Аляксандр Францавіч Пятаковіч
Аляксандр Францавіч Пятаковіч | |
---|---|
Дата нараджэння | 25 снежня 1914 |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 9 чэрвеня 1988 (73 гады) |
Месца смерці | |
Месца пахавання | |
Грамадзянства | |
Прыналежнасць | СССР |
Род войскаў | танкавыя войскі |
Гады службы | 1936—1938, 1941—1946 |
Званне | капітан |
Камандаваў | танкавы разведузвод |
Бітвы/войны | Вялікая Айчынная вайна |
Узнагароды і званні |
Аляксандр Францавіч Пятако́віч (12 (25) снежня 1914, Сянно —9 чэрвеня 1988, Мар’іна Горка) — удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, Герой Савецкага Саюза (1945).
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]У 1929 годзе скончыў сярэднюю школу ў горадзе Сянно[1]. У 1933 годзе працаваў у саўгасе ў Пухавіцкім раёне. У 1936—1938 гадах праходзіў службу ў Чырвонай Арміі. Да 1940 года — інструктар Пухавіцкага райкама РКП(б). Потым жыў у Алтайскім краі РСФСР.
З 1941 года зноў у арміі, скончыў курсы малодшых лейтэнантаў. Падчас Вялікай Айчыннай вайны удзельнічаў у баявых дзеяннях на Заходнім, 1-м Беларускім франтах. Камандзір танкавага разведвальнага ўзвода старшы лейтэнант А. Ф. Пятаковіч вызначыўся ў студзені 1945 года ў баях за пашырэнне плацдарма на левым беразе ракі Вісла і за вызваленне горада Радам (Польшча). У баях узвод знішчыў 3 бронетранспарцёры, знішчыў 3 і захапіў 4 гарматы. У далейшых баях знішчыў 6 бронетранспарцёраў, 8 танкаў, 9 гармат, 19 кулямётных кропак, узяў у палон 130 ворагаў.
Пасля вайны працягваў ваенную службу. З 1946 года капітан А. Пятаковіч у запасе. Жыў у горадзе Мар’іна Горка (Мінская вобласць), працаваў на партыйных і дзяржаўных пасадах.
Ганаровы грамадзянін гарадоў Сянно і Мар’іна Горка[2]
Узнагароды
[правіць | правіць зыходнік]- Медаль «Залатая Зорка»,
- Ордэн Леніна,
- Ордэн Чырвонага Сцяга,
- Ордэн Айчыннай вайны 1-й ступені,
- Ордэн Айчыннай вайны 2-й ступені,
- медалі.
Ушанаванне памяці
[правіць | правіць зыходнік]Зноскі
- ↑ Выпускники, которыми гордится школа Архівавана 8 кастрычніка 2021.
- ↑ Долготович Б. Д. Почётные граждане белорусских городов: биограф. справочник (руск.) / Б. Д. Долготович. — Мн.: Беларусь, 2008. — С. 115, 287. — 368 с. — 2 000 экз. — ISBN 978-985-01-0784-8.
- ↑ Парк Победы в Бийске Архівавана 4 сакавіка 2016. (руск.)
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 13: Праміле — Рэлаксін / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2001. — Т. 13. — С. 163. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0216-4 (т. 13).
- Долготович Б. Д. Почётные граждане белорусских городов: биограф. справочник (руск.) / Б. Д. Долготович. — Мн.: Беларусь, 2008. — С. 115, 287. — 368 с. — 2 000 экз. — ISBN 978-985-01-0784-8.
- Пятакович Александр Францевич // Слава и гордость земли Витебской / сост. М. Н. Пригожий. — Витебск, 2009. — С. 112. (руск.)
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- Аляксандр Францавіч Пятаковіч на сайце «Героі краіны»
- Пятаковіч Аляксандр Францавіч на сайце Віцебскай абласной бібліятэкі Архівавана 22 снежня 2015.
- Сайт горада Бійск(недаступная спасылка) (руск.)
- Нарадзіліся 25 снежня
- Нарадзіліся ў 1914 годзе
- Нарадзіліся ў Сянне
- Памерлі 9 чэрвеня
- Памерлі ў 1988 годзе
- Памерлі ў Мар’інай Горцы
- Пахаваныя ў Мар’інай Горцы
- Героі Савецкага Саюза
- Кавалеры ордэна Леніна
- Кавалеры ордэна Чырвонага Сцяга
- Кавалеры ордэна Айчыннай вайны I ступені
- Кавалеры ордэна Айчыннай вайны II ступені
- Асобы
- Танкісты Вялікай Айчыннай вайны
- Ганаровыя грамадзяне Мар’інай Горкі
- Члены КПСС
- Капітаны СССР