Тамара Віктараўна Габрусь: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
Радок 3: Радок 3:


== Біяграфія ==
== Біяграфія ==
У [[1968]] скончыла [[Беларускі нацыянальны політэхнічны ўніверсітэт|Беларускі політэхнічны інстытут]], у [[1974]]—[[1980]] працавала ў [[Выдавецтва Беларуская Энцыклапедыя|выдавецтве «Беларуская Энцыклапедыя»]]. З [[1983]] старшы, а з [[2003]] — вядучы навуковы супрацоўнік Інстытута мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклору [[Нацыянальная Акадэмія навук Беларусі|НАНБ]]. З [[2003]] член Савета па манументальным мастацтве [[Савет Міністраў Рэспублікі Беларусь|СМ РБ]].
У [[1968]] скончыла [[Беларускі нацыянальны політэхнічны ўніверсітэт|Беларускі політэхнічны інстытут]], у [[1974]]—[[1980]] працавала ў [[Выдавецтва Беларуская Энцыклапедыя|выдавецтве «Беларуская Энцыклапедыя»]]. З [[1983]] старшы, а з [[2003]] — вядучы навуковы супрацоўнік [[Інстытут мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклору імя Кандрата Крапівы НАН Беларусі|Інстытута мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклору]] [[Нацыянальная Акадэмія навук Беларусі|НАНБ]]. З [[2003]] член Савета па манументальным мастацтве [[Савет Міністраў Рэспублікі Беларусь|СМ РБ]].


== Навуковая дзейнасць ==
== Навуковая дзейнасць ==

Версія ад 13:05, 5 ліпеня 2017

Тамара Віктараўна Габрусь
Дата нараджэння 2 кастрычніка 1945(1945-10-02) (78 гадоў)
Месца нараджэння
Грамадзянства
Род дзейнасці архітэктарка, гісторык архітэктуры, мастацтвазнаўца, гісторык
Навуковая сфера гісторыя архітэктуры[d][1], мастацтвазнаўства[1] і архітэктура[1]
Месца працы
Навуковая ступень доктар мастацтвазнаўства (2002) і кандыдат архітэктуры (1979)
Альма-матар
Член у
Узнагароды

Тамара Віктараўна Габрусь (н. 2 кастрычніка 1945, Мінск) — беларускі гісторык архітэктуры і мастацтвазнавец, доктар мастацтвазнаўства (2002).

Біяграфія

У 1968 скончыла Беларускі політэхнічны інстытут, у 19741980 працавала ў выдавецтве «Беларуская Энцыклапедыя». З 1983 старшы, а з 2003 — вядучы навуковы супрацоўнік Інстытута мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклору НАНБ. З 2003 член Савета па манументальным мастацтве СМ РБ.

Навуковая дзейнасць

Даследуе мастацтвазнаўчыя праблемы беларускага дойлідства эпохі феадалізму, мураваную архітэктуру і манументальнае мастацтва беларускага барока. Разам з Г. Галенчанкам увяла ў навуковы ўжытак і атрыбутавала першыя на тэрыторыі Цэнтральнай і Усходняй Еўропы архітэктурна-праектныя чарцяжы XVI ст. з Нясвіжа. Аўтар навуковых прац, сцэнарыяў да відэафільмаў, зборнікаў вершаў.

Працы

  • Збор помнікаў гісторыі і культуры Беларусі. Т. 1-7, 1979—1987 (у сааўтарстве)
  • Гісторыя беларускага мастацтва. Т. 1-7, 1987—1994 (у сааўтарстве)
  • Архітэктура Беларусі. Энцыклапедычны даведнік. 1993 (у сааўтарстве)
  • Скарына і яго эпоха. 1990
  • Барока ў беларускай культуры і мастацтве. 1998, 2000 (у сааўтарстве)
  • Мастацтва бачыць свет. Падручнік для сярэдняй школы. 2000
  • Страчаная спадчына. 1997, 2003 (у сааўтарстве, аўтар-укладальнік)
  • Саборы помняць усё: Готыка і рэнесанс у сакральным дойлідстве Беларусі. — Мн.: Беларусь, 2007. — 167 с.: іл. ISBN 978-985-01-0714-5

Зноскі

  1. а б в Czech National Authority Database Праверана 7 лістапада 2022.

Літаратура

  • Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 2 т. Т.1. Мінск, 2006. ISBN 985-11-0314-4