Ганна Васільеўна Цімірова
Выгляд
Ганна Васільеўна Цімірова | |
---|---|
руск.: Анна Васильевна Тимирёва | |
Род дзейнасці | мастачка, паэтка, пісьменніца, актрыса |
Дата нараджэння | 18 ліпеня 1893 |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 31 студзеня 1975 (81 год) |
Месца смерці | |
Месца пахавання | |
Грамадзянства | |
Бацька | Васіль Ільіч Сафонаў[d] |
Маці | Q104974116? |
Муж |
1. Сяргей Мікалаевіч Ціміроў |
Дзеці | Vladimir Sergeyevich Timiryov[d] |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Ганна Васільеўна Цімірова (народжаная Сафонава, у другім шлюбе Кніпер; 1893—1975) — руская мастачка і паэтка, дачка дырыжора і піяніста В. І. Сафонава; з 1911 года замужам за марскім афіцэрам, потым контраў-адміралам С. М. Ціміровым, з якім развялася ў канцы 1918 года; да студзеня 1920 года фактычна была жонкай адмірала А. В. Калчака. Пасля яго арышту ў студзені 1920 года самахоць рушыла ўслед за ім[1]. Сын ад першага шлюбу — мастак У. С. Ціміроў. У 1922 годзе выйшла замуж за інжынера-будаўніка У. К. Кніпера (1888—1942); да атрымання адказу пракурора пра гібель і рэабілітацыю сына Уладзіміра (1957) насіла падвойнае прозвішча Кніпер-Цімірова.
Зноскі
- ↑ Плотников И. Ф. Катастрофа и её причины // Александр Васильевич Колчак. Жизнь и деятельность. — Ростов-на-Дону: Феникс, 1998. — С. 335. — ISBN 5–9533–0518–4.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Книпер А. В. Фрагменты воспоминаний/Публ.и прим. К.Громова и С.Боголепова (И.Сафонова и Ф.Перченка)//Минувшее. Исторический альманах. Т.1. — Париж — 1986
- «Милая, обожаемая моя Анна Васильевна…» Сост. Т. Ф. Павлова, Ф. Ф. Перченок, И. К. Сафонов; Вступ. ст. Ф. Ф. Перченка. Издательство: Русский путь / Прогресс-Традиция 1999. 576, ISBN 5-85887-018-X, 5-01-004207-X ;
- Дроков С. В. Адмирал Колчак и… другие//Северные просторы, 1990. № 6, С.26-29; Дроков С. В. Подлинные протоколы допросов адмирала А. В. Колчака и А. В. Тимиревой//Отечественные архивы, 1994. № 5. С.84-97; № 6. С.21-58.
- Толстая Е. «Адмиралъ»;
- Максимов В. А. «Заглянуть в бездну(Звезда адмирала)»;
- А.Петряков «Адмирал. Судьба и любовь Александра Колчака»;
- В.Дворцов «Адмирал» [1];
- Черкашин Н. Последняя любовь Колчака. — М.: Алгоритм, 2008. — 336 с. — ISBN 978—5—699—28638—6.;
- «Волшебный сад души. История последней любви А. В. Колчака»;
- В.Черкасов-Георгиевский «Колчак и Тимирева»;
- К. А. Богданов «Адмирал Колчак. Биографическая повесть-хроника»;
- И. Ф. Плотников «Александр Васильевич Колчак. Исследователь, адмирал, Верховный правитель России»;
- П. Зырянов «Колчак»;
- Остроумов «Звезда адмирала».
- Н. Черкашин. «Звезда Колчака».