Клементс Маркем

Клементс Маркем
англ.: Clements Robert Markham
Дата нараджэння	20 ліпеня 1830(1830-07-20) ці 1830
Месца нараджэння	Stillingfleet[d], Селбі[d], Паўночны Ёркшыр[d], Норт-Ёркшыр[d], Англія, Злучанае каралеўства Вялікабрытаніі і Ірландыі
Дата смерці	30 студзеня 1916(1916-01-30) ці 1916
Месца смерці	Лондан, Лонданскае графства, Англія, Злучанае каралеўства Вялікабрытаніі і Ірландыі
Месца пахавання	Кенсал-Грын[d]
Грамадзянства	Злучанае каралеўства Вялікабрытаніі і Ірландыі
Бацька	David Frederick Markham[d]
Род дзейнасці	падарожнік-даследчык, пісьменнік, географ, дзяржаўны служачы, гісторык, перакладчык, падарожнік, батанік
Навуковая сфера	батаніка, геаграфія, тэрытарыяльнае даследаванне[d] і літаратура
Месца працы	India Office[d]
Альма-матар	школа Вестмінстэр[d] Школа Чым[d]
Член у	Каралеўскае геаграфічнае таварыства Леапальдзіна Лонданскае каралеўскае таварыства
Узнагароды	член Лонданскага каралеўскага таварыства Founder’s Medal[d] (1888)
Подпіс
Творы ў Вікікрыніцах
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Клементс Роберт Маркем (таксама Маркхэм; англ.: Clements Robert Markham; 20 ліпеня 1830, Стылінгфліт — 30 студзеня 1916, Лондан) — англійскі географ, даследчык і пісьменнік. З 1863 па 1888 гады займаў пасаду сакратара Каралеўскага геаграфічнага таварыства, а пазней заставаўся прэзідэнтам таварыства яшчэ на працягу дванаццаці гадоў. Спрыяў пачатку палярнай кар’еры Роберта Скота. Клементс Маркем з’яўляўся членам Лонданскага каралеўскага таварыства, а таксама Рыцарам-Камандорам Ордэна Лазні.

Біяграфія

Маркем пачаў ваенна-марскую кар’еру як кадэт Каралеўскага ваенна-марскога флота. Стаўшы мічманам, адправіўся ў Арктыку на караблі HMS «Assistance», які быў пасланы на пошукі зніклай экспедыцыі сэра Джона Франкліна. Быў адказным за збор пладоў хінных дрэў у перуанскіх лясах і наступнае вырошчванне іх у Індыі. Такім чынам індыйскі ўрад атрымаў сваю крыніцу хініну. Маркем таксама з’яўляўся географам абісінскіх экспедыцыйных сіл сэра Роберта Нейпіра ў Англа-эфіёпскай вайне і прысутнічаў пры падзенні Магдалы ў 1868 годзе.

Галоўным дасягненнем Маркема на пасадзе прэзідэнта КГА стала адраджэнне ў канцы XIX стагоддзя ў Брытаніі цікавасці да даследавання Антарктыкі пасля амаль 50-гадовага перапынку. Змагаўся за тое, каб першая з іх была прадпрынятая як ваенна-марское прадпрыемства, на чале якой павінен быў абавязкова стаць Роберт Скот. Маркем змог пераадолець пярэчанні значнай часткі навуковай супольнасці і ў выніку ажыццявіў сваю задуму ў поўным аб’ёме. іншых даследчыкаў.

Два астравы каля берагоў Антарктыды і адна з рэк вострава Новая Гвінея таксама носяць імя Маркема.