Перайсці да зместу

Шашачніца Аталія

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Шашачніца Аталія
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Melitaea athalia Rottemburg, 1775

Сінонімы
  • Melitaea neglecta Pfau, 1962
  • Mellicta athalia (Rottemburg, 1775)
  • Mellicta neglecta Pfau, 1962

Сістэматыка
на Віківідах

Выявы
на Вікісховішчы

Шашачніца Аталія (Melitaea athalia) — від дзённых матылькоў роду Melitaea сямейства Німфаліды (Nymphalidae).

Размах крылаў 39-47 мм.

Распаўсюджанне

[правіць | правіць зыходнік]

Від распаўсюджаны па ўсім палеарктычным рэгіёне, за выключэннем самых паўночных тэрыторый і Паўночнай Афрыкі. У Цэнтральнай Еўропе, асабліва ў Вялікабрытаніі і Германіі, пад уздзеяннем антрапагенных фактараў, папуляцыя гэтага віду пастаянна скарачаецца, але ў глабальным маштабе яна ў цэлым стабільная.

Самкі адкладаюць яйкі партыямі на кармавыя расліны ў сярэднім па 15 штук у групе, у агульнай складанасці адна жаночая асобіна можа адкласці да 150 яек. Яйкі маюць сферычную, трохі авальную форму з плоскім аснаваннем, дыяметр каля 0,5 мм. У першыя дні пасля адкладкі афарбоўка яек можа вар'іравацца ад цёмных да бледных тонаў жоўтага, а за некалькі дзён да вылуплення вусеняў колер яек набывае цёмна-шэрую афарбоўку. Працягласць паспявання яек складае 2-3 тыдні.

Вусені з'яўляюцца ў пачатку вясны. Даўжыня дарослага вусеня 22-25 мм. Афарбоўка цела ў асноўным чорная з дробнымі бледна-шэрымі плямамі, і шыпападобнымі нарастамі бледна-жоўта-аранжавага колеру. Вусені аддаюць перавагу адзіночнаму спосабу жыцця, і толькі зрэдку канцэнтруюцца невялікімі групамі па 15-20 асобін на адной расліне.

Даўжыня цалкам сфармаванай кукалкі 12.4—12.8 см. Афарбоўка белая з чорнымі і памяранцава-карычневымі плямамі. Кукалкі звычайна размешчаны блізка да зямлі або пад апалым лісцем.

Матылі лётаюць з сярэдзіны мая па жнівень, але істотны ўплыў на працягласць перыяду лета аказвае геаграфічнае размяшчэнне месца пражывання.

Асяроддзе пражывання

[правіць | правіць зыходнік]

У асноўным аддаюць перавагу мясцовасцям з багатай і разнастайнай травяністай расліннасцю, напрыклад, лугам, пашам, але таксама сустракаюцца ў месцах з наяўнасцю хмызняку і маладога парасніку лесу.

Кармавыя расліны

[правіць | правіць зыходнік]

Рацыён вусеняў гэтага віду шмат у чым залежыць ад геаграфічнага размяшчэння ўчастка арэала. У краінах Еўропы гэта:

Від уключае ў сябе наступныя падвіды[1]:

  • Melitaea athalia athalia (Rottemburg, 1775) — шырока распаўсюджаны ў Еўропе, на Каўказе, у Закаўказзі і і Заходняй Сібіры[2]
  • Melitaea athalia baikalensis (Bremer, 1861) — з поўдня Сібіры да Амура
  • Melitaea athalia celadussa (Fruhstorfer, 1910)
  • Melitaea athalia dictynnoides (Hormuzaki, 1898) — Паўднёва-Заходняя Еўропа
  • Melitaea athalia hyperborea Dubatolov, 1997 — Магадан і Камчатка
  • Melitaea athalia lucifuga (Fruhstorfer, 1917) — Паўднёва-Усходняя Еўропа
  • Melitaea athalia norvegica (Aurivillius, 1888) — Утс'ёкі  (руск.)
  • Melitaea athalia reticulata Higgins, 1955 — Алтай


Melitaea athalia celadussa

Зноскі

  1. ftp.fi.xemacs.org(недаступная спасылка)
  2. .