Уладанні Мальтыйскага ордэна

Уладанні Мальтыйскага ордэна (Ордэна гаспітальераў) — сукупнасць тэрыторый свету, якія належалі гэтаму рыцарскаму рэлігійнаму ордэну Рымска-каталіцкай царквы ў XII—XVIII стагоддзях. У розны час яны ўключалі шэраг астравоў і прыбярэжных зямель Міжземнамор'я, а таксама (у сярэдзіне XVII стагоддзя) астраўныя калоніі ў Вест-Індыі (Карыбскім басейне Амерыкі). У наш час Ордэн валодае (у статусе экстэрытарыйнасці) толькі комплексам асабнякоў у італьянскім Рыме.

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

Міжземнамор'е[правіць | правіць зыходнік]

Крэпасці і паселішчы ў Іерусалімскім каралеўстве і Антыяхійскім княстве (на ўзбярэжжы Усходняга Міжземнамор'я) — 1113—1187
Паселішчы ў графстве Трыпалі (у цяперашнім Ліване) — 1187—1289
Паселішчы ў Кіпрскім каралеўстве — 1291—1309
Родас, Дадэканескія астравы (акрамя Карпатаса, Касаса і Астыпалеі) (цяпер у Грэцыі) і Бадрум (цяпер у Турцыі) — 1309—1522
Мальта і Гоца (цяпер Рэспубліка Мальта) — 1530—1798
Трыпалі (у цяперашняй Лівіі) — 1530—1551

Карыбскі басейн^[1]^[2][правіць | правіць зыходнік]

Сен-Крыстоф (цяпер у складзе дзяржавы Сент-Кітс і Невіс) — 1651—1665
Сен-Мартэн (паўночная частка, цяпер заморская супольнасць Францыі) — 1651—1665
Сен-Бартэлемі (цяпер заморская супольнасць Францыі) — 1651—1665
Сен-Круа (цяпер у складзе Амерыканскіх Віргінскіх астравоў) — 1660—1665

Сучаснасць[правіць | правіць зыходнік]

Мальтыйскі палац і Магістральная віла ў Рыме (Італія) — з 1834
Форт Сант-Анджэла на Мальце — арэнда з 1998 да 2097

Зноскі

↑ Allen, David F. "The Social and Religious World of a Knight of Malta in the Caribbean, c. 1632-1660" Архівавана 13 красавіка 2014. // Malta Historical Society, 1990.
↑ Андреев А. Р., Захаров В. А., Настенко И. А. История Мальтийского ордена. XI—XX века. Архівавана 1 кастрычніка 2015. – М.: SPSL – «Русская панорама», 1999. – гл. 3. ISBN 5-93165-010-5.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Акунов Вольфганг. История военно-монашеских орденов Европы. — М.: Вече, 2012. — 468 с. — ISBN 978-5-9533-5706-7
Верто Рене-Обер, аббат. История мальтийских рыцарей: В 2-х тт. / Пер. с англ. М. Л. Павлычевой под ред. Ю. В. Яшнева. — М.: Русская панорама, 2014. — 928 + 1016 с. — Серия «Scriptorium».
Гусев И. Е. История религиозных и рыцарских орденов и обществ. — Минск: Харвест, 2007. — 240 с.: ил.
Гусев И. Е. История орденов Средневековья. — Минск: Харвест, 2007. — 432 с.
Гусев И. Е. История рыцарства и крестовых походов. — Минск: Харвест, 2010. — 240 с.: ил. — ISBN 978-985-16-8754-7
Дьячук И. А., Богатырев В. Н., Пензиев М. В. Военно-духовные ордена. — СПб.: Реноме, 2010. — 304 с.: ил. — ISBN 978-5-904045-91-3
Жарков С. В. История создания рыцарских орденов и каталог холодного оружия, снаряжения рыцарей средневековой Европы. — Брест: Академия, 2005. — 142 с. — ISBN 985-6750-82-2
Жарков С. В. Рыцарские ордена в бою. — М.: Яуза; Эксмо, 2008. — 448 с. — Серия «Война. Огнем и мечом».
Захаров В. А. Мальтийский орден: Библиография. — М.: Огни, 2003. — 240 с. — 350 экз. — ISBN 5-9548-0008-1
Захаров В. А., Пчельников Е. А. Суверенный Мальтийский орден и подделки под него. — М.: Русская панорама, 2009. — 168 с. — ISBN 978-5-93165-249-8, 9785931652498
Захаров В. А., Чибисов В. Н. Орден госпитальеров. — СПб.: Алетейя, 2009. — 464 с.: ил.
Захаров В. А., Чибисов В. Н. История Мальтийского ордена. — М.: Вече, 2012. — 416 с., ил. — Серия «История орденов и тайных обществ». — ISBN 978-5-9533-5258-1, 9785953352581
Мискарян Кара. Госпитальеры // National Geographic-Россия. — 2009, январь. — № 1. — С. 120—133.
Моррисон Сесиль. Крестоносцы. — М.: Изд-во «Весь Мир», 2003. — 176 с. — Серия «Весь мир знаний». — ISBN 5-7777-0217-1, 978-5-7777-0217-3
Настенко И. А., Яшнев Ю. В. История Мальтийского ордена: В 2-х тт. — М.: Русская панорама, 2005. — 416 с. + 416 с.: ил. — Серия «Под знаком креста и короны».
Перминов П. В. Под сенью восьмиконечного креста. Мальтийский орден и его связи с Россией. — М.: Международные отношения, 1991. — 168 с. — ISBN 5-7133-0432-9, 5713304329
Печников Б. А. Рыцари церкви — кто они? Очерки об истории и современной деятельности католических орденов. — М.: Политиздат, 1991. — 352 с. ил.
Печникова Р. Ю. Мальтийский орден в прошлом и настоящем. — М.: Наука, Главная редакция восточной литературы, 1990. — 172 с. — ISBN 5-02-017035-6, 5020170356
Стегний П. В. В тени восьмиконечного креста. Мальтийский орден и его связи с Россией. — М.: Международные отношения, 2013. — 2-е изд. — 350 с. — ISBN 978-5-7133-1440-8, 9785713314408

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Суверэнны Ваенны Мальтыйскі Ордэн, афіцыйны сайт
Храналогія Мальтыйскага Ордэна на worldstatesmen.org
Андреев А., Захаров В., Настенко И. История мальтийского ордена: XI—XX века. — М.: SPSL—Русская панорама, 1999. — 464 с. — (Страницы российской истории). — 3 000 экз. — ISBN 5-93165-010-5.
Мальтийский орден // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.
Эггерт К. Ордена и нравы. // Огонёк, 2 июля 2012 года.

[1] Allen, David F. "The Social and Religious World of a Knight of Malta in the Caribbean, c. 1632-1660" Архівавана 13 красавіка 2014. // Malta Historical Society, 1990.

[2] Андреев А. Р., Захаров В. А., Настенко И. А. История Мальтийского ордена. XI—XX века. Архівавана 1 кастрычніка 2015. – М.: SPSL – «Русская панорама», 1999. – гл. 3. ISBN 5-93165-010-5.

[1]

[2]