Іл-20

Іл-20
Тып	наземны разведчык[d] і Іл-18[d]
Распрацоўшчык	Авіяцыйны комлекс імя С. У. Ільюшына[d]
Вытворца	Q4192911?
Першы палёт	21 сакавіка 1968
Пачатак эксплуатацыі	1969
Эксплуатанты	Ваенна-паветраныя сілы СССР
Адзінак выраблена	20
Базавая мадэль	Іл-18[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Іл-20 (па кадыфікацыі NATO: Coot — «Лысуха») — савецкі самалёт радыёэлектроннай разведкі і радыёэлектроннай барацьбы, створаны на базе Іл-18. Ён лічыцца першым у Савецкім Саюзе самалётам разведвальнага тыпу.

Гісторыя

Першы палёт адбыўся 21 сакавіка 1968 года. У 1969 годзе быў завершаны цыкл выпрабаванняў.

Да 1974 года серыйна Іл-20 (уключаючы яго мадыфікацыі) вырабляўся на Маскоўскім авіяцыйным авіязаводзе «Сцяг Працы». Частка самалётаў была перабудавана з Іл-18Д.

Іл-20 не паступалі на ўзбраенне ніякіх авіяцыйных разведвальных або іншых падраздзяленняў УС СССР, а наўпрост замыкаліся на штаб флоту або акругі, г. зн. лічыліся ў часцях цэнтральнага падпарадкавання. Перыядычна самалёты выконвалі разведвальныя палёты (напрыклад, для разведкі ўздоўж памежнай паласы і дзяржаўнай мяжы), удзельнічалі ў розных вучэннях. Пасля ў выніку фізічнага і маральнага старэння разведапаратуры самалёты, якія засталіся ў страі, былі перароблены пад транспартна-пасажырскія і ўжываліся для перавозак грузаў і асабістага складу.

Апісанне

Наперадзе пасажырскай кабіны ўсталявана станцыя радыётэхнічнай разведкі і фотаапараты аэрафотаздымкі. Антэна радыёлакацыйнай станцыі знаходзіцца ў падфюзеляжнай гандоле. Таксама на Іл-20 усталявана станцыя дэталёвай радыётэхнічнай разведкі і апаратура радыёперахопу. У сярэдняй і пярэдняй частцы пасажырскай кабіны размяшчаюцца крэслы для шасці аператараў радыётэхнічных сістэм. Іл-20 адрозніваецца ад зыходнага самалёта меншай палётнай вагой, магутным рухавіком АІ-20М і павялічанай да 5,4 тыс. км далёкасцю палёту.

Начальнік бартавога разведвальнага комплекса (БРК) узначальвае аператарскі склад. Лётны экіпаж складаецца з пяці чалавек. Пакой адпачынку з простымі здвоенымі пасажырскімі крэсламі, гардэроб, буфет і туалет абсталяваны ў хвасце самалёта.

Характарыстыкі

Параметры	Значэнне
Размах крыла, м	37.42
Даўжыня самалёта, м	35.90
Вышыня самалёта, м	10.17
Плошча крыла, м²	140.60
Маса пустога самалёта, кг	33760
Максімальная ўзлётная маса, кг	64000
Тып рухавіка	4 ТВД АІ-20М
Магутнасць, к. с.	4х4250
Максімальная хуткасць, км/г	675
Крэйсерская хуткасць, км/г	620
Практычная далёкасць, км	6200
Практычная столь, м	10000
Экіпаж, чал	13

Мадыфікацыі

• Іл-18Д «Ігла» — самалёт радыётэхнічнай разведкі, трансфармавана адна машына.
• Іл-20М – самалёт радыётэхнічнай разведкі. Было выраблена дваццаць машын.
• Іл-18РТЛ – самалётны вымяральны пункт, прызначаны для выпрабаванняў ракетнай тэхнікі. Пераабсталявана адна машына.
• Іл-20М1 — машына з удасканаленым комплексам радыётэхнічнай разведкі.
• Іл-22 – паветраны камандны пункт, які мае спецсувязь. Пабудавана 14 самалётаў. У АКБ Мясішчава праводзілася мадэрнізацыя.
• Іл-20РТ — самалётны вымяральны пункт, прызначаны для выпрабаванняў ракетнай тэхнікі. Выраблена чатыры машыны.
• Іл-22М-11 — далейшая мадыфікацыя. Зрабілі 21 машыну.
• Іл-22М-15 — апошняя мадыфікацыя. Выпусцілі адзін самалёт, які дастаўся Казахстану пасля развалу СССР.

Эксплуатанты

Былыя эксплуатанты

• СССР
• Казахстан

Дзеючыя эксплуатанты

• Расія (станам на 2016 год)
  • Марская авіяцыя Расійскай Федэрацыі — 2 Іл-20РТ і 2 Іл-22.
  • Паветрана-касмічныя сілы Расійскай Федэрацыі — 15 Іл-20М, 5 Іл-22 і 12 Іл-22М і 5 Іл-22.

Катастрофы

• Катастрофа Іл-20 у Сірыі (17 верасня 2018): у 27 км на захад ад горада Баніяс самалёт ПКС РФ са складу авіяцыйнай групы ПКС Расіі ў Сірыі быў выпадкова збіты СПА саюзнікаў, у выніку чаго загінула 15 чалавек.

Літаратура

• The Military Balance 2016, p. 193—195.
• Ильюшин Ил-20 // AVIA.PRO, 8 красавіка 2018.

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Іл-20