Партызанская брыгада «Разгром»
Партызанская брыгада «Разгром» | |
---|---|
Гады існавання | 1942—1944 |
Краіна | Беларуская ССР |
Падпарадкаванне | Беларускі штаб партызанскага руху |
Тып | партызаны |
Функцыя | барацьба з нямецкімі акупацыйнымі ўладамі |
Колькасць | 1721 партызан (2.7.1944) |
Дыслакацыя | Барысаўскі, Смалявіцкі, Чэрвеньскі раёны |
Войны | Вялікая Айчынная вайна |
Удзел у | |
Камандзіры | |
Вядомыя камандзіры |
Парызанская брыгада «Разгром» — партызанская брыгада, створаная ў кастрычніку 1942 года на базе атрадаў «Разгром», арганізаванага ў лютым 1942, «Камуніст», «Сцяг», «Іскра», арганізаванага ў маі 1942 года. Дзейнічала на акупіраванай тэрыторыі Барысаўскага, Смалявіцкага, Чэрвеньскага раёнаў. 2 ліпеня 1944 года брыгада (1721 партызан, 6 атрадаў) злучылася з Чырвонай Арміяй.
Склад[правіць | правіць зыходнік]
- атрад «Разгром»;
- атрад «Іскра»;
- атрад «Сцяг»;
- атрад «Радзіма»;
- атрад «Мсцівец»;
- атрад імя Суворава.
Камандаванне[правіць | правіць зыходнік]
Камандзіры[правіць | правіць зыходнік]
Камісары[правіць | правіць зыходнік]
- С. І. Лашук;
- С. А. Собалеў;
- А. В. Зямскоў;
- І. В. Лакціёнаў
Начальнікі штаба[правіць | правіць зыходнік]
- К. С. Сасункевіч;
- А. Ц. Кароткі;
- В. В. Дручкоў
Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]
15 лютага 1943 года партызаны разграмілі торфапрадпрыемства ў Смалявіцкім раёне. На чыгуначных участках Жодзіна — Пліса 19 верасня 1943 года і Смалявічы — Калодзішчы 20 чэрвеня 1944 года падарвалі больш за 2 тысячы рэек. 14 мая 1944 разграмілі нямецкія гарнізоны ў вёсках Зарэчча і Пятровічы Смалявіцкага раёна, 28 мая 1944 — у вёсцы Цешкаўка Барысаўскага раёна, 14 чэрвеня 1944 года — чыгуначную станцыю Пліса. 21 чэрвеня 1944 года вялі бой з карнікамі ў Смалявіцкім раёне.
Памяць[правіць | правіць зыходнік]
У 1982—1984 гадах у вёсцы Раваніцкая Слабада Чэрвеньскага раёна ў гонар брыгады створаны мемарыяльны комплекс «Разгром».
Зноскі
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Беларусь у Вялікай Айчыннай вайне, 1941—1945: Энцыкл. / Рэдкал.: І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ, 1990. — 680 с. — 20 000 экз. — ISBN 5-85700-012-2.