Хлодвіг I
| Хлодвіг I лац.: Chlodovechus, Luduinus, Clodovicus, Ludovicus, старажытнагерм. Chlodowech, Chlodwig | ||
 | ||
| Відарыс Хлодвіга I з бронзавага медалю працы Жана Дасье. Каля 1720 г. | ||
| ||
|---|---|---|
| каля 481/482 — 511 гг. | ||
| Папярэднік | Хільдэрык I | |
| Пераемнік | Тэадорых I, Хладамір, Хільдэберт I, Хлотар I | |
| Дзейнасць | манарх | |
| Веравызнанне | хрысціянства | |
| Нараджэнне | каля 466[1][2]
| |
| Смерць | 27 лістапада 511[3] | |
| Пахаванне | ||
| Дынастыя | Дынастыя Меравінгаў | |
| Бацька | Хільдерык I[d] | |
| Маці | Базіна Цюрынгская[d] | |
| Жонка | Клацільда Бургундская[d] і прынцэса франкаў[d] | |
| Дзеці | Тэадорых I, Інгамер[d], Хладамір, Хільдэберт I[d], Хлотар I і Клацільда Малодшая[d] | |
Хлодвіг I (лац.: Chlodovechus, Luduinus, Clodovicus, Ludovicus; каля 466 — 27 лістапада 511, Парыж) — кароль салічаскіх франкаў, пазней усяго Франкскага каралеўства. Кіраваў у 481/482 — 511 гадах. З дынастыі Меравінгаў. Сын караля Хільдэрыка I і каралевы Базіны Цюрынгскай. Хлодвіг быў адным з самых буйных палітыкаў свайго часу, самым паспяховым з германскіх правіцеляў V стагоддзя.
Жыццяпіс[правіць | правіць зыходнік]
Сын Хільдэрыка I, пасля смерці якога ў 481 ці 482 годзе атрымаў у спадчыну царства заходніх франкаў (ва ўзросце 15 год). У 486 годзе ён павёў сваё войска на Суасон, апошнюю з гала-рымскіх крэпасцей, і перамог рымскага намесніка ў Галіі Сіягрыя. Хлодвіг пашырыў уладанні салічаскіх франкаў да р. Луара, што стала зыходным этапам стварэння Франкскай дзяржавы. Затым ён заваяваў большасць зямель алеманаў (496), выгнаў з Паўднёвай Галіі вестготаў (507), падпарадкаваў франкаў, што жылі па сярэднім цячэнні Рэйна.
Хлодвіг умацаоўваў каралеўскую ўладу. У 496 годзе прыняў хрысціянства ў артадаксальнай форме (у той час як іншыя германскія плямёны прытрымліваліся арыянства), што спрыяла ўмацаванню яго ўлады, забяспечвала яму падтрымку духавенства і добразычлівыя адносіны гала-рымскага насельніцтва. Сваёй рэзідэнцыяй зрабіў Парыж. Пры Xлодвігу была запісана Салічаская праўда, такім чынам ён кадыфікаваў законы франкаў і забяспечыў прававое адзінства для свайго каралеўства.
Жонка — Клацільда Бургундская (каля 475 — каля 545). Яго чатыры сыны (Тэадорых I, Хладамір, Хільдэберт I, Хлотар I) у адпаведнасці з франкскай традыцыяй падзялілі каралеўства пасля яго смерці.
Зноскі
- ↑ Нямецкая нацыянальная бібліятэка, Берлінская дзяржаўная бібліятэка, Баварская дзяржаўная бібліятэка і інш. Record #118675958 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 16 кастрычніка 2015.
- ↑ Clovis I , aka Chlodowech // Athenaeum Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Settipani C. La Préhistoire des Capétiens: Première partie : Mérovingiens, Carolingiens et Robertiens — Villeneuve-d'Ascq: 1993. — P. 53–56. — ISBN 978-2-9501509-3-6
- ↑ http://fabpedigree.com/s076/f000133.htm
- ↑ http://www.flickriver.com/photos/lionfranc37/3765103545/
- ↑ Settipani C. La Préhistoire des Capétiens: Première partie : Mérovingiens, Carolingiens et Robertiens — Villeneuve-d'Ascq: 1993. — P. 55–56. — ISBN 978-2-9501509-3-6
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Хлодвіг I // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 17: Хвінявічы — Шчытні / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2003. — 512 с.: іл. ISBN 985-11-0279-2 (т. 17), ISBN 985-11-0035-8.
- Clovis I // English, Edward D. Encyclopedia of the medieval world. — New York: Facts On File. 2005. ISBN 0-8160-4690-5 (англ.)
|
