Уладзімір Сцяпанавіч Тачыла
| Уладзімір Сцяпанавіч Тачыла | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
| |||||||
|
|||||||
| Прэзідэнт | Аляксандр Лукашэнка | ||||||
| Пераемнік | Аляксандр Рыгоравіч Пазняк | ||||||
|
|
|||||||
| Нараджэнне |
12 жніўня 1950 (74 гады) |
||||||
| Адукацыя | |||||||
| Узнагароды | |||||||
Уладзімір Сцяпанавіч Тачыла (нар. 12 жніўня 1950, Карпекі, Полацкі раён, БССР) — беларускі дзяржаўны дзеяч.
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]Беларус. Нарадзіўся 12 жніўня 1950 годзе ў вёсцы Карпекі Полацкага раёна. Скончыў Гарадоцкі тэхнікум механізацыі сельскай гаспадаркі, служыў у Савецкай Арміі. Працоўную дзейнасць пачаў майстрам працоўнага навучання Полацкага СПТВ-13. Скончыў у 1978 годзе Беларускі інстытут механізацыі сельскай гаспадаркі (інжэнер-механік)[1], у 1988 годзе Мінскую вышэйшую партыйную школу, ў 1997 годзе Міжнародны інстытут менеджменту[2], аспірантуру ў ПДУ.
З 1974 года старшы інжынер, начальнік механізаванага атрада Полацкага раённага аб’яднання «Сельгастэхніцы». На партыйнай рабоце прайшоў шлях ад інструктара да другога сакратара Полацкага райкама КПБ. Працаваў на гаспадарчай рабоце. З 1993 — намеснік, з 1998 года першы намеснік старшыні, з 23 лютага 1999 па люты 2011 — старшыня Полацкага гарвыканкама[1]. Пасля выхаду на пенсію пражывае ў Полацку[2].
На пасадзе старшыні гарвыканкама разам з Мікалаем Ільніцкім, дырэктарам Нацыянальнага Полацкага гісторыка-культурнага музея-запаведніка, займаўся адраджэннем горада. Паводле меркавання пісьменніка Уладзіміра Арлова[3]:
|
«У Полацку шчасліва супалі дзве вельмі патрыятычна настроеныя асобы. Асобы, безумоўна, творчыя, дзейсныя, якія могуць свае ідэі не толькі генераваць, але і ўвасабляць. Яны супалі ў часе і трапілі на ключавыя для Полацку пасады».
|
|
За час кіравання горадам было створана мноства новых музеяў і помнікаў, у тым ліку помнікі Ефрасінні Полацкай, Сімяону Полацкаму, Усяславу Чарадзею, памятны знак Геаграфічны цэнтр Еўропы, помнік літары «Ў». Таксама з ініцыятывы гарадскіх уладаў праводзілася дэсаветызацыя тапаніміі: цэнтральны праспект Карла Маркса ў 2009 годзе быў перайменаваны ў гонар Францыска Скарыны, вуліца Фрунзэ стала называцца вуліцай Еўфрасінні Полацкай, вуліца Леніна — Ніжне-Пакроўскай. Быў адноўлены будынак езуіцкага калегіума, які ў 1990-я гады стаяў закінуты, у яго ў 2005 годзе ў пераехаў гістарычна-філалагічны факультэт Полацкага дзяржаўнага ўніверсітэта. Меў намер аднавіць барочны сабор Святога Стэфана на плошчы Свабоды, які быў зруйнаваны ў 1964 годзе, а на яго месцы пабудаваны дзевяціпавярховы жылы дом[3].
У лютым 2011 года звесткі пра тое, што Уладзіміру Тачылу знялі з пасады старшыня гарвыканкама, былі абнародаваныя якраз тады, калі ён браў удзел у гарадскім сходзе[4].
З 30 мая 2011 года намеснік старшыні ў футбольным клубе «Нафтан»[5], потым з’ехаў у расійскі горад Электрасталь (пабрацім Полацка), дзе працаваў у мясцовым хакейным клубе[6].
У 2012 годзе Уладзіміру Тачылу, былому старшыні Полацкага райвыканкама Валерыю Палідаўцу, а таксама іх намеснікам — Сяргею Куксаву і Алегу Ермаковічу былі прад’яўлены абвінавачванні па частцы 2 артыкула 344 КК «Наўмыснае знішчэнне або пашкоджанне гісторыка-культурных каштоўнасцей ці матэрыяльных аб’ектаў, якім можа быць прысвоены статус гісторыка-культурных каштоўнасцей» і па частцы 3 артыкула 324 КК «Злоўжыванне ўладай ці службовымі паўнамоцтвамі». У 2009 годзе яны незаконна вылучылі для сябе і сваіх блізкіх зямельных участкаў для індывідуальнага будаўніцтва ў Полацку ў зоне ахоўнага ландшафту, на тэрыторыі, якая прылягае да Спаса-Ефрасіннеўскага жаночага манастыра[7]. Тачыла і Палідавец цалкам пакрылі матэрыяльную і іншую шкоду, нанесеную іх дзеяннямі, і 27 снежня 2012 года былі памілаваны Прэзідэнтам Беларусі Аляксандрам Лукашэнкам і цалкам вызвалены ад крымінальнай адказнасці[8].
Узнагароды
[правіць | правіць зыходнік]Узнагароджаны знакам «За заслугі перад Полацкам». У 2010 годзе прысвоена званне Ганаровага грамадзяніна г. Полацка[2]. Мае ўзнагароды ад праваслаўнай царквы[5].
Сям’я
[правіць | правіць зыходнік]Жанаты, мае траіх дзяцей[1].
Зноскі
- ↑ а б в Тачыла Уладзімір Сцяпанавіч, старшыня Полацкага гарадскога выканаўчага камітэта
- ↑ а б в Тачыла Уладзімір Сцяпанавіч (1950 г.н.)(недаступная спасылка)
- ↑ а б Ленін — у музэі, на плошчы — Скарына і Эўфрасіньня. Як Полацак дэкамунізавалі ў часы Лукашэнкі
- ↑ Былога полацкага мэра арыштавалі ў Менску
- ↑ а б Арестован бывший «мэр» Полоцка(недаступная спасылка)
- ↑ Взятки, блат, откаты. Как местные чиновники зарабатывают на своем статусе Архівавана 4 красавіка 2018.
- ↑ Бывший мэр Полоцка Владимир Точило и еще три чиновника могут сесть на 12 лет 12/9/12
- ↑ Лукашенко помиловал чиновников Полоцких гор- и райисполкомов Архівавана 22 верасня 2020.
