Цеплыня
Цеплыня | |
---|---|
Вывучаецца ў | тэрмадынаміка |
ISQ dimension | |
Сімвал велічыні (LaTeX) | [1] |
Рэкамендуемая адзінка вымярэння | джоўль[1][2][…] і kilogram square metre per square second[d][1] |
Процілегла | тэрмадынамічная праца |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Цеплыня, цяпло — адна з формаў перадачы энергіі.
На мікраскапічным узроўні цеплыня — кінетычная частка ўнутранай энергіі рэчыва, якая вызначаецца хаатычным рухам малекул і атамаў (т. зв. цеплавы рух), з якіх гэтае рэчыва складаецца.
Мерай інтэнсіўнасці руху атамаў, г. зн. цеплыні, з’яўляецца тэмпература.
Фізічныя канцэпцыі
[правіць | правіць зыходнік]Ажно да канца 18 стагоддзя цеплыню ўяўлялі як матэрыяльную субстанцыю. Лічылася, што тэмпература сістэмы вызначаецца колькасцю «каларычнай вадкасці» ці «цепларода», што ў ёй змяшчаецца. Б. Румфард (1751—1814), а пазней Дж. Джоўль(1818—1889) і іншыя тагачасныя фізікі абверглі «каларычную» тэорыю даказаўшы, што цеплыня нічога не важыць і існуе магчымасць атрымліваць яе ў любой колькасці проста за кошт механічнага церця[3].
Сучасная фізіка прытрымліваецца разумення цеплыні як энергіі руху атамаў і малекул рэчыва.
Адзінкі вымярэння цеплыні
[правіць | правіць зыходнік]Цеплыня, як адна з формаў энергіі, у Міжнароднай сістэме адзінак вымярэння СІ адзінкай энергіі з’яўляецца джоўль [Дж]. Пазасістэмныя адзінкі вымярэння цеплыні:
- Калорыя, 1 кал = 4,1868 Дж,
- Тэрмахімічная калорыя, 1 кал. (тэрмахім.) = 4,1840 Дж,
- Брытанская цеплавая адзінка (англ. BTU — «British thermal unit»), 1 БТА = 1055,06 Дж
Фізічныя разлікі
[правіць | правіць зыходнік]Колькасць цеплныі абазначаецца вялікай літарай (ад англ. quantity of heat — "«колькасць цеплыні»):
дзе
- — маса [кг],
- — удзельная масавая цеплаёмістасць [Дж/(кг∙К)],
- — змяненне тэмпературы [К]
Крыніцы цеплыні
[правіць | правіць зыходнік]Асноўнымі крыніцамі цеплыні з’яўляюцца хімічныя і ядзерныя рэакцыі, а таксама розныя працэсы ператварэння энергіі.
Прыкладамі экзатэрмічных рэакцый (хімічныя рэакцыі з выдзяленнем цеплыні) з’яўляюцца гарэнне і расшчапленне ежы. Амаль уся цеплыня, атрымліваемая Зямлёй забяспечваецца ядзернымі рэакцыямі, якія працякаюць у нетрах Сонца.
У цеплыню можна ператвараць і іншыя віды энергіі, напрыклад механічную работу і электрычную энергію.
Згодна 1-му закону тэрмадынамікі цеплавую энергію (як і любую) можна толькі ператварыць у іншую форму, але нельга атрымаць «з нічога» ці знішчыць.
Распаўсюджанне цеплыні
[правіць | правіць зыходнік]Распаўсюджанне цеплыні (цеплаабмен) адбываецца ў любых рэчывах і нават праз вакуум пры ўмове наяўнасці рознасці тэмператур.
Вылучаюць тры элементарных віды цеплаабмена:
- Цеплаправоднасць (кандукцыя) — перанос цеплыні ў адным целе.
- Канвекцыя — перанос цеплыні ў вадкасцях і газах, звязаны з рухам субстанцыі.
- Цеплавое выпраменьванне — працэс выпраменьвання і распаўсюджання ў прасторы энергіі ў выглядзе хваляў і элементарных часціц.
Цеплыня ў жыцці чалавека
[правіць | правіць зыходнік]Чалавек выкарыстоўвае цеплыню на працягу ўсяго існавання цывілізацыі, цеплавая энергія так ці інакш прысутнічае абсалютна паўсюдна: ад функцыянавання энергетычных установак да прасцейшых мікраскапічных фізічных працэсаў.
Цеплыня адыгравае важную ролю ў тым ліку і ў функцыянаванні чалавечага арганізма. Энергія, якая атрымліваецца з расшчапленнем ежы ідзе на падтрыманне тэмпературы цела каля 36,7 ° С.
Чалавек лепей адчувае цеплыню, калі ў паветры ўтрымліваецца болей вільгаці. Напрыклад пры тэмпературы 30 ° С, але з 10 % вільготнасцю будзе здавацца, што тэмпература паветра ўсяго 28 °C. Але ўжо пры вільготнасці каля 90 % тэмпература адчуваецца як 40 °C.
Гл. таксама
[правіць | правіць зыходнік]Зноскі
- ↑ а б в International Organization for Standardization 5-6.1 // Quantities and units — Part 5: Thermodynamics — 2 — 2019. — 16 p.
- ↑ SI A concise summary of the International System of Units, SI — 2019.
- ↑ Руска-беларускі фізічны слоўнік / Уклад. Самайлюковіч У., Пазняк У., Сабалеўскі А. — Мн.: Навука і тэхніка, 1994. С. 250
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Быстрицкий Г. Ф. Основы энергетики — Москва: Кнорус, 2012.,352 с.