Хранічны танзіліт
| Хранічны танзіліт | |
|---|---|
| МКХ-10 | J35.0 |
Хранічны танзілі́т[1] — доўгатэрміновае інфекцыйна-алергічнае захворванее арганізма з мясцовым запаленнем глотачных міндалін (пераважна паднябенных[1]).
Узбуджальнікі танзіліту: гемалітычны стрэптакок групы А (S. pyogenes), стафілакокі (S. aureus), вірусы, грыбкі. У патагенезе хранічнага танзіліту маюць значэнне ўзаемна звязаныя працэсы фарміравання хранічнага запаленчага ачага ў паднябенных міндалінах і рэакцыі арганізма ў выглядзе парушэнняў у аддаленых органах і сістэмах (пашкоджанні сэрца, рэўматызм, сепсіс і іншыя), змены функцыянавання арганізма ў цэлым.
Вылучаюць танзіліт:
- кампенсаваны[1] (пачырваненне і рубцовыя змены міндалін, гнойныя пробкі, пачырваненне і патаўшчэнне нёбных дужак, павелічэнне і балючасць падсківічных і шыйных лімфатычных вузлоў, боль, сухасць, непрыемны пах з рота і іншыя);
- дэкампенсаваны[1] (частыя абвастрэнні, узнікненне абсцэсаў каля міндалін, субфебрыльная тэмпература цела і іншыя).
Развіццю хранічнага танзіліту спрыяюць эндагенныя (парушэнне насавога дыхання пры скрыўленні перагародкі носа, адэноідах, хранічных рынітах, хранічныя запаленчых працэсах суседніх абласцей, рынасінусіты, запаленчыя захворванні зубоў і дзёсен, вегетатыўная дысфункцыя, алергія) і экзагенныя (агульнае і мясцовае пераахаладжэнне, нерацыянальнае харчаванне, недахоп вітамінаў групы B, неспрыяльныя ўмовы працы і побыту, прафесійныя і бытавыя забруджанні паветра) фактары.
Лячэнне тэрапеўтычнае і хірургічнае (танзілектамія[1]).
Зноскі[правіць | правіць зыходнік]
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Танзілі́т хранічны // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 421. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
- Тонзилли́т / Попов Г. Н. // Т. 26. Тихоходки — Ульяново. — М. : Советская энциклопедия, 1977. — С. 72. — (Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров; 1969—1978). (руск.)