Леанід Мікалаевіч Андрэеў

Леанід Мікалаевіч Андрэеў (9 (21) жніўня 1871, Арол, Расійская імперыя — 12 верасня 1919, Нейвола, Фінляндыя) — рускі пісьменнік. Прадстаўнік Сярэбранага веку рускай літаратуры. Лічыцца пачынальнікам рускага экспрэсіянізму.

Андрэеў у 1910 годзе

Біяграфія

Дзяцінства

Нарадзіўся ў Арле ў не вельмі забяспечанай сям'і каморніка-таксатара Мікалая Іванавіча Андрэева ​​(1847—1889) і Анастасіі Мікалаеўны Андрэевай (Пацкоўскай) — дачкі збяднелага польскага памешчыка . Ужо ў дзяцінстве выяўляў цікавасць да чытання. Вучыўся ў Арлоўскай класічнай гімназіі (1882 — 1891) . Захапляўся творчасцю Шапенгаўэра і Гартмана.

Юнацтва

Юнацкая ўражлівасць і развітае ўяўленне некалькі разоў падахвочвалі яго на безразважныя ўчынкі: ва ўзросце 17 гадоў вырашыў выпрабаваць сілу волі і лёг паміж рэек перад надыходзячым паравозам , але застаўся цэлы.

Скончыўшы гімназію, Андрэеў паступіў на юрыдычны факультэт Пецярбургскага ўніверсітэта; пасля смерці бацькі матэрыяльнае становішча яго сям'і пагоршылася, а сам Андрэеў пачаў злоўжываць алкаголем. Некаторы час Андрэеву даводзілася нават галадаць. У Пецярбурге спрабаваў пісаць свае першыя апавяданні, аднак з рэдакцыі, як Андрэеў узгадвае ў сваіх мемуарах, іх вярнулі са смехам. Адлічаны за нявыплату, ён паступіў на юрыдычны факультэт Маскоўскага ўніверсітэта. У Маскве, па словах самога Андрэева​​: «матэрыяльна жылося лепш: дапамагалі таварышы і камітэт».

Л. Андрэеў. Партрэт працы І. Рэпіна (1904)

У 1894 г., пасля любоўнай няўдачы, Андрэеў спрабаваў скончыць жыццё самагубствам. Наступствам няўдалага стрэлу было царкоўнае пакаянне і парок сэрца, які і выклікаў пасля смерць пісьменніка. Пасля гэтага выпадку Леанід Андрэеў зноў быў вымушаны бедаваць: цяпер яму неабходна было карміць маці, сваіх сясцёр і братоў, якія перабраліся ў Маскву. Перабіваўся выпадковымі заробкамі, выкладаннем і маляваннем партрэтаў на заказ. У палітычнай дзейнасці не ўдзельнічаў.

У 1897 паспяхова здаў выпускныя экзамены ва ўніверсітэце, што адкрыла яму дарогу ў адвакатуру, якой ён займаўся аж да 1902 г. У тым жа годзе пачынае сваю журналісцкую дзейнасць у газетах «Маскоўскі веснік» і «Кур'ер». Свае фельетоны ён падпісваў псеўданім ам « James Lynch » . У 1898 г. у « курьера» быў надрукаваны яго першы аповяд: « Баргамот і Гараська » . Паводле слоў Андрэева ​​, аповяд быў перайманнем Дзікенса , аднак маладога аўтара заўважыў Максім Горкі , які і запрасіў Андрэева ​​ў книгоиздательное таварыства «Веды» , якое аб'ядноўвае многіх маладых пісьменнікаў .

Першая руская рэвалюцыя і даваенныя гады

Файл:Leonid andreev - da4a.jpg

Віла « Аванс » , якая належала Л. Андрэеву (не захавалася )

« Самагубства » . Анкета пісьменніка ў часопісе « Новае слова » , 1912 , чэрвень

Сапраўдная слава прыйшла да Андрэеву пасля выдання ў 1901 у яго апавядання « Жылі - Былі » у часопісе «Жыццё» .У 1902 у Андрэеў ажэніцца на А. М. Велигорской - внучатой ​​пляменніцы Тараса Шаўчэнкі . У тым жа годзе становіцца рэдактарам « Кур'ера », вымушаны быў даць паліцыі падпіску аб нявыездзе з-за сваёй сувязі з рэвалюцыйна настроеным студэнцтвам . Дзякуючы дапамозе Максіма Горкага вялікім накладам быў выпушчаны першы том яго твораў . У гэтыя гады абазначылася накіраванасць творчасці і яго літаратурная манера .У 1905 у вітаў Першую рускую рэвалюцыю  ; хаваў у сябе дома хаваліся членаў РСДРП , 10 лютага быў пасаджаны ў турму за тое , што напярэдадні на яго кватэры прайшло таемнае сход ЦК ( 25 лютым выпушчаны пад заклад , унесены Савам Марозавым ) . У гэтым жа годзе ён напіша апавяданне « Губернатар », які стаў водгукам на забойства 17 ЛЮТАГА эсэры І. Каляевым маскоўскага генерал -губернатара вялікага князя Сяргея Аляксандравіча .У 1906 у пісьменнік вымушаны з'ехаць у Нямеччыну , дзе ў яго нараджаецца другі сын , Данііл , які пасля стане пісьменнікам (яго пяру належыць трактат "Ружа Свету  » ) . У снежні таго ж года ад послеродовой гарачкі памірае яго жонка ( пахавана ў Маскве на могілках Навадзевічых манастыра) .Андрэеў з'язджае на Капры ( Італія ), дзе жыве ў Горкага (з снежні 1906 года - да вясны 1907 ) . Пасля пачатку рэакцыі ў [ [ 1907 ] ] у - Андрэеў расчароўваецца ў самой рэвалюцыі . Ён адыходзіць ад рэвалюцыйна настроенага пісьменніцкага асяроддзя Горкага.У 1908 у Андрэеў ажэніцца на А. І. Дзенісевіч ( Карніцкі ) і пераязджае ва ўласны дом у Ваммельсу . На віле « Аванс » ( назва была абрана з-за таго , што дом быў пабудаваны на аванс ад выдаўца ) Леанід Андрэеў піша свае першыя [ [ Драма ( род літаратуры ) | драматычныя ] ] творы .З [ [ 1909 ] ] а актыўна супрацоўнічае з [ [ мадэрн ] ] истскими альманаха выдавецтва « Шыпшына » .=== Першая сусветная вайна , рэвалюцыя 1917 году і смерць пісьменніка ===Пачатак Першай сусьветнай вайны Леанід Андрэеў сустрэў з натхненнем :{ { пачатак цытаты } }« Перамагчы Германію неабходна - гэта пытанне жыцця і смерці не толькі для Расіі - найвялікшага славянскай дзяржавы , усе магчымасці якога наперадзе, але і для еўрапейскіх дзяржаў . < ...> Разгром Германіі будзе разгромам Усееўрапейскай рэакцыі і пачаткам новага цыкла еўрапейскіх рэвалюцый ».{ { канец цытаты | крыніца = Інтэрв'ю газеце " Нью - Ёрк Таймс " , Верасень 1914>} }У час вайны Андрэеў публікуе драму пра вайсковыя падзеі ў Бельгіі ( «Кароль , закон і свабода »). Зрэшты , творы пісьменніка ў той час прысвечаны, галоўным чынам, не вайне , а мяшчанскага побыце , тэме «  маленькага чалавека  » .Пасля [ [ Лютаўская рэвалюцыя 1917 | Лютаўскай рэвалюцыі ]] 1917 а уваходзіў у рэдакцыйны Савет рэакцыйнай газеты «Руская воля » . Кастрычніцкую рэвалюцыю не прыняў. Пасля аддзялення Фінляндыі ад Расеі - апынуўся ў эміграцыі. Апошнія творы пісьменніка прасякнутыя песімізмам і нянавісцю да бальшавіцкай улады (" Дзённік сатаны» , «SOS» ) .== Творчасць, асноўныя ідэі ==[ [ Выява: Leonid andreev - veresaev.jpg | міні | Пісьменнікі Леанід Андрэеў (справа ) і [ [ Вересаев , Вікенцій Вікенцьевіч | Вікенцій Вересаев ] ] . ] ]Першыя творы Леаніда Андрэева ​​, шмат у чым пад уздзеяннем бядотных умоў, у якіх тады знаходзіўся пісьменнік , прасякнутыя крытычным аналізам сучаснага свету ( « Баргамот і Гараська », «Горад »). Аднак яшчэ ў раннім перыядзе творчасці пісьменніка праявіліся яго асноўныя матывы : крайні [ [ скептыцызм ] ] , нявер'е ў чалавечы розум ( «Сцяна », « Жыццё Васіля Фивейского » ) , узнікае захапленне [ [ спірытуалізму ( рэлігія ) | спірытуалізму ] ] і рэлігіяй ( «Юда Іскарыёт »). Апавяданні «Губернатар », «Іван Іванавіч » і п'еса « Да зорак » адлюстроўваюць сімпатыю пісьменніка да рэвалюцыі . Аднак пасля пачатку рэакцыі 1907 Леанід Андрэеў адмовіўся ад усялякіх рэвалюцыйных поглядаў , лічачы , што бунт мас можа прывесці толькі да вялікіх ахвяраў і вялікім пакутам ( гл. « [ [ Аповяд пра сем павешаных ] ] »). У сваім апавяданні "[[ Чырвоны смех ] ] » Андрэеў намаляваў карціну жахаў сучаснай вайны (рэакцыя на [ [ Руска -японская вайна | Руска -японскую вайну ] ] ) . Незадаволенасць яго герояў навакольным светам і парадкамі нязменна выліваецца ў пасіўнасць або [ [ анархія | анархічны ] ] бунт . Перадсмяротныя сачыненні пісьменніка прасякнуты дэпрэсіяй , ідэяй пра радасць ірацыянальных сіл. Нягледзячы на патэтычны настрой твораў , літаратурная мова Андрэева ​​, напорысты і экспрэсіўны , з падкрэсленай [ [ сімвалізм ] ] ам , сустракаў шырокі водгук у мастацкай і інтэлігенцкім асяроддзі дарэвалюцыйнай Расіі. Станоўчыя водгукі аб Андрэева ​​пакінулі Максім Горкі , [ [ Рэрых , Мікалай Канстанцінавіч | Рэрых ] ] , [ [ Рэпін , Ілля Яфімавіч | Рэпін ] ] , [ [ Блок , Аляксандр Аляксандравіч | Блок ] ] , [ [ Чэхаў , Антон Паўлавіч | Чэхаў ] ] і многія іншыя. Творы Андрэева ​​адрознівае рэзкасць кантрастаў , нечаканыя павароты сюжэту , у спалучэнні са схематычна прастатой склада. Леанід Андрэеў прызнаны яркім пісьменнікам Срэбнага стагоддзя рускай літаратуры .

Творы

Апавяданні

1892 — У холадзе і золаце 1898 — Баргамот і Гараська 1898 — З жыцця штабс-капітана Каблукова 1898 — Абарона 1898 — Што бачыла галка 1898 — Алёша-дурачок 1899 — Ангелочек 1899 — Сябар 1899 — Вялікі шлем 1899 — У вокны 1899 — Пецька на дачы 1899 — У Сабуравым 1899 — Моладзь 1899 — Помнік 1900 — Маўчанне 1900 — Аповяд пра Сяргея Пятровіча 1900 — У цёмную даль 1900 — Мімаходам

1900 — Валя 1900 — На рацэ 1900 — Першы ганарар 1900 — Свята 1900 — Выдатнае жыццё для ўваскрослых 1901 — Хлусня 1901 — Жылі-былі 1901 — Бездань 1901 — Буяніха 1901 — Кусака 1901 — Выпадак 1901 — Сцяна 1901 — Іншаземец 1901 — У падвале 1901 — У цягніку 1901 — Гасцінец 1901 — Кніга [1901]] — Набат 1901 — Смех 1902 — У тумане

1902 — Горад 1902 — [[маючым адбыцца крадзеж ( аповяд) | маючым адбыцца крадзеж ] ] 1902 — [[Думка (апавяданне ) | Думка ] ] 1902 — Вясной 1902 — Арыгінальны чалавек 1903 — Вясновыя абяцанні 1903 — На станцыі 1904 — Злодзей 1904 — [[ Чырвоны смех ] ] 1904 — Няма прабачэння 1904 — Прывіды 1905 — Губернатар 1905 — Хрысціяне 1905 — Марсэльеза 1905 — Бэн- Товит 1905 — Так было 1906 — Элеазар 1907 — З аповеду , які ніколі не будзе скончаны 1907 — Цемра 1908 — Іван Іванавіч

1908 — Аповяд пра сем павешаных 1908 — Велікан 1908 — Праклён звера 1908 — Мае запіскі 1909 — Сын чалавечы 1910 — Расказ змеі пра тое , як у яе з'явіліся атрутныя зубы 1910 — Дзень гневу 1910 — Неасцярожнасць 1911 — Правілы дабра 1911 — Іпатаў 1911 — Супакой 1911 — Смерць Гулівера 1911 — Кветка пад нагою 1913 — Зямля 1913 — Ён ( Аповяд невядомага ) 1913 — Палёт 1913 — Зварот 1913 — Нягоднік 1913 — Арэшак 1913 — Фальшывы рубель і добры дзядзька

1913 — Адважны воўк 1914 — Герман і Маргарыта 1914 — Уваскрасенне ўсіх мёртвых 1914 — Канец Джона - Прапаведніка 1914 — Тры ночы ( Сон ) 1914 — Чорт на вяселлі 1915 — Аслы 1915 — Мае анекдоты 1915 — раганосцам 1916 — Два лісты 1916 — Ахвяра 1916 — Чамаданаў 1916 — казюльку

П'есы

• 1906 — Да зорак
• 1907 — Жыццё чалавека
• 1907 — Сава
• 1908 — Цар Голад
• 1909 — Анатэма
• 1909 — Дні нашага жыцця
• 1910 — Анфіса
• 1910 — Gaudeamus
• 1912 — Кацярына Іванаўна
• 1914 — Думка
• 1915 — Той, хто атрымлівае аплявухі

Раманы і аповесці

• 1903 ] [[ Жыццё Васіля Фивейского ] ]
• 1905 ] Губернатар
• 1907 - [ [ Юда Іскарыёт ( аповесць ) | Юда Іскарыёт ] ]
• 1908 - Мае запіскі
• 1911 - Сашка Жегулев
• 1916 - Іга вайны
• 1919 - Дзённік Сатаны

Дзеці

• Вадзім Леанідавіч (1902-1976) - паэт , таварыстваў . дзеяч .* [ [ Андрэеў , Данііл Леанідавіч | Данііл Леанідавіч ] ] (1906-1959) - паэт , празаік , філосаф - містык .
• [ [ Андрэеў , Сава Леанідавіч | Сава Леанідавіч ]] (1909-1970) - мастак , артыст балета.
• [ [ Андрэева ​​, Вера Леанідаўна | Вера Леанідаўна ]] (1910-1986) - празаік , мемуарыст .
• [ [ Андрэеў , Валянцін Леанідавіч | Валянцін Леанідавіч ] ] (1912-1988) - мастак , харэограф , літаратар , перакладчык .

Адрас у Арле

• [ [ 1871 ] ] - 1891 ы - родавы дом сям'і Андрэевых - 2- я Пушкарная вул. , 41  ;

Адрасы ў Санкт - Пецярбургу - Петраградзе

• 1907 - 1908 ы - прыбытковая хата К. Х. Гельдаля - [[ Каменноостровском праспекце ] ] , 13;* Дом у [ [ Пескі ( Ленінградская вобласць) | пас. Вохнала ]] да 1918 , затым пераехаў на Віла аванс у [ [ Сярова (Санкт- Пецярбург) | Ваммелсу ] ]* [ [ 1914 ] ] - [ [ 1917 ]] ы - прыбытковы дом К. І. Розенштейна - [ [Вялікі праспект Петраградскай боку ] ] , 75.== Экранізацыі твораў ==* 1912 - Анфіса ( Андрэеў быў таксама аўтарам сцэнарыя фільма )* 1914 г. - Дні нашага жыцця* 1915 - Кацярына Іванаўна* 1916 - [ [ Думка ( фільм , 1916 ) | Думка ]]* 1916 - Той , хто атрымлівае аплявухі (Расійская Імперыя )* 1919 - Сава* 1920 - [ [ Аповяд пра сем павешаных (фільм) | Аповяд пра сем павешаных ]] ( фільм не захаваўся)* 1921 - Голад* 1924 - Той, хто атрымлівае аплявухі (ЗША)* 1928 - Белы арол ( паводле аповесці «Губернатар » )* 1968 - Балада пра сем павешаных* 1987 - Хрысціяне * 1988 г. - Любоў да бліжняга ( па аповядах « Манумент » і « Любоў да бліжняга » )* 1988 г. - [ [ У адной знаёмай вуліцы ... ]] ( па аповядзе « Іван Іванавіч » )* 1989 г. - Звер радасны ( кароткаметражны , па матывах апавядання « [ [ Бездань (апавяданне ) | Бездань ] ] » )* 1990 - Ачышчэнне* 1991 - [[Ноч грэшнікаў ( фільм , 1992) | Ноч грэшнікаў ] ] ( па аповядзе « Цемра » ) ( тж. пад назвай «Вышэйшая ісціна бамбіста Аляксея» )* 1991 - Пустыня ( па аповядах «Юда Іскарыёт » і « Елізар'еў » ) ( СССР )* 1997 - Ах , навошта гэтая ноч ... (Расія , ЗША)* 2008 - Ангелочек (Расія )* 2009 - Бездань (Расія )* 2009 - Бездань (Расія , кароткаметражны )* 2013 - [ [ Юда (фільм) | Іуда ] ] (Расія , поўнаметражны, паводле аповесці «Юда Іскарыёт » )== Выданні ==* Леанід Андрэеў. Поўны збор твораў . , Тт . I- VIII . СПб, выд . А. Ф. Маркса , 1913 .* Леанід Андрэеў. Аповесці і апавяданні ў двух тамах . - М. , ІХЛ , 1971 . (Т.1 : 1898-1906 гг . - 688 с. Т.2 : 1907-1919 гг . - 432 с. ), 50 000 экз .* Андрэеў Л. Н. Драматычныя творы . У 2- х тамах / Уклад. , Аўтар уступ . арт. і заўв . Ю. Н. Чирва . - Л. : Мастацтва , 1989 . (Т. 1 . : Да зорак , Сава , Жыццё чалавека , Цар Голад , Анатэма , Акіян ; Т. 2 . : Дні нашага жыцця , Кацярына Іванаўна , Каінавай друк, Думка , Самсон у кайданах, Сабачы вальс , Той , хто атрымлівае аплявухі , Рэквіем )* Андрэеў Л. Н. Збор твораў: У 6 т. - Мінск: Кніжны клуб Книговек , 2012.* Андрэеў Л. Н. [ http://teatr-lib.ru/Library/Andreev/T_6/ Артыкулы аб літаратуры і мастацтве ] / / Збор твораў: У 6 т. Мінск: Мастацкая літаратура , 1996 . Т. 6 . / Навук . і падрыхто . тэксту В. А. Аляксандравай і В. Н. Чувакова , коммент . Ю. Н. Чирвы і В. Н. Чувакова . С. 389-714 .* { { Кніга | аўтар = Андрэеў Л. Н. | частка = | загаловак = Юда Іскарыёт і іншыя | арыгінал = | спасылка = | выданне = | адказны = мал. А. Зыкінай | месца = СПб . | выдавецтва = Віта Нова | год = 2009 | тым = | старонкі = | старонак = 592 | isbn = 978-5-93898-216-1} }