Магерка

Селянін у магерцы. Вёска Заходы Шклоўскага раёна. Пачатак XX ст.

Маге́рка (таксама Катруха у жаргоне дрыбінскіх шапавалаў) (Праз польск.: magierka ад венг.: magyar — венгерская шапка) — старадаўні мужчынскі галаўны ўбор, пашыраны на Беларусі ў XVI—XIX стст. Спачатку рабілася з аксаміта ці сукна, але потым самым звычайным матэрыялам для магерак стала валяная поўсць.

Звычайна для вытворчасці магерак зшывалі 4 кускі тоўстага сукна з валянай поўсці ў форме каўпака ці ўсечанага конуса вышынёй 15-20 см. Палі не рабіліся. Колер магеркі мог быць рознага адцення ад белага да чорнага, часам — карычневы.

Для ўпрыгожвання магерак карысталіся доўгім пяром, вышыўках ніткамі і шнурам, а таксама аплікацыяй.

Магерка з'яўляецца часткай традыцыйнага народнага касцюма ў некаторых польскіх, літоўскіх, украінскіх і беларускіх мясцовасцях.

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Магерка
• Магерка на малюнку д
• Выява

Літаратура

• Раманюк, М. Магерка / Міхась Раманюк // Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 1: А — Беліца / Беларус. Энцыкл.; Рэдкал.: М. В. Біч і інш.; Прадм. М. Ткачова; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн.: БелЭн, 1993. — 494 с., [8] к.: іл. ISBN 5-85700-074-2. — С. 6.