Хведар Жычка

Хведар Жычка
Хведар Жычка
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	20 сакавіка 1927
Месца нараджэння	Марс[d], Жлобінскі раён, Бабруйская акруга, БССР, СССР;
Дата смерці	25 ліпеня 2007 (80 гадоў)
Месца смерці	Мінск, Беларусь;
Пахаванне	могілкі Калодзішчы;
Грамадзянства	Беларусь;
Альма-матар	Літаратурны інстытут імя А. М. Горкага;
Месца працы	Літаратура і мастацтва; Мастацкая літаратура; Чырвоная змена; Раніца; Бярозка; Беларусь;
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	перакладчык, пісьменнік, паэт
Мова твораў	беларуская
Грамадская дзейнасць
Партыя	КПСС;
Член у	Саюз беларускіх пісьменнікаў;
Узнагароды

Хве́дар Дзмітрыевіч Жы́чка (20 сакавіка 1927, пас. Марс (у 1962 годзе зліўся з в. Гелін), Жлобінскі раён, Гомельская вобласць — 25 ліпеня 2007, Мінск) — беларускі пісьменнік, перакладчык.

Біяграфічныя звесткі

Нарадзіўся ў сялянскай сям’і. У 1944-51 г. служыў на Балтыйскім Ваенна-Марскім Флоце, удзельнік Вялікай Айчыннай вайны^[1].

Потым працаваў літработнікам у рэдакцыях газет «Чырвоная змена», «Піянер Беларусі», адказным сакратаром рэдакцыі часопіса «Бярозка»^[1].

У 1959 г. скончыў Літаратурны інстытут у Маскве. Быў рэдактарам, загадчыкам рэдакцыі выдавецтва «Беларусь», галоўным рэдактарам газеты «Літаратуры і мастацтва» (1972—1976). З 1976 года — старшы рэдактар выдавецтва «Мастацкая літаратура»^[1].

Член Саюза пісьменнікаў СССР з 1960 г^[1].

Памёр 25 ліпеня 2007 года ў Мінску. Пахаваны на могілках «Калодзішчы» пад Мінскам^[1].

Творчасць

Дэбютаваў вершам у 1947 г. (часопіс «Полымя»). Аўтар зборнікаў паэзіі «Стой на вахце, сэрца» (1961), «Росныя лілеі» (1965), «Настой» (1968), «Абеліск» (1973), «Абавязак» (1979), «Карэц калодзежнай вады» (вершы і паэмы, 1984), «Абрус» (1985), «Абдымкі сонца» (1988) і паэмы «Партызанскі праспект» (1975)^[1].

У сааўтарстве з П. Беразняком напісаў кнігі апавяданняў і фельетонаў «Сукенка ў крапінку» (1956) і «Лясныя страхі» (1959). У вострасюжэтных апавяданнях і аповесцях для дзяцей раскрывае сталенне характару юнага героя: "Каштанавы «Масквіч» (1959), «Піфагоравы штаны» (1961), «Зброю бяруць сыны» (1964), «Зорачка-пяцёрачка» (1965), «Дзе растуць бяссмертнікі» (1967), «Дзень будзе ясны» (1981). Выйшлі зборнікі апавяданняў «Паспелі суніцы» (1966), «Букет вяргіняў» (1970), навукова-папулярныя нарысы «Мая вуліца» (1970), «Мы па вуліцы ідзём» (з І. Чыжэўскім, 1973), «Старонкі піянерскай гісторыі» (1975), зборнік вершаў «Сонца скача па траве» (1989). У 1977 г. выдаў зборнік гумарэсак «Спагадлівыя людзі». У 2014 годзе асобнай кнігай выйшла аповесць «Косць твая і плоць твая»^[1].

Пераклаў творы чэшскіх, украінскіх, славацкіх, польскіх аўтараў. У яго перакладзе на беларускую мову выйшлі кнігі Т. Масэнкі «Казка нашага лесу» (1962), М. Алейніка «Леся» (з В. Крайко, 1967) і «Жылюкі» (1983), Л. Украінкі «Лясная песня» (1971), Б. Ногейла «Паводка» (1977), В. Нэзвала «Васількі і гарады» (1986). Выдаў зборнік выбраных паэтычных перакладаў «Вокны ў сад» (1987). Склаў анталогію сучаснай чэшскай паэзіі «Высокае неба» (1980)^[1].

Дакументы з асабістага архіва захоўваюцца ў Беларускім дзяржаўным архіве-музеі літаратуры і мастацтва (фонд 194)^[1].

Узнагароды і прэміі

Узнагароджаны ордэнам «Знак Пашаны» і медалямі^[1].
Лаўрэат Літаратурнай прэміі імя Віцезслава Нэзвала (1983) за пераклады і прапаганду чэшскай і славацкай паэзіі.
Узнагароджаны Дыпломам і медалём Славацкага літаратурнага фонду (1984)^[1].

Зноскі

↑ ^а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё ^ж ^з ^і ^к Жычка Хведар – Белліт (бел.) (21 кастрычніка 2023). Праверана 31 снежня 2023.

Літаратура

Беларускія пісьменнікі: 1917—1990 / Уклад.: А. Гардзіцкі. — Мн.: Мастацкая літаратура, 1994. ISBN 5-340-00709-X

[:0-1] а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё ^ж ^з ^і ^к Жычка Хведар – Белліт (бел.) (21 кастрычніка 2023). Праверана 31 снежня 2023.

[1]