Карліс Улманіс

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Карліс Улманіс
лат.: Kārlis Ulmanis
1-ы прэм’ер-міністр Латвіі
19 лістапада 1918 — 18 чэрвеня 1921
Пераемнік Зігфрыд Мееровіц
1-ы прэм’ер-міністр Латвіі
24 снежня 1925 — 6 мая 1926
1-ы прэм’ер-міністр Латвіі
27 сакавіка 1931 — 5 снежня 1931
1-ы прэм’ер-міністр Латвіі
17 сакавіка 1934 — 20 чэрвеня 1940
4-ы прэзідэнт Латвіі
11 красавіка 1936 — 21 ліпеня 1940
Папярэднік Альбертс Квіесіс
Пераемнік Аўгустс Кірхенштэйнс
Нараджэнне 4 верасня 1877(1877-09-04)[1][2][…]
Смерць 20 верасня 1942(1942-09-20)[2][3][…] (65 гадоў)
Месца пахавання
Імя пры нараджэнні лат.: Kārlis Augusts Vilhelms Ulmanis
Партыя
Член у
Адукацыя
Дзейнасць палітык, дыпламат
Аўтограф Выява аўтографа
Узнагароды
кавалер Вялікага крыжа ордэна Ганаровага легіёна кавалер ордэна Ганаровага Легіёна ордэн Белай зоркі на ланцугу крыж Свабоды кавалер Вялікага крыжа ордэна Святога Олафа Вялікі крыж ордэна Трох зорак ваенны ордэн Лачплэсіса Order of Viesturs Крыж Прызнання ордэн Белага льва Knight Grand Cross of the Order of Pius IX‎ Вялікая стужка ордэна Леапольда I Grand Cross of the Order of the Crown Grand Cross of the Order of the White Rose of Finland Order of the Polar Star - Commander's Grand Cross Grand Cross of the Order of Vasa кавалер Вялікага крыжа ордэна Адраджэння Польшчы Grand Cross with collar of the Order of Vytautas the Great кавалер Вялікага крыжа ордэна Святых Маўрыкія і Лазара кавалер Вялікага крыжа ордэна Кароны Італіі ордэн Белага арла 1st Class of the Order of the Cross of the Eagle
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Карліс Улманіс (лат.: Kārlis Augusts Vilhelms Ulmanis; 23 жніўня (4 верасня) 1877 — 20 верасня 1942) — латвійскі палітычны і дзяржаўны дзеяч. Прэзідэнт Латвіі ў 1934—1940 гадах.

Вучыўся ў Лейпцыгскім сельскагаспадарчым інстытуце (Германія) і ўніверсітэце Небраскі (ЗША); аграном. У 1913 вярнуўся ў Латвію. У 1917 намеснік камісара Часовага ўрада Ліфляндскай губерні. Адзін з заснавальнікаў і лідараў партыі Латвійскі сялянскі саюз (красавік 1917). У лістападзе 1918 — чэрвені 1921 старшыня Часовага ўрада Латвіі. Прэм’ер-міністр (у 1925—26, 1931, сакавік 1934 — чэрвень 1940) і міністр (у 1926, 1931, 1934—36) замежных спраў Латвіі. У маі 1934 ажыццявіў дзяржаўны пераварот і стаў дыктатарам, з красавіка 1936 прэзідэнт Латвіі. Падазрона ставіўся да нацыянальна-культурнага жыцця беларусаў Латвіі.

У ліпені 1940 года ва ўмовах далучэння Латвіі да СССР адхілены ад улады, дэпарціраваны. Памёр 20 верасня 1942 года ў турме г. Краснаводск (Туркменская ССР).

Зноскі

  1. ↑ Karlis Ulmanis // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. ↑ а б Kārlis Ulmanis // Brockhaus Enzyklopädie / Hrsg.: Bibliographisches Institut & F. A. Brockhaus, Wissen Media Verlag Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. ↑ Kārlis Ulmanis // Store norske leksikon — 1978. — ISSN 2464-1480

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Ульманіс // БЭ ў 18 т. Т. 16. Мн., 2003.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Карліс_Улманіс&oldid=4557080"