Калавуравічы
Вёска
Калавуравічы
| ||||||||||||||||||||||||
Калаву́равічы[1] (трансліт.: Kalavuravičy, руск.: Калауровичи) — вёска ў Пінскім раёне Брэсцкай вобласці Беларусі. Уваходзіць у склад Калавуравіцкага сельсавета.
З 16 красавіка 1973 года цэнтр сельсавета[2].
Назва
[правіць | правіць зыходнік]У балцка-літоўскіх двухасноўных імёнах вядомыя асновы Kal-, Ur-[3].
Структурна блізкая аснове Kal- аснова Kil- у імені Уркіл (< Ur-kilas), якое засведчанае ў Перапісе вялікалітоўскага войска 1528 г. сярод ашмянскага баярства (“Ян Уркилъ”).
У імені тыпу Kal-a-uras (з націскам на першы склад) паміж асновамі — устаўны -а-, які вядомы ў балцка-літоўскіх двухасноўных імёнах (Kal-a-minas, Skal-a-mintas і інш.). Ад імя Mant-a-galas, напрыклад, былы тапонім Мантагалішкі (быў каля Лынтупаў, бліжэйшая вёска цяпер Гродзі).
Адсюль, больш аўтэнтычная форма тапоніма, лепш адпаведная яго іменнай крыніцы, — Калауравічы, без пазнейшага ўстаўнога -в-, якога вымагаюць правілы вымаўлення беларускай мовы.
Геаграфія
[правіць | правіць зыходнік]Знаходзіцца за 39 км у напрамку на ўсход ад Пінска, за 214 км ад Брэста[4].
Насельніцтва
[правіць | правіць зыходнік]Славутасці
[правіць | правіць зыходнік]- Капліца
Зноскі
- ↑ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Брэсцкая вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2010.— 318 с. ISBN 978-985-458-198-9. (DJVU). Сустракаецца таксама варыянт Калау́равічы
- ↑ Рашэнне выканаўчага камітэта Брэсцкага абласнога Савета дэпутатаў працоўных ад 16 красавіка 1973 г. // Збор законаў, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў і распараджэнняў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1973, № 17 (1391).
- ↑ Z. Zinkevičius. Lietuvių asmenvardžiai. Vilnius, 2008. C. 99, 153.
- ↑ а б Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 7: Застаўка — Кантата / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 7.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Калавуравічы // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 7: Застаўка — Кантата / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 7. — 604 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0130-3 (т. 7). — С. 447.
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Калавуравічы