Чэрвеньскі структурны заліў
Чэрвеньскі структурны заліў — адмоўная тэктанічная структура ў Чэрвеньскім, Бярэзінскім, Круглянскім і Бялыніцкім раёнах. Ускладняе Аршанскую ўпадзіну, глыбока ўразаецца ва ўсходні схіл Беларускай антэклізы, дзе прымыкае на поўначы да Прыаршанскай монакліналі, на поўдні — да Бабруйскага пахаванага выступу. Выдзелены комплексам электра-, сейсмаразведачных і аэрамагнітных даследаванняў.
Па паверхні крышталічнага фундамента даўжыня Чэрвеньскага структурнага заліва больш за 90 км, глыбіня апускання ад -0,5 да -0,8 км. У яго межах выяўлены лакальныя падняцці тыпу брахіантыкліналей з амплітудай 50—100 м, большасць з іх выцягнута на паўночны ўсход. У асадкавым чахле заліў адасабляецца па паверхнях рыфейскіх і ніжнявендскіх адкладаў. Па верхнявендскіх і дэвонскіх адкладах, якія ляжаць вышэй, размешчана паўднёва-заходняе крыло Маскоўскай сінеклізы; па юрскіх, мелавых і кайназойскіх даантрапагенавых адкладах — паўночнае крыло Украінскай сінеклізы. Фарміраванне заліва і супадпарадкаваных лакальных падняццяў пачалося ў рыфеі.
Да паўднёва-заходняга схілу Чэрвеньскага структурнага заліва прымеркавана Асіповіцкае падземнае сховішча газа, створанае ў 1976 годзе ў межах мясцовага валападобнага падняцця. Штучная залеж знаходзіцца ў адным з ваданосных гарызонтаў на глыбіні 450-500 м, пласты-калектары перакрытыя непранікальнымі тылітамі.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Клімовіч I. В. Чэрвеньскі структурны заліў // Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 5. Стаўраструм — Яшчур / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1986. — 583 с., іл. — 10 000 экз.