Чэшскі алфавіт
Чэшскі алфавіт (чэшск.: Česká abeceda) — варыянт лацінкі, які выкарыстоўваецца пры напісанні на чэшскай мове. Асноўныя прынцыпы алфавіта — «адзін гук — адна літара» і даданне дыякрытычных знакаў над літарамі для пазначэння гукаў, далёкіх ад лацінскай мовы.
Алфавіты некаторых іншых усходнееўрапейскіх моў: (славянскіх, балтыйскіх, але і іншых, такіх як эстонская) базуюцца на аснове чэшскага алфавіту, у якім прыбіраюцца ці дадаюцца сімвалы ў адпаведнасці з іх патрэбнасцямі ў мове. Найбольш прыкметным адхіленнем ад чэшскай з'яўляецца польская мова, якая распрацоўвалася незалежна ад лацінскай мовы.
Сучасны чэшскі алфавіт складаецца з 42 літар:
- A, Á, B, C, Č, D, Ď, E, É, Ě, F, G, H, Ch (дыграф), I, Í, J, K, L, M, N, Ň, O, Ó, P, Q, R, Ř, S, Š, T, Ť, U, Ú, Ů, V, W, X, Y, Ý, Z, Ž.
Літары Q і W выкарыстоўваюцца выключна ў замежных словах, і замяняюцца на спалучэнні Kv і V як толькі слова становіцца «натуралізаваным»; дыграфы dz і dž таксама выкарыстоўваюцца галоўным чынам для замежных слоў і не маюць асобнага месца ў алфавіце.
Гісторыя
[правіць | правіць зыходнік]Большасць дыякрытычных літар (літар з дыякрытычнымі знакамі) былі дададзены ў алфавіт падчас рэформ Яна Гуса напачатку XV стагоддзя, каб замяніць дыграфы і трыграфы, якімі былі напісаны чэшскія гукі, у якіх не было эквіваленту ў лацінскім алфавіце (у польскім алфавіце дагэтуль выкарыстоўваюць дыграфы і нават тэтраграфы).
На працягу XVI стагоддзя літара Ů (гістарычна «Ó», але зараз вымаўляецца як «Ú») была дададзена ў спіс. Адзіным дыграфам у алфавіце засталося літараспалучэнне «Ch», якое спарадкавана паміж літарамі «H» і «I» і перадае гук, падобны на нямецкі гук «Ch» ці беларускі гук «Х». «Ch» лічыцца адной літарай — у некаторых крыжаванках гэта літараспалучэнне займае толькі адзін квадрат, а ў некаторых выпадках вертыкальнага пісьма (як на шыльдах), яно застаецца разам. Перавага сімвала «Ch», заключанага ў адной клетцы ў крыжаванках некалькі зменшылася з шырокім распаўсюджваннем камп’ютараў у Чэхіі.
Для пазначэння доўгіх галосных гукаў у чэшскім алфавіце ўжываецца акут (чэшск.: čárka) (літары Á, É, Í, Ó, Ú, Ý) і літара Ů. Гэтыя літары маюць такі ж парадак у алфавіце, як і іх недыякрытычныя «калегі». Калі няма ніякай розніцы, акрамя акцэнтуацыі, дыякрытычныя літары павінны быць адсартаваны пасля звычайных. Знак «гачэк» (чэшск.: Háček) (ˇ) указвае на гістарычную палаталізацыю базавай літары. Літары Č, Ř, Š и Ž у наш час уяўляюць сабой постальвеалярныя зычныя размяшчаюцца ў алфавіце да адпаведных ім базавых літар, у той час як Ď, Ň, Ť з'яўляюцца палатальнымі зычнымі і знаходзяцца ў такім жа алфавітным парадку, як іх недыякрытычныя «калегі».
Алфавітная табліца
[правіць | правіць зыходнік]Літара | Назва | Вымаўленне (IPA) | Алафоны |
---|---|---|---|
A a | а (á) | [a] | |
Á á | доўгая а (dlouhé á) | [a:] | |
B b | бэ (bé) | [b] | [p] |
C c | цэ (cé) | [ts] | [dz] |
Č č | чэ (čé) | [tʃ] | [dʒ] |
D d | дэ (dé) | [d] | [t] |
Ď ď | дзе (ďé) | [ɟ] | [c] |
E e | э (é) | [ɛ] | |
É é | э доўгая (dlouhé é) | [ɛ:] | |
Ě ě | е (ije) | [ɛ, jɛ] | |
F f | эф (ef) | [f] | |
G g | гэ (gé) | [g] | [k] |
H h | ѓа (há) | [ɦ] | [x], příp. [[neznělá glotální frikativa|[h]]] |
Ch ch | ха (chá) | [x] | [ɣ] nebo [[znělá glotální frikativa|[ɦ]]] |
I i | і (í) | [ɪ] | |
Í í | і доўгая (dlouhé í) | [i:] | |
J j | йе (jé) | [j] | |
K k | ка (ká) | [k] | [g] |
L l | эл (el) | [l] | |
M m | эм (em) | [m] | [ɱ] |
N n | эн (en) | [n] | [ŋ] |
Ň ň | энь (eň) | [ɲ] | |
O o | о (ó) | [o] | |
Ó ó | о доўгая (dlouhé ó) | [o:] | |
P p | пэ (pé) | [p] | [b] |
Q q | квэ (kvé) | [kv] | |
R r | эр (er) | [r] | |
Ř ř | эрж (eř) | [r̝] | [r̝°] |
S s | эс (es) | [s] | [z] |
Š š | эш (eš) | [ʃ] | [ʒ] |
T t | тэ (té) | [t] | [d] |
Ť ť | це (ťé) | [c] | [ɟ] |
U u | у (ú) | [ʊ] | |
Ú ú | у доўгая (dlouhé ú) | [u:] | |
Ů ů | у з кружком (ů s kroužkem) | [u:] | |
V v | вэ (vé) | [v] | [f] |
W w | падвойная вэ (dvojité vé) | [v] | [f] |
X x | ікс (iks) | [ks] | [gz] |
Y y | іпсілон (ypsilon) | [ɪ] | |
Ý ý | іпсілон доўгі (dlouhé ypsilon) | [i:] | |
Z z | зэт (zet) | [z] | [s] |
Ž ž | жэт (žet) | [ʒ] | [ʃ] |
Літара ě пазначае той жа гук, што і e, а літара y — той жа гук, што і i; аднак ě і i у пэўных выпадках пазначаюць таксама змену чытання папярэдняга зычнага.
Камп'ютарныя кадзіроўкі
[правіць | правіць зыходнік]У праграмаванні для чэшскага алфавіта існуюць розныя стандарты кадзіравання, некаторыя з іх:
- ISO 8859-2
- Microsoft Windows code page 1250
- CP852
- Кадзіраванне Каменіцкі на ранніх DOS-мадэлях камп'ютараў і ў Фіданет[1].
- Юнікод
Гл. таксама
[правіць | правіць зыходнік]Зноскі
- ↑ Падрабязнасці гл. www.cestina.cz (чэшск.)
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- Чэшская мова
- FAQ па чэшскай кадыроўцы Архівавана 29 жніўня 2006. і спіс вядомых кадыровак (чэшск.)