Макасар

Горад
Макасар
Makassar
Крэпасць Ротэрдам
Сцяг Герб
5°08′ пд. ш. 119°25′ у. д.
Краіна	Інданезія
Рэгіён	Паўднёвы Сулавесі
Гісторыя і геаграфія
Заснаваны	9 лістапада 1607
Ранейшыя назвы	Уджунг-Панданг
Плошча	176 км²
Вышыня цэнтра	25 м
Часавы пояс	UTC+8
Насельніцтва
Насельніцтва	1 338 663 чал. (2010)
Нацыянальны склад	бугі, макасарцы, баджа
Канфесійны склад	іслам
Афіцыйная мова	інданезійская
Лічбавыя ідэнтыфікатары
Тэлефонны код	+62 411
makassarkota.go.id
Паказаць/схаваць карты
Макасар
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Макаса́р (індан.: Makassar) — адміністрацыйны цэнтр інданезійскай правінцыі Паўднёвы Сулавесі, найбуйнейшы горад і порт на востраве Сулавесі. З 1971 г. да 1999 г. называўся Уджу́нг-Панда́нг (індан.: Ujung Pandang) або Уджунгпанда́нг (індан.: Ujungpandang), ад імя дакаланіяльнай гарадской крэпасці. Гэтая назва шырока ўжываецца і ў нашы дні, у тым ліку ў афіцыйных дакументах. Насельніцтва (2014 г.) — 1 398 804 чал.

Гісторыя

Макасар у першай чвэрці XX ст.

Макасар вядомы з XVI ст. як сталіца самастойнага султаната. Пасля адкрыцця Сулавесі партугальцамі ў 1511 г. ператварыўся ў буйны порт, цэнтр гандлю спецыямі, якія прывозіліся макасарцамі з суседніх Малукскіх астравоў і перапрадаваліся еўрапейцам, кітайцам і арабам.

З сярэдзіны XVII ст. галандцы імкнуліся ўсталяваць кантроль над гандлем спецыямі, а таму звярнулі сваю ўвагу на іншаземныя факторыі ў Макасары. У 1660 г. яны захапілі і разрабавалі некалькі партугальскіх караблёў у бухце каля горада. У 1667 г. яны зруйнавалі крэпасць Уджунг-Панданг, спалілі гандлёвую частку Макасара і прымусілі султана Хасанудзіна заключыць дагавор, згодна якому атрымалі манаполію ў гандлі. На месцы Уджунг-Панданга імі была ўзведзена крэпасць Ротэрдам, якая стала галоўным каланіяльным уладаннем Нідэрландаў на поўдні Сулавесі. Паміж жыхарамі Макасара і галандцамі ўсталяваліся даволі складаныя адносіны. Яны суправаджаліся частымі паўстаннямі супраць іншаземцаў, аднак макасарцы прымалі ўдзел у гандлі рабамі і падпарадкаванні суседніх дзяржаў бугаў. У XVIII—XIX стст. Макасар часцяком атаясняўся з пірацтвам. Канчаткова горад ператварыўся ў каланіяльнае валоданне толькі ў сярэдзіне XIX ст. У 1830—1855 гг. у крэпасці Ротэрдам у зняволенні знаходзіўся яванскі прынц Дыпанегора.

У 1942—1945 гг. Макасар быў акупаваны японскімі войскамі. З верасня 1945 да канца 1947 г. — аўстралійскімі ваеннымі часткамі. У 1946 г. галандскія каланіяльныя ўлады ўзнавілі сваю дзейнасць і стварылі ў Макасары марыянетачны ўсходнеінданезійскі ўрад. У красавіку 1950 г. супраць галандцаў і іх памагатых успыхнула паўстанне мясцовых ваенных. 17 жніўня 1950 г. горад быў далучаны да незалежнай Інданезіі.

Незадаволенасць макасарцаў дзейнасцю цэнтральных улад у Джакарце выявілася ва ўдзеле абвяшчэння 2 сакавіка 1957 г. усеагульнай хартыі барацьбы, якая стала асновай для ўзброенага руху ў Паўночным Сулавесі. У 1960 г. Макасар стаў адміністрацыйным цэнтрам правінцыі Сулавесі (у наш час — Паўднёвага Сулавесі).

Спасылкі

• Афіцыйны сайт Архівавана 24 жніўня 2017.
• Гісторыя Архівавана 14 сакавіка 2018.
• Старонка для наведвальнікаў
• Традыцыйная эканоміка