Жуан V

Жуан V
парт.: João V, o Magnânimo
манарх Партугаліі[d] 1706 — 1750
Нараджэнне	22 кастрычніка 1689(1689-10-22) Лісабон, Партугалія
Смерць	31 ліпеня 1750(1750-07-31)[…] (60 гадоў) Лісабон, Партугалія
Месца пахавання	Сан-Вісенты-ды-Фора[d]
Род	Браганса
Бацька	Педру II, кароль Партугаліі
Маці	Марыя Сафія Нойбургская[d]
Жонка	Марыя Ганна Аўстрыйская[d]
Дзеці	Queen Bárbara of Spain[d], Жазэ I, Педру III, Infante Alexandre of Portugal[d], José de Bragança[d], Gaspar de Bragança[d], António of Braganza, Child of Palhavã[d], Maria Rita de Bragança[d], Pedro, Prince of Brazil[d] і Infante Carlos of Portugal[d]
Веравызнанне	Каталіцкая Царква
Дзейнасць	суверэн
Аўтограф
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Жуан V (парт.: D. João V, o Magnânimo; 22 кастрычніка 1689, палац Ribeira, Лісабон, Партугалія — 31 ліпеня 1750, палац Ribeira, Лісабон, Партугалія) — 24-ы кароль Партугаліі з 1706 года, 11-ы герцаг Браганскі, унук Жуана IV, сын Педру II.

Кіраванне

У якасці саюзніка імператара і Англіі ваяваў з Францыяй у вайне за іспанскую спадчыну. У 1717 годзе па просьбе Папы Клімента XI накіраваў магутную эскадру на барацьбу з туркамі, якая разам з караблямі іншых хрысціянскіх краін прыняла ўдзел у бітве ля мыса Матапан.

Быў заступнікам навук і мастацтва. У 1720 годзе заснаваў Акадэмію гісторыі Партугаліі.

Выдаткоўваў значныя сумы на пабудову манастыроў (найбольш значны — манастыр у горадзе Мафра) і за права мець свайго патрыярха ў Лісабоне. У 1748 годзе атрымаў тытул Rex fidelissimus ад Папы Бенедыкта XIV. Апошнія гады на яго меў вялікі ўплыў францысканец Гаспар.

Сям’я

Быў жанаты на Марыі Ганне, дачцы імператара Свяшчэннай Рымскай імперыі Леапольда I.

• Марыя Барбара (1711—1758) — жонка караля Іспаніі Фердынанда VI
• Педру (1712—1714)
• Жазэ I (1714—1777) — жанаты на Марыяне Вікторыі Іспанскай
• Карлас (1716—1730)
• Педру III (1717—1786) — жанаты на роднай пляменніцы, каралеве Партугаліі Марыі I
• Аляксандр (1723—1728)

Незадоўга да смерці караля сталі знясільваць хвароба і меланхолія. Нягледзячы на шчодрыя дары манастырам, шматлікія малітвы і працэсіі, здароўе яго не паправілася, і ён памёр ад вадзянкі. Спадчыну атрымаў яго старэйшы сын Жазэ (Іосіф) I.