Свірыдаўскія азёры
| Свірыдаўскія азёры | |
|---|---|
| руск.: Свиридовские озёра[1] | |
|
Катэгорыя МСАП — V (Ахоўваны ландшафт/акваторыя) |
|
| Размяшчэнне |
 Расія, Валгаградская вобласць, Урупінскі раён |
| Плошча | 90,0 га |
| Дата заснавання | 9 лістапада 2009 |
  Свірыдаўскія азёры |
|
 Свірыдаўскія азёры |
|
Свірыдаўскія азёры (руск.: Свиридовские озёра) — ахоўны ландшафт[2], прыродаахоўная тэрыторыя, створаная з мэтай захавання ўнікальнага прыроднага комплексу — сістэмы азёр, якія маюць важнае асяроддзеўтваральнае значэнне і служаць месцам пражывання малалікіх, рэдкіх і знікаючых відаў жывёл, занесеных у Чырвоную кнігу Валгаградскай вобласці. Тэрыторыя размешчана з паўночна-заходняга і паўднёва-ўсходняга бакоў хутара Свірыдаўскі (Суравікінскі раён, Валгаградская вобласць, Расійская Федэрацыя).
Заснаванне[правіць | правіць зыходнік]
Прыродаахоўная тэрыторыя заснавана пастановай Кіраўніка Адміністрацыі Валгаградскай вобласці ад 09.11.2009 № 1355 «Пра адукацыю ахоўнага ландшафту рэгіянальнага значэння „Свірыдаўскія азёры“» ў межах Суровікінскага муніцыпальнага раёна Валгаградскай вобласці.
Прыродныя ўмовы[правіць | правіць зыходнік]
Фізіка-геаграфічны рэгіён: даліна Дона і яго буйныя прытокі. Плошча прыродаахоўнай тэрыторыі — 90 га.: першы ўчастак — 72 га, другі ўчастак — 18 га.
Клімат засушлівы. Зарэгістраваная абсалютная мінімальная тэмпература: −37,0 С°. Абсалютная максімальная: 42,0 С°. Сярэднямесячная тэмпература: ліпень 23 С°, студзень −9,0 С°.
Геалогія і глебы[правіць | правіць зыходнік]
Глебы пойменныя дзярновыя цёмнакаляровыя і пойменныя слаістай пойменнай тэрасы, лугавыя і лугава-каштанавыя надпойменнай тэрасы. Сустракаюцца саланчакаватыя рознасці. Глебаўтваральныя пароды — алювіяльныя адклады рознага грануламетрычнага складу, пераважна пясчаныя. Карэнныя пароды — сярэднечацвярцічныя алювіяльныя пяскі, супескі і суглінкі, перакрытыя лёсавымі пародамі.
Флора і фаўна[правіць | правіць зыходнік]
Гідралагічная сетка прадстаўлена ракой Чыр і сістэмай Свірыдаўскіх азёр. Па берагах азёр расце драўняна-хмызняковая расліннасць, прадстаўленая вярбой белай (узрост — 50-55 гадоў), асінай (узрост — 50-55 гадоў), лохам вузкалістым і іншымі відамі. Берагі азёр пакрытыя зараснікамі трыснягу і рагозу, сустракаюцца асакі, сітнік і іншыя віды каляводнай расліннасці. Заліўныя лугі займаюць 30 га — 33 % тэрыторыі прыродаахоўная тэрыторыя.
Высокая шчыльнасць гнездавання чаплевых (4 віды), качыных (9 відаў), пастушковых (не менш за 5 відаў). Месца масавага гнездавання лебедзяў і кулікоў. Часта сустракаюцца такія сысуны, як андатра і норка.
- Птушкі, занесеныя ў Чырвоныя кнігі Расійскай Федэрацыі і Валгаградскай вобласці
-
Малая крачка (Sterna albifrons) -
Жоўтая чапля (Ardeola ralloides) -
Крывок (Haematopus ostralegus) -
Скапа (Pandion haliaetus) -
Белавокая чэрнець (Aythya nyroca) -
Вялікі кулон (Numenius arquata)
Крыніцы[правіць | правіць зыходнік]
- ↑ (руск.) Свиридовские озера. — Информация об ООПТ на сайте информационно-аналитической системы «Особо охраняемые природные территории России» (ИАС «ООПТ РФ»): oopt.aari.ru
- ↑ (руск.) Кадастровое дело № 001. Архівавана з першакрыніцы 9 лістапада 2013. Праверана 21 лістапада 2013.