Перайсці да зместу

Шчаўевая кіслата

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Версія ад 18:46, 10 ліпеня 2023, аўтар VladimirZhV (размовы | уклад) (дапаўненне, вікіфікацыя)
Шчаўевая кіслата
Выява хімічнай структуры
Выява малекулярнай мадэлі
Агульныя
Хім. формула C₂H₂O₄
Тэрмічныя ўласцівасці
Класіфікацыя
Рэг. нумар CAS 144-62-7
PubChem 971; 3819775; 18676629
Рэг. нумар EINECS 205-634-3
SMILES
RTECS RO2450000
ChemSpider 946

Шчаўевая кіслата[1] НООССООН — двухасноўная лімітавая карбонавая кіслата. Належыць да моцных арганічных кіслот. Валодае ўсімі хімічнымі ўласцівасцямі, характэрнымі для карбонавых кіслот. Солі і эфіры шчаўевай кіслаты называюцца аксалатамі.

Бясколерныя крышталі, якія добра раствараюцца ў вадзе.

У прыродзе змяшчаецца ў шчаўі, кісліцы, карамболі, шпінаце і некаторых іншых раслінах у вольным выглядзе і ў выглядзе аксалатаў калію і кальцыю. Упершыню шчаўевая кіслата сінтэзавана ў 1824 годзе нямецкім хімікам Фрыдрыхам Вёлерам з дыцыяну.

Атрутная, асабліва яе дыхлорангідрыд — аксалілхларыд[1].

Выкарыстанне

Шчаўевая кіслата выкарыстоўваецца ў якасці пратравы пры фарбаванні, для адбельвання саломы, вырабу чарніла, арэхавага і чырвонага дрэва, паліроўкі металаў, ачысткі ўрану ў аналітычнай хіміі[1].

Гл. таксама

Заўвагі

Літаратура

Спасылкі

  1. а б в Хімічны слоўнік навучэнца 2003.