Парламенцкія выбары ў Фінляндыі (1927)
| 1-2 ліпеня 1927 | |||
|---|---|---|---|
| Яўка: | 53.17 % | ||
 |
.jpg) |
 | |
| Кандыдат: | Мацці Паасівуоры | Пека Хейкінен | Кюёсці Хаатая |
| Партыя: | СДП | Аграрны саюз | Нацыянальная кааліцыя |
| Месцаў атрымана: | 60 (▬) | 52 (▲8) | 34 (▼4) |
| Галасоў: | 257 572 (28.30 %) |
205 313 (22.56 %) |
161 450 (17.74 %) |
| Змена долі галасоў: | ▼0.72 % | ▲2.31 % | ▼1.25 % |
 | |||
| Кандыдат: | Эрык фон Рэцціг | Оскары Мантэрэ | |
| Партыя: | Шведская народная партыя | Выбарчая арганізацыя сацыялістычных рабочых і дробных фермераў | Нацыянальная прагрэсіўная партыя |
| Месцаў атрымана: | 24 (▲1) | 20 (▲2) | 10 (▼7) |
| Галасоў: | 105 733 (12.20 %) |
109 939 (12.08 %) |
61 613 (6.77 %) |
| Змена долі галасоў: | ▲0.17 % | ▲1.63 % | ▼2.32 % |
Парламенцкія выбары ў Фінляндыі 1-2 ліпеня 1927 года[1]. Хаця Сацыял-дэмакратычная партыя заставалася найбуйнейшай у парламенце з 60 з 200 месцаў, Юха Суніла з Аграрнага саюзу ў снежні 1927 года сфарміраваў урад аграрнай меншасці, што заставаўся нязменным да снежня 1928 года.
Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]
У часе выбараў 1927 года Фінляндыяй кіраваў урад сацыял-дэмакратычнай меншасці на чале з Вяйнё Танерам. Прэзідэнт Лаўры Крысціян Рэландэр з Аграрнай лігі падтрымаў стварэнне ўрада меншасці пасля таго, як першы ўрад аграрнага прэм’ер-міністра Кюёсці Каліа не атрымаў вотум даверу ў лістападзе 1926 года. Ён параіў Танеру падрыхтаваць ліберальную і ўмераную ўрадавую праграму, якую маглі б падтрымаць аграрыі і прагрэсісты. У красавіку 1927 года прэзідэнт Рэландэр захварэў на прастуду, што перарасла ў небяспечную для жыцця пнеўманію. Яму давялося ўзяць бальнічны, і Танер стаў выконваць абавязкі прэзідэнта. Ён нават атрымаў салют правацэнтрысцкай Грамадзянскай гвардыі (фінск.: Suojeluskunnat; добраахвотная фінская мужчынская ваенізаваная абарончая арганізацыя) у Дзень сцяга Сіл абароны (тады ён праводзіўся 16 мая). Буржуазныя (несацыялістычныя) партыі спрабавалі вярнуцца да ўлады, пераканаўшы дастатковую колькасць фінскіх выбаршчыкаў адмовіцца ад урада сацыял-дэмакратычнай меншасці[2][3].
Вынікі[правіць | правіць зыходнік]
 | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Партыя | Галасы | % | Месцы | +/– | |
| Сацыял-дэмакратычная партыя Фінляндыі | 257 572 | 28.30 | 60 | 0 | |
| Аграрны саюз | 205 313 | 22.56 | 52 | +8 | |
| Нацыянальная кааліцыя | 161 450 | 17.74 | 34 | –4 | |
| Шведская народная партыя | 111 005 | 12.20 | 24 | +1 | |
| Выбарчая арганізацыя сацыялістычных рабочых і дробных фермераў | 109 939 | 12.08 | 20 | +2 | |
| Нацыянальная прагрэсіўная партыя | 61 613 | 6.77 | 10 | -7 | |
| Сялянская народная партыя | 1 341 | 0.15 | 0 | 0 | |
| Партыя фермераў | 784 | 0.09 | 0 | Новая | |
| Іншыя | 1 174 | 0.13 | 0 | – | |
| Сума | 910 191 | 100.00 | 200 | 0 | |
| Сапраўдныя галасы | 910 191 | 99.54 | |||
| Несапраўдныя/незапоўненыя галасы | 4 180 | 0.46 | |||
| Усе галасы | 914 371 | 100.00 | |||
| Зарэгістравана выбаршчыкаў/яўка | 1 719 567 | 53.17 | |||
| Крыніца: Nohlen & Stöver[4], Tilastokeskus[5], Lackman[6]. | |||||
Зноскі
- ↑ Dieter Nohlen & Philip Stöver (2010) Elections in Europe: A data handbook, p606 ISBN 978-3-8329-5609-7
- ↑ Seppo Zetterberg et al., eds., A Small Giant of the Finnish History / Suomen historian pikkujättiläinen, Helsinki: WSOY, 2003
- ↑ Sakari Virkkunen, Finland’s Presidents I / Suomen presidentit I, Helsinki: WSOY, 1994
- ↑ Nohlen & Stöver, p614
- ↑ Tilastokeskus 2004
- ↑ Matti Lackman: Taistelu talonpojasta (Pohjoinen 1985), p133
  Выбары і рэферэндумы ў Фінляндыі | |
|---|---|
| Парламенцкія выбары | |
| Мясцовыя выбары | |
| Акружныя выбары | |
| Прэзідэнцкія выбары | |
| Выбары ў Еўрапейскі парламент | |
| Саамскія парламенцкія выбары | |
| Рэферэндумы | |
На выбарах у дужках не праводзілася ўсеагульнага галасавання | |