Поліцукрыды
Поліцукры́ды (або гліка́ны[1]) — адносна складаныя вугляводы, палімеры монацукрыдаў (такіх як глюкоза або цукроза) ці іх вытворных (напрыклад, амінацукрыдаў). Поліцукрыды маюць вялікую малекулярную вагу, часам — разгалінаваную структуру. Яны звычайна аморфныя, нерасстваральныя ў вадзе, ня маюць характэрнага для монацукрыдаў салодкага смаку.
Поліцукрыды, вытворныя ад аднаго тыпу монацукрыдаў, называюцца гомаполіцукрыдамі (гомагліканамі), а болей за аднаго тыпу монацукрыдаў —гетэраполіцукрыдамі (гетэрагліканамі).
Агульная формула поліцукрыдаў — звычайна Cn(H20)n − 1, дзе n — даволі вялікі лік, 200-500.
Прыкладамі поліцукрыдаў з'яўляюцца цэлюлоза, крухмал, глікаген, хіцін.
Зноскі
- ↑ Поліцукрыды або гліканы ў адпаведнасці з БЭ ў 18 тамах. Т.12., Мн., 2001, С.479.
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Поліцукрыды
 | |
|---|---|
| Агульныя | |
| Геаметрыя | |
| Пентозы | |
| Гексозы | |
| Дыцукрыды | |
| Поліцукрыды | |
| Глікозамінагліканы | |