Перайсці да зместу

Эстонскі ўніверсітэт прыродазнаўчых навук

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Эстонскі ўніверсітэт прыродазнаўчых навук
Выява лагатыпа

Заснаваны 1951
Краіна
Сайт emu.ee
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Эстонскі ўніверсітэт прыродазнаўчых навук (эст.: Eesti Maaülikool, EMÜ) — універсітэт, размешчаны ў Тарту, Эстонія, былы Эстонскі сельскагаспадарчы ўніверсітэт, які быў створаны ў 1951 годзе і рэарганізаваны ў лістападзе 2005 года.

Эстонскі ўніверсітэт прыродазнаўчых навук, па ўласнай заяве, з’яўляецца адзіным універсітэтам у Эстоніі, прыярытэты якога ў навуковай дзейнасці забяспечваюць устойлівае развіццё прыродных рэсурсаў, неабходных для існавання чалавека, а таксама захаванне спадчыны і асяроддзя пражывання. Універсітэт з’яўляецца цэнтрам даследаванняў і распрацовак у такіх галінах, як сельская гаспадарка, лясная гаспадарка, жывёлагадоўля, ветэрынарыя, сельскае жыццё і эканоміка, харчовая навука і экалагічна чыстыя тэхналогіі. Універсітэт з’яўляецца членам універсітэцкай сеткі BOVA.

У 2009 годзе ва ўніверсітэце вучыліся 4704 студэнты, працавалі 983 супрацоўнікі, сярод іх 228 выкладчыкаў і 159 даследчыкаў[1].

Універсітэт уваходзіць у лік 100 лепшых універсітэтаў свету ў галіне сельскай і лясной гаспадаркі[2].

Біялагічная станцыя Пухту

Навучанне і даследаванні праводзяцца ў пяці інстытутах:

  • Інстытут сельскагаспадарчых і экалагічных навук
  • Інстытут ветэрынарнай медыцыны і навук пра жывёл
  • Інстытут лясной і сельскай тэхнікі
  • Тэхналагічны інстытут
  • Інстытут эканомікі і сацыяльных навук
Сядзіба Тэхтверэ, частка ўніверсітэта

Карані ўніверсітэта ляжаць у сельскагаспадарчай і лясной адукацыі і даследаваннях, якія праводзіліся ў Тартускім універсітэце. На ўрачыстым адкрыцці ўніверсітэта ў 1632 годзе шведскі канцлер і практычны заснавальнік універсітэта Ёхан Скайтэ заявіў, што жадае, каб «нават сяляне гэтай краіны маглі атрымаць сваю долю вадапойных крыніц адукацыйнага багацця». Гэта заява лічыцца пачаткам сельскагаспадарчай адукацыі ў Эстоніі.

Пасля аднаўлення Тартускага ўніверсітэта ў 1802 годзе пры прафесары Ёгане Вільгельме Краўзе была заснавана кафедра сельскай гаспадаркі. Першапачаткова аграномію выкладалі на філасофскім факультэце, пазней на фізіка-матэматычным. Гэтая школа была добра вядомая ў Еўропе і Расіі. Калі ў 1919 годзе Тарту адкрыўся як эстонскі ўніверсітэт, тады быў заснаваны сельскагаспадарчы факультэт, які складаўся з кафедраў аграноміі і лясной гаспадаркі. Факультэту належалі эксперыментальныя станцыі і пробныя ўчасткі, дзе студэнты маглі б займацца даследчай працай. На базе старэйшага Тартускага ветэрынарнага інстытута быў заснаваны факультэт ветэрынарных навук. Гэтыя два факультэты ў 1951 годзе склалі ядро незалежнага ўніверсітэта — Эстонскай сельскагаспадарчай акадэміі.

Універсітэцкі ансамбль народнага танца Тарбату

Эстонская сельскагаспадарчая акадэмія непасрэдна падпарадкоўвалася Міністэрству сельскай гаспадаркі Савецкага Саюза і рыхтавала спецыялістаў у розных галінах сельскай гаспадаркі — ад аграномаў і жывёлаводаў да спецыялістаў па электрыфікацыі буйных ферм. Праца працягвалася да канца 1980-х гадоў.

Пасля аднаўлення незалежнасці Эстоніі ў 1991 годзе Акадэмія была перайменавана ў Эстонскі сельскагаспадарчы ўніверсітэт, і ўстанова была рэарганізавана ў адпаведнасці з кардынальнымі зменамі ў сельскай і лясной гаспадарцы Эстоніі (напрыклад, скасаванне калгасаў і саўгасаў). Былі прыняты новыя спецыяльнасці, такія як ахова навакольнага асяроддзя, ландшафтная архітэктура, вытворчасць і збыт сельскагаспадарчай прадукцыі, ахова і захаванне ландшафту, прыкладная гідрабіялогія, эканоміка навакольнага асяроддзя і кіраванне прыроднымі рэсурсамі.

У канцы 2004 года ва ўніверсітэце было шэсць факультэтаў (аграноміі, сельскагаспадарчага машынабудавання, эканомікі і сацыяльных навук, лясной гаспадаркі, сельскай тэхнікі і ветэрынарных навук) і восем інстытутаў (Эстонскі аграбіяцэнтр, Эстонскі даследчы інстытут біятэхналогій раслін EVIKA, Інстытут даследаванняў лесу, Інстытут навук пра жывёл, Інстытут аховы навакольнага асяроддзя, Інстытут эксперыментальнай біялогіі, Інстытут заалогіі і батанікі і Інстытут садаводства Полі).

Аднак універсітэт заўсёды знаходзіўся ў падвешаным стане, не ў апошнюю чаргу пад уплывам еўрапеізацыі пасля ўступлення Эстоніі ў Еўрапейскі Саюз у 2004 годзе. Такім чынам, у тым жа годзе была праведзена змена назвы на Эстонскі ўніверсітэт прыродазнаўчых навук і пераарыентацыя, накіраваная на гарантаванне выжывання ўстановы ў бліжэйшыя часы.

Зноскі