царква выкарыстоўвалася ў гаспадарчых мэтах. У 1943 годзе адбылася Росіцкая трагедыя, калі нацыянал-сацыялістычныя паліцэйскія забілі двух рымска-каталіцкіх айцоў, а таксама знішчылі 1528 людзей, перад гэтым стварыўшы з касцёла імправізаваную турму. У 1988 годзе царкву вярнулі каталікам.

У 1950 годзе айцец Луцыян Паўлік Мік быў сасланы ў лагеры, з якіх вярнуўся ў 1956 годзе, але не меў права служыць у царкве. У храме ў розны час знаходзіліся клуб, стайня, склад збожжа і млын. У 1988 годзе была пачата рэканструкцыя царквы, якая 19 жніўня 2000 года была зноў асвечана біскупам Віцебскім Уладзіславам Блінам.

Архітэктура[правіць | правіць зыходнік]

Помнік архітэктуры неараманскага стылю. Трохнефавая 2-вежавая базіліка з шырокім трансептам і 5-граннай апсідай з сакрысціямі. Фасад 3-часткавай кампазіцыі — паміж высунутымі наперад бакавымі вежамі 2-гранны шчыпец. Такім жа шчыпцом завершаны прамавугольны партал арачнага ўваходнага праёма, над якім — акно-трыфорыум. Над бакавымі арачнымі ўваходамі — вокны-біфорыумы. Яруснасць і шматпланавасць франтальнаму фасаду надаюць бакавыя нізкія 5-гранёныя эркеры. Цагляная архітэктура будынка насычана архітэктурнай пластыкай: шырокія лапаткі, аркатурныя фрызы, архівольты аконных праёмаў, карнізы з сухарыкамі.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Касцёл Найсвяцейшай Тройцы // Кулагін, А. М. Каталіцкія храмы Беларусі : энцыклапедычны даведнік / А. М. Кулагін; фатограф А. Л. Дыбоўскі. — Мн., 2007. — С. 317.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]