Раман Данілавіч: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Artsiom91Bot (размовы | уклад) др →Літаратура: вікіфікацыя з дапамогай AWB |
дрНяма тлумачэння праўкі |
||
Радок 5: | Радок 5: | ||
| шырыня = |
| шырыня = |
||
| апісанне выявы = |
| апісанне выявы = |
||
| пасада = [[князь |
| пасада = [[князь луцкі]] |
||
| перыядпачатак = ? |
|||
⚫ | |||
| |
| перыядканец = 1254 |
||
⚫ | |||
| перыядканец_2 = 1254 |
|||
| перыядпачатак_2 = 1254 |
|||
| пасада_3 = [[князь новагародскі]] |
|||
| |
| перыядканец_2 = 1258 |
||
| перыядканец_3 = 1258 |
|||
| дата нараджэння = каля [[1230]] |
| дата нараджэння = каля [[1230]] |
||
| месца нараджэння = |
| месца нараджэння = |
||
Радок 17: | Радок 16: | ||
| месца смерці = |
| месца смерці = |
||
| пахаваны = |
| пахаваны = |
||
| род = [[ |
| род = [[Рурыкавічы]] |
||
| бацька =[[ |
| бацька =[[Даніл Галіцкі]] |
||
| маці = |
| маці = |
||
| муж = |
| муж = |
||
Радок 25: | Радок 24: | ||
| аўтограф = |
| аўтограф = |
||
}} |
}} |
||
'''Раман Данілавіч''' (каля [[1230]](?) |
'''Раман Данілавіч''' (каля [[1230]](?) — [[1258]]<ref>[http://litopys.org.ua/hrs/hrs06.htm Михайло Грушевський. ХРОНОЛОГІЯ ПОДІЙ ГАЛИЦЬКО-ВОЛИНСЬКОГО ЛІТОПИСУ]</ref> або [[1260]]<ref>[http://www.hrono.info/biograf/bio_r/roman13dan.php Все монархи мира. Россия. 600 кратких жизнеописаний. Константин Рыжов. Москва, 1999 г.]</ref>) — князь [[луцк]]і (да [[1254]]), князь [[Навагрудак|новагародскі]] ([[1254]]—[[1258]]). Чацвёрты сын [[Кіраўнікі Галіцка-валынскага княства|галіцкага караля]] [[Данііл Галіцкі|Данііла Раманавіча]]. |
||
== Біяграфія == |
== Біяграфія == |
||
Радок 34: | Радок 33: | ||
Неўзабаве Раман быў абложаны большымі сіламі чэшскага караля [[Пржэмысл Отакар II|Отакара]] ў размешчаным непадалёк ад [[Вена|Вены]] замку Гімберг. Пераканаўшыся, што справа Рамана прайграна, венгерскі кароль Бела IV сам пачаў прэтэндаваць на тыя аўстрыйскія землі, што яшчэ заставаліся пад уладай Гертруды. У канцы [[1253]] года Раману прыйшлося спешна бегчы з Аўстрыі. |
Неўзабаве Раман быў абложаны большымі сіламі чэшскага караля [[Пржэмысл Отакар II|Отакара]] ў размешчаным непадалёк ад [[Вена|Вены]] замку Гімберг. Пераканаўшыся, што справа Рамана прайграна, венгерскі кароль Бела IV сам пачаў прэтэндаваць на тыя аўстрыйскія землі, што яшчэ заставаліся пад уладай Гертруды. У канцы [[1253]] года Раману прыйшлося спешна бегчы з Аўстрыі. |
||
У |
У 1254 годзе Раман атрымаў ад літоўскіх князёў Міндоўга і [[Войшалк]]а Новагародак, а таксама Слонім і іншыя гарады ў Панямонні. |
||
Пасля яцвяжскага паходу ([[1254]]—[[1255]]) і сутыкненні пад Луцкам у [[1255]] годзе, напярэдадні сумеснага татарска-галіцкага паходу на Літву ([[1258]]), Войшалк і [[Таўцівіл]] здзейснілі змову і захапілі ў закладнікі Рамана Данілавіча, а затым забілі. |
Пасля яцвяжскага паходу ([[1254]]—[[1255]]) і сутыкненні пад Луцкам у [[1255]] годзе, напярэдадні сумеснага татарска-галіцкага паходу на Літву ([[1258]]), Войшалк і [[Таўцівіл]] здзейснілі змову і захапілі ў закладнікі Рамана Данілавіча, а затым забілі. |
||
Сын Рамана, [[Міхаіл Раманавіч|Міхаіл]], атрымаў ад бацькі горад [[Друцк]]. Менавіта ад Міхаіла вядзе гісторыю княжацкі род [[Друцкія|Друцкіх]]. |
|||
{{ahnentafel-compact5 |
{{ahnentafel-compact5 |
||
Радок 82: | Радок 79: | ||
== Літаратура == |
== Літаратура == |
||
* Галицко-Волынская летопись. Под ред. Н. |
* Галицко-Волынская летопись. Под ред. Н. Ф. Котляра — СПб: «Алетейя», 2005. — 424 с. |
||
* Котляр Н. |
* Котляр Н. Ф. Даниил, князь Галицкий — СПб: «Алетейя»; Киев: «Птах», 2008. — 320 с. |
||
[[Катэгорыя:Род Рурыкавічаў]] |
[[Катэгорыя:Род Рурыкавічаў]] |
Версія ад 15:04, 24 мая 2018
Раман Данілавіч | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||
|
|||||||
|
|||||||
|
|||||||
Нараджэнне | каля 1230 | ||||||
Смерць | 1258 ці 1260 | ||||||
Род | Рурыкавічы | ||||||
Бацька | Даніл Галіцкі | ||||||
Маці | Ганна Мсціслаўна[d] | ||||||
Жонка | Гертруда Аўстрыйская[d][1] | ||||||
Дзеці | Васілька і Міхаіл Данілавіч | ||||||
Дзейнасць | манарх |
Раман Данілавіч (каля 1230(?) — 1258[2] або 1260[3]) — князь луцкі (да 1254), князь новагародскі (1254—1258). Чацвёрты сын галіцкага караля Данііла Раманавіча.
Біяграфія
У 1252 годзе па дагаворы з венгерскім каралём Белам IV Данііл ажаніў свайго сына, луцкага князя Рамана, з пляменніцай аўстрыйскага герцага Фрыдрыха Бабенберга, дачкой яго брата Генрыха, Гертрудай (пам. 1299). Гертруда была спадчынніцай аўстрыйскага прастола, што дало права Раману выказаць прэтэнзіі на Аўстрыю і Штырыю.
Чэшскі каралевіч Отакар, які яшчэ ў канцы 1251 года ўступіў з войскам у Аўстрыю, прымусіў аўстрыйскіх баронаў абраць яго герцагам. Отакар лічыў, што мае некаторыя дынастычныя правы на аўстрыйскі прастол, паколькі Гертруда была першы раз у шлюбе з яго братам Уладзіславам, які памер у 1247 годзе. У лютым 1252 года Отакар афіцыйна замацаваў сваё становішча ў Аўстрыі, ажаніўшыся з пажылой ужо Маргарытай Бабенберг, старэйшай сярод сясцёр памерлага герцага, якая была да таго ж яшчэ і ўдавой германскага караля Генрыха VII Гогенштаўфена.
Неўзабаве Раман быў абложаны большымі сіламі чэшскага караля Отакара ў размешчаным непадалёк ад Вены замку Гімберг. Пераканаўшыся, што справа Рамана прайграна, венгерскі кароль Бела IV сам пачаў прэтэндаваць на тыя аўстрыйскія землі, што яшчэ заставаліся пад уладай Гертруды. У канцы 1253 года Раману прыйшлося спешна бегчы з Аўстрыі.
У 1254 годзе Раман атрымаў ад літоўскіх князёў Міндоўга і Войшалка Новагародак, а таксама Слонім і іншыя гарады ў Панямонні.
Пасля яцвяжскага паходу (1254—1255) і сутыкненні пад Луцкам у 1255 годзе, напярэдадні сумеснага татарска-галіцкага паходу на Літву (1258), Войшалк і Таўцівіл здзейснілі змову і захапілі ў закладнікі Рамана Данілавіча, а затым забілі.
Ізяслаў Мсціславіч Уладзіміра-Валынскі | ||||||||||||||||
Мсціслаў Ізяславіч, князь кіеўскі | ||||||||||||||||
Агнэс, прынцэса германская, дачка Конрада III | ||||||||||||||||
Раман Мсціславіч Уладзіміра-Валынскі | ||||||||||||||||
Баляслаў III Крывавусты | ||||||||||||||||
Агнешка Баляславаўна | ||||||||||||||||
Саламея, графіня Берг | ||||||||||||||||
Данііл Галіцкі | ||||||||||||||||
Андронік Дука Ангел | ||||||||||||||||
Ісак II Ангел | ||||||||||||||||
Ефрасіння Кастаманітыса | ||||||||||||||||
Ганна | ||||||||||||||||
Ірына | ||||||||||||||||
Раман Данілавіч Галіцкі | ||||||||||||||||
Расціслаў Мсціславіч Смаленскі | ||||||||||||||||
Мсціслаў Расціславіч Храбры | ||||||||||||||||
Мсціслаў Мсціславіч Удатны | ||||||||||||||||
Глеб Расціславіч, князь разанскі | ||||||||||||||||
Феадосія Глебаўна, князёўна разанская | ||||||||||||||||
Ефрасіння Расціслаўна, князёўна ўладзіміра-суздальская, дачка Расціслава Юр'евіча | ||||||||||||||||
Ганна Мсціслаўна, князёўна смаленская | ||||||||||||||||
Сутой, палавецкі хан | ||||||||||||||||
Кацян Сутоевіч | ||||||||||||||||
Марыя, дачка палавецкага хана | ||||||||||||||||
Зноскі
- ↑ (unspecified title) Праверана 7 жніўня 2020.
- ↑ Михайло Грушевський. ХРОНОЛОГІЯ ПОДІЙ ГАЛИЦЬКО-ВОЛИНСЬКОГО ЛІТОПИСУ
- ↑ Все монархи мира. Россия. 600 кратких жизнеописаний. Константин Рыжов. Москва, 1999 г.
Літаратура
- Галицко-Волынская летопись. Под ред. Н. Ф. Котляра — СПб: «Алетейя», 2005. — 424 с.
- Котляр Н. Ф. Даниил, князь Галицкий — СПб: «Алетейя»; Киев: «Птах», 2008. — 320 с.