Перайсці да зместу

Мафра

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Муніцыпалітэт
Мафра
парт.: Mafra
Герб Сцяг
Герб Сцяг
Краіна
Гістарычная вобласць
Акруга
Муніцыпалітэт
Каардынаты
Унутранае дзяленне
17 раёнаў
Мэр
Жазэ Сантуш
Заснаваны
Плошча
291,42 км²
Вышыня цэнтра
115 м
Насельніцтва
66 453 чалавек (2006)
Шчыльнасць
228 чал./км²
Агламерацыя
Вялікі Лісабон чалавек
Этнахаронім
Mafrense
Часавы пояс
Тэлефонны код
261
Паштовы індэкс
2640
Афіцыйны сайт
cm-mafra.pt (парт.)
Мафра на карце Партугаліі
Мафра (Партугалія)
Мафра

Мафра (парт.: Mafra; ['mafɾɐ]) — горад у Партугаліі, цэнтр аднайменнага муніцыпалітэта ў складзе акругі Лісабон. Колькасць насельніцтва — 11,3 тыс. жыхароў (горад), 66,4 тыс. жыхароў (муніцыпалітэт). Горад і муніцыпалітэт уваходзіць у Лісабонскі рэгіён і субрэгіён Вялікі Лісабон. Уваходзіць у агламерацыю Вялікі Лісабон. Па старым адміністрацыйным падзеле ўваходзіў у правінцыю Эштрэмадура.

Нацыянальны палац у Мафра

Горад размешчаны на паўночны захад ад сталіцы ў 6 км ад узбярэжжа Атлантычнага акіяна.

Адлегласць да:

Муніцыпалітэт мяжуе:

Насельніцтва муніцыпалітэта Мафра (1801—2004)
1801 1849 1900 1930 1960 1981 1991 2001 2004
4200 10734 25021 29750 35739 43899 43731 54358 62009

Горад заснаваны ў 1189 годзе.

Неф базілікі
  • Манастырскі ансамбль у Мафры, пабудаваны ў 1707—1750 гг., узнік у выніку грандыёзнага праекта караля Жуана V. У гонар нараджэння спадчынніка ён вырашыў ажыццявіць сваю славалюбівую мару — засланіць іспанскі Эскарыял. У мастацкім рамане Жазэ Сарамага «Успаміны пра манастыр» (парт.: Memorial do convento) (1982) сцвярджаецца, што ў будаўніцтве манастыра ўдзельнічалі больш 50 тысяч чалавек, сілком сагнаных з усёй Партугаліі. Аплачвалася каласальнае будаўніцтва золатам і дыяментамі, якія паступалі з Бразіліі. За галоўным фасадам даўжынёй 220 м размешчаны 880 памяшканняў, якія наўрад ці былі заселены. Увесь комплекс займае плошчу 40 тысяч кв.м., а мармуровая базіліка замка па памерах параўнальная з саборам.

У архітэктурнай майстэрні Мафры пад кіраўніцтвам выхадца з Германіі Іагана Фрыдрыха Людвіга і іншых замежных архітэктараў вырасла пакаленне партугальскіх будаўнікоў і мастакоў, у тым ліку найвялікі скульптар Жаакім Машаду дэ Каштру. Увесь велічны комплекс сіметрычна згрупаваны вакол базілікі. Крылы палаца, якія прылягаюць да базілікі, завершаны на вуглах квадратнымі вежамі з шырокімі дахамі-купаламі спрошчанай цыбульнай формы. Самымі цікавымі памяшканнямі манастыра з’яўляюцца аптэка, бальніца, дарміторый і кухня, але, вядома, першае месца павінна быць аддадзена бібліятэцы з 30 тысячамі тамоў, сярод якіх першае выданне эпічнай паэмы Луіша дэ Камоэнса «Лузіяды».

Ён быў створаны ў Мафры ў часы кіравання караля Жуана V, як парк для каралеўскага адпачынку. Тэрыторыя парку 8 кв.км. Парк змяшчае розныя разнавіднасці аленяў, дзікоў, лісоў, драпежных птушак і шматлікіх іншых жывёл, якія існуюць у незвычайна багатым і разнастайным натуральным асяроддзі пражываня ў парку. Парк таксама адкрыты для пешых і веласіпедных шпацыраў, язды на канях, стральбы з лука і арбалета.

Эканоміка заснавана на сельскагаспадарчай вытворчасці і турызме.

Гарады-пабрацімы

[правіць | правіць зыходнік]