Макс Клінгер

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Макс Клінгер
ням.: Max Klinger
Фатаграфія
Дата нараджэння 18 лютага 1857(1857-02-18)[1][2][…]
Месца нараджэння
Дата смерці 5 ліпеня 1920(1920-07-05)[4][5][…] (63 гады)
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства
Род дзейнасці скульптар, мастак, выкладчык універсітэта, пісьменнік, мастак-гравёр, volunteer serving one year, экслібрысіст
Месца працы
Вучоба
Мастацкі кірунак сімвалізм[9][10]
Уплыў Karl Gussow[d], Ludwig des Coudres[d] і Emile Wauters[d]
Член у
Узнагароды
Bavarian Maximilian Order for Science and Art Ордэн за заслугі ў мастацтве і навуцы
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
Макс Клінгер на фатаздымку Ніколы Першайда, 1915

Макс Клінгер (ням. Max Klinger; 18 лютага 1857, Лейпцыг — 4 ліпеня 1920, Гросіена, цяпер Наўмбург) — нямецкі мастак, графік і скульптар, прадстаўнік сімвалізму.

Жыццё і творчасць[правіць | правіць зыходнік]

Вучыўся маляванню ў Карлсруэ ў жанравага мастака К.Гусова, тады ж зрабіў па замове серыю малюнкаў з антычных статуй. Пераехаўшы ў Берлін, падпаў пад уплыў гістарыязаванага стылю Менцаля. Першыя мастацкія работы ў жывапісе і графіцы адносяцца да 1878 года. У 1879 г. малюе палатно «Смерць Цэзара» (Лейпцыг, Музей выяўленчага мастацтва), якое стала цэнтральным у развіцці нямецкага гістарычнага сімвалізму.

Вялікае значэнне ў творчасці Клінгера займала графіка, у якой ён быў віртуозным майстрам і якой ён у сваёй кнізе «Жывапіс і маляванне», якая выйшла ў 1891 годзе, надае асаблівае, самастойнае значэнне ў адлюстраванні знешняга свету. Пры гэтым Клінгер лічыў, што графіцы ўласціва перадаваць дэманічна-цёмныя аспекты жыцця, адэкватна выяўляецца ў лінейнай і кантраснай манеры, што дазваляе разглядаць Клінгера як аднаго з папярэднік сюррэалістаў. Сваёй мэтай у мастацтве Клінгер бачыў аб’яднанне жывапісу, пластыкі і архітэктуры. Напісаныя Клінгерам рэлігійныя карціны паказваюць уплыў на майстроў італьянскага Рэнесансу.

Выбраныя працы[правіць | правіць зыходнік]

Жывапіс[правіць | правіць зыходнік]

Скульптура[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. Max Klinger // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. Max Klinger // Brockhaus Enzyklopädie / Hrsg.: Bibliographisches Institut & F. A. Brockhaus, Wissen Media Verlag Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. а б Archivio Storico Ricordi — 1808. Праверана 3 снежня 2020.
  4. Max Klinger
  5. Max KlingerOUP, 2006. — ISBN 978-0-19-977378-7
  6. Deutsche Nationalbibliothek Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 13 жніўня 2015.
  7. artist list of the National Museum of Sweden — 2016. Праверана 27 лютага 2016.
  8. Museum of Modern Art online collection Праверана 4 снежня 2019.
  9. Cassou J., Brunel P., Claudon F. і інш. Encyclopédie du symbolisme — 1979. — ISBN 2-85056-129-0
  10. RKDartists
  11. https://sammlung.staedelmuseum.de/de/person/berliner-secession Праверана 26 ліпеня 2019.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • БЭ ў 18 тамах. Т.8, Мн., 1999, С.344
  • Die Welt der Malerei Köln, 1990
  • M.Gibson: Symbolismus Köln, 2006

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]