Яніс Чакстэ

Яніс Чакстэ лат.: Jānis Čakste
1-ы Прэзідэнт Латвіі
14 лістапада 1922 — 14 сакавіка 1927
Папярэднік:	пасада заснавана
Пераемнік:	Густаус Зэмгалс
1-ы Старшыня Народнага Савета Латвіі
17 лістапада 1918 — 1 мая 1920
Папярэднік:	пасада заснавана
Пераемнік:	пасада скасавана
1-ы Старшыня Устаноўчага сходу Латвіі
1 мая 1920 — 7 лістапада 1922
Папярэднік:	пасада заснавана
Пераемнік:	пасада скасавана
Партыя:	Сялянскі Саюз Латвіі, Партыя Дэмакратычнага Цэнтра
Адукацыя:	Moscow Imperial University, Faculty of Law[d] (1886) Academia Petrina[d]
Прафесія:	Юрыст
Дзейнасць:	палітык, адвакат
Месца працы:	Латвійскі ўніверсітэт
Член у:	Latvian Literary Society[d]
Нараджэнне:	14 верасня 1859(1859-09-14) Ліелсесаўская воласць, Добленскі павет, Курляндская губерня, Расійская імперыя Латвія
Смерць:	14 сакавіка 1927(1927-03-14) (67 гадоў) Рыга, Латвія
Пахаванне:	Лясныя могілкі[d]
Дзеці:	Mintauts Čakste[d] і Konstantīns Čakste[d]
Аўтограф:
Узнагароды:

Яніс Чакстэ (латыш. Jānis Čakste; 14 верасня 1859 — 14 сакавіка 1927) — першы прэзідэнт Латвійскай Рэспублікі.

Палітычная дзейнасць

У студзені 1919 года на чале латвійскай дэлегацыі наведвае Лондан і парыжскую мірную канферэнцыю. 1 мая 1920 года адкрывае першае пасяджэнне Канстытуцыйнага сходу. Прымае ўдзел у выбарах яго старшыні. Атрымлівае 83 галасы, тады як Яніс Райніс — толькі 48.

14 лістапада 1922 г. Сейм абірае Чакстэ першым прэзідэнтам Латвіі (92 дэпутата — «за», 6 устрымаліся) як адзінага кандыдата. 6 лістапада 1925 г. ён абіраецца паўторна. За час прэзідэнцтва абвясціў 402 закона. Ліберальным быў закон аб адукацыі, які абавязваў дзяржаву і самакіраванне ствараць столькі школ нацменшасцей, колькі неабходна. Памілаваў 549 чалавек. З 14 лістапада 1919 года — дацэнт Латвійскага ўніверсітэта, 28 верасня 1924 года атрымаў ступень Dr. iur. honoris causa. З 1921 года чытаў лекцыі і на афіцэрскіх курсах.

14 сакавіка 1927 г. памёр. Пахаваны на Лясным могілках у Рызе.

У 2003 годзе ў Елгаве ўсталяваны помнік, а ў сталіцы імем Чакстэ названая вуліца.