Фёдар Рыгоравіч Друцкі-Горскі

Дадаць спасылкі
З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Фёдар Рыгоравіч Друцкі-Горскі
староста цэльскі[d]
9 снежня 1589 — 1615
Пераемнік Мікалай Багуслаў Зяновіч
Нараджэнне не пазней за 1554
Смерць не раней за 15 ліпеня 1615
Род Друцкія-Горскія
Бацька Рыгор Фёдаравіч Друцкі-Горскі[1]
Маці Таміла Багданаўна Заслаўская[d][1]
Жонка Марына з Вішнявецкіх[d][2]
Дзеці Рыгор Юрый Друцкі-Горскі[3], Соф’я з Друцкіх-Горскіх[d][3], Альжбета з Друцкіх-Горскіх[d][3] і Еўдаксія Крысціна з Друцкіх-Горскіх[d][3]
Веравызнанне праваслаўе[4] і кальвінізм[4]

Фёдар Рыгоравіч Друцкі-Горскі (1550-я — 1-я палова 1615) — вялікалітоўскі арыстакрат. Староста цэльскі (1589—1615).

Вялікай кар’еры не зрабіў, быў дэпутатам Трыбунала Вялікага Княства Літоўскага ад Менскага ваяводства ў 1586, 1594, 1597, 1600, 1604 гадах, ад Віцебскага — у 1591 годзе, у тым ліку трыбунальскім маршалкам менскай кадэнцыі — у 1586, 1591, 1597 гадах, навагародскай — у 1604 годзе.

Браў удзел у Інфлянцкай вайне (1558—1583). У 1589 годзе атрымаў на ленным праве невялікае Цэльскае староства (частку колішняй Свіслацкай воласці), якое складалася толькі з вёскі Цэль.

Кальвініст. У 1594 годзе ажаніўся з Марынай Вішнявецкай, дачкой кіеўскага кашталяна князя Міхаіла Аляксандравіча Вішнявецкага і Гальшкі Юр’еўны Зяновіч, таксама кальвіністаў.

У 1595 годзе браў удзел у кальвінісцкім сінодзе ў Вільні[5].

Быў незаможны, асноўны маёнтак, пасля падзелу спадчыны з братамі ў 1597 годзе — Лошыца Гарнастаеўская з вёскамі Трасцянец, Сініла, Тыгорак. За жонкай атрымаў як пасаг Багушэвічы, а 26 снежня 1594 года сужэнцы набылі ў Марыніных братоў Міхаіла і Юрыя Вішнявецкіх маёнтак Дзяксняны.

У шлюбе з Марынай Вішнявецкай меў сына Рыгора і трох дачок — Соф’ю, Альжбету і Еўдаксію. У свой час Юзаф Вольф называў яшчэ сына Фёдара, але пазней звесткі пра яго не пацвердзіліся.

  • Рыгор, у каталіцтве Юрый (1595/1598 — лета 1659), староста аршанскі, ваявода мсціслаўскі
  • Альжбета (? — пасля 1635), у шлюбе за Адамам Трызнам.
  • Еўдаксія, у каталіцтве Крысціна (? — да студзеня 1647), у першым шлюбе за Янам Ісайкоўскім, у другім (з 1632) за Мацеем Вадарадскім.
  • Соф’я (? — 19 ліпеня 1657), у першым шлюбе (з 1624—1625) за Балтазарам Стравінскім, у другім (з 1633) за Крыштафам Хадкевічам, віленскім ваяводам (1642—1652)

Зноскі

  1. ↑ а б Князі Друцкія-Горскія ў Вялікім Княстве Літоўскім у XV—XVIII стст. / пад рэд. В. У. Галубовіч, С. А. Рыбчонак, А. І. Шаланда — 2016. — С. 90. — 400 с. — ISBN 978-985-90380-3-7
  2. ↑ Князі Друцкія-Горскія ў Вялікім Княстве Літоўскім у XV—XVIII стст. / пад рэд. В. У. Галубовіч, С. А. Рыбчонак, А. І. Шаланда — 2016. — С. 92, 97. — 400 с. — ISBN 978-985-90380-3-7
  3. ↑ а б в г Князі Друцкія-Горскія ў Вялікім Княстве Літоўскім у XV—XVIII стст. / пад рэд. В. У. Галубовіч, С. А. Рыбчонак, А. І. Шаланда — 2016. — С. 97. — 400 с. — ISBN 978-985-90380-3-7
  4. ↑ а б Князі Друцкія-Горскія ў Вялікім Княстве Літоўскім у XV—XVIII стст. / пад рэд. В. У. Галубовіч, С. А. Рыбчонак, А. І. Шаланда — 2016. — С. 94. — 400 с. — ISBN 978-985-90380-3-7
  5. ↑ Wolff J. Kniaziowie… s. 145.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Рыбчонак С. Кар’ера мсціслаўскага ваяводы князя Грыгорыя Юрыя Друцкага Горскага // Вялікае Княства Літоўскае: палітыка, эканоміка, культура : зб. навук. арт. У 2 ч. Ч. 1. / Нац. акад. навук Беларусі, Ін-т гісторыі; уклад.: А. А. Скеп’ян. — Мінск : Бел. навука, 2017. — С. 450—464. — С. 451.
  • Князі Друцкія-Горскія ў Вялікім Княстве Літоўскім у XV—XVIII стст. / В. У. Галубовіч, С. А. Рыбчонак, А. І. Шаланда. — Мір: Музей «Замкавы комплекс „Мір“», 2016. — 400 с.: ил.
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Фёдар_Рыгоравіч_Друцкі-Горскі&oldid=4486516"